به گزارش خبرنگار گروه آموزش خبرگزاری برنا، دکتر سعدالله نصیری قیداری در حاشیه نشست تخصصی کمیسیون ملی یونسکو گفت: در سی و هشتمین کنفرانس عمومی دو سالانه یونسکو که از 12 تا 27 آبان ماه جاری برابر 3 تا 18 نوامبر 2015 در مقر اصلی سازمان یونسکو در پاریس برگزار میشود، هیئتی از جمهوری اسلامی ایران به ریاست وزیر علوم، تحقیقات و فناوری در این کنفرانس حضور دارد.
وی با بیان این که به طور معمول کشورهای حاضر در کنفرانس عمومی یونسکو به ارائه و دفاع از قطعنامههای پیشنهادی خود میپردازند، اظهار داشت: ما نیز پنج قطعنامه برای طرح در این دوره از کنفرانس ارائه دادیم که همه آنها به تصویب رسیده و در دستور کار کنفرانس عمومی یونسکو قرار دارد.
نصیری با اشاره به این قطعنامهها خاطرنشان کرد: یکی از این قطعنامهها در حوزه فرهنگ و در زمینه نفی خشونت علیه کشورها است. چرا که در حال حاضر شاهد خشونت و تخریب آثار و ابنیه فرهنگی کشورها به طرز بیسابقهای هستیم.
وی تصریح کرد: در حوزههای علوم اجتماعی ذخیرهگاههای زیستی و علوم طبیعی نیز سه قطعنامه ارائه کردیم.
سرپرست کمیسیون ملی یونسکو با اشاره به پنجمین قطعنامه ایران در این کنفرانس گفت: این قطعنامه در حوزه ارتباطات و خشونت بیش از حدی که در بازیهای رایانهای به کار گرفته میشود، است.
نصیری اضافه کرد: بازیهای رایانهای که به طور انبوه در سراسر دنیا تولید میشود و از کودکان خردسال تا افراد سالمند مشغول بازی با آنها هستند به دلیل خشونت و جنگ با اهداف صلحآمیز یونسکو مغایرت دارد و باید چارهای برای آن اندیشیده شود.
وی در خصوص وضعیت ثبت جهانی میراث فرهنگی نیز یادآور شد: تعداد 49 اثر ابنیه را برای ثبت جهانی آماده کردیم اما از سال 2007 به بعد سازمان یونسکو تصویب کرد که هر کشور یک سهمیه برای ثبت میراث فرهنگی در سال داشته باشد از این رو با محدودیت ثبت آثار فرهنگی مواجه هستیم.
وی ادامه داد: معتقدیم که نباید در زمینه ثبت آثار فرهنگی وزن یکسان برای کشورهای مختلف قائل شد چرا که نمیتوان یک کشوری راکه تعدادی میراث فرهنگی آنها بسیار محدود است با کشورهای غنی مانند ایران برابر دانست.
نصیری از رایزنیهای کمیته ملی یونسکو در ایران با مسئولان یونسکو خبر داد و گفت: این رایزنی به منظور تعیین سهمیه متفاوت برای کشورها در زمینه ثبت آثار میراث فرهنگی بوده است.
سرپرست کمیسیون ملی یونسکو با اشاره به وضعیت ثبت میراث معنوی خاطرنشان کرد: در خصوص مالکیت معنوی میان کشورهای مختلف توافق نظر وجود ندارد ولی قرار نیست در ثبت میراث معنوی مشترک اسم یک کشور حذف شود و حتیالامکان آن موضوع مشخص به صورت مشترک میان کشورها به ثبت رسد. به عنوان مثال، مراسم نوروز به صورت مشترک میان 9 تا 10 کشور برای ثبت جهانی پیشنهاد شد.