توسط زوج تهرانی صورت گرفت

قرآن خطیِ ۲۰۰ ساله؛ هدیة عقدی که وقف کتابخانه آستان قدس رضوی شد

|
۱۳۹۴/۰۹/۲۸
|
۱۱:۱۴:۴۷
| کد خبر: ۳۵۰۹۶۹
قرآن خطیِ ۲۰۰ ساله؛ هدیة عقدی که وقف کتابخانه آستان قدس رضوی شد
عروس و داماد تهرانی، قرآن خطی هدیه عروسیشان را که عمر آن به دوره فتحعلی‌شاه قاجار می‌رسد، وقف کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی کردند.

رئیس اداره مخطوطات  سازمان موزه هیا، کتابخانه ها و اسناد آستان قدس رضوی در گفتگو با خبرنگار برنا در مشهد در ارتباط با این قرآن گفت: این قرآن به دستور میرزا سید علی، خلف میرزا سید مرتضی، به دست خوشنویس دوره فتحعلی‌شاه؛ احمدبن رجبعلی نجف‌آبادی کتابت شده است. وی این نسخه را به خط نَسخ خوش و از نُسخ نفیس آن دوره برشمرد و کاغذ آن را دست‌ساز  شِکری آهارمهره دانست. سیدمحمدرضا فاضل هاشمی، اضافه کرد: این قرآن دارای دو جلد دو روی روغنی است، دو صفحه اول آن تمام تذهیب، صدر و ذیل دارای کتیبه است و دارای چهار نیم ترنج در طرفین و همچنین حاشیه تشعیرسازی است. وی افزود: تمام صفحات این قرآن، جدول بندی به طلا است.

همچنین حسن چراغان؛ کارشناس مطبوعات، که به نمایندگی از پسر خود امین، و عروسش، این قرآن نفیس را به کتابخانه آستان قدس رضوی اهدا کرده است، در گفتگو با خبرنگار ما اظهار داشت: این قرآن را سال 81 یا 82  خریداری کردم تا اینکه پسرم سال 89 ازدواج کرد و از آنجایی که خواست عروسم، عقد در باب الحجة حرم مطهر امام رضا(ع) بود تصمیم گرفتیم این قرآن را هنگام عقد به آن‌ها هدیه کنیم. تا اینکه چند ماه پیش علی‌رغم توصیه‌های برخی افراد برای فروش این قرآن، پسرم به من گفت این قرآن باید به خوبی حفظ شود و بهترین جا برای آن کتابخانه حرم  مطهرامام رضا(ع) است.

وی ادامه داد: زمانی که از قصد فرزندم برای اهدای این کتاب به آستان قدس رضوی باخبر شدم اشک در چشمانم جمع شد و به او گفتم این بهترین سخنی است که در این مدت از توشنیده‌ام. وی با اشاره به آشنایی و همکاری هفده سالة خود با مرکز اسناد و مطبوعات این سازمان، این مجموعه را بهترین مکان برای اسناد و نسخه‌های خطی در کشور دانست. این کارشناس مطبوعات، ضمن توصیه به افراد و مجموعه‌های سطح کشور،  برای اهدای اسناد نفیس، نسخ و مطبوعات نادر خود به کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی خاطرنشان کرد: این مرکز مراجعه کنندگان فراوانی دارد و نفایس در این مرکز ماندگار می‌شود و مورد استفاده پژوهشگران قرار می‌گیرد ، ولی نگهداری غیر اصولی آن‌ها در منازل و سایر مجموعه‌ها علاوه بر آنکه دسترسی پژوهشگران را غیر ممکن یا محدود می‌کند، از بین می‌رود و حیف است. بنا براین ، بهترین مکان برای این نفایس، کتابخانه آستان قدس رضوی است.

نظر شما