اصطخر در درههای باریک پلوار (رود)، بین شمال کوه رحمت و نقش رستم واقع شدهاست. اصطخر در نزدیکی جایی که دره بهسوی مرودشت باز میشود قرار گرفتهاست و تا نزدیکیهای تخت جمشید گسترش مییابد.
اصطخر در اصل احتمالاً حومهٔ اسکان شهری در اطراف اقامتگاههای شاهی هخامنشی بودهاست، اما امروزه نشانهها و آثار اندکی از آن برجای مانده است. پس از مرگ سلوکوس یکم، هنگامی که ایالت فارس ادعای استقلال دوباره کرده بود، بهنظر میرسد که اصطخر مرکز اصلی این خواسته بوده باشد.
اصطخر بهتر از پایتخت قدیمی توسط تپههای مجاور محافظت میشد و «جادهٔ زمستانی» فارس به اصفهان از مسیر اصطخر به پاسارگاد و آباده میگذشت
اولین بار اصطخر در زمان عمربن خطاب توسط عثمان بن ابی العاص تسخیر شد و اموال و زمینهای مردم به غنیمت گرفته شد و هم چنین برای آخرین بار در سال ۲۹ هجری عبدالله عامر، گماشته عثمان، پس از تسخیر شهر گور، بسوی اصطخر شتافت تا خیزش چندباره مردم اصطخر را سرکوب نماید ولی با مقاومت سخت و گسترده آنان روبرو شد، اما سرانجام مردم را کشتار نمود و شهر را دوباره تسخیر کرد.