کارخانه بازیگر سازی تعطیل شده است/ دیگر چهره ها هم حال تلویزیون را خوب نمی کنند

به گزارش خبرنگار حوزه رادیو و تلویزیون خبرگزاری برنا، در سینما ممکن است با چهره هایی مواجه شویم که بینندگان همیشگی تلویزیون با آن غریبه باشند و تا به حال سریال و مجموعه تلویزیونی از وی مشاهده نکردند این دسته از بازیگران، دیگر به  سینما تعلق دارند و در موارد خیلی اندک ممکن است که بعد از گذشت چند مدت فعالیت در سینما، در پروژه ای بزرگ که برای تلویزیون در نظر گرفته نمایان شوند اما دسته دیگری از بازیگران هستند که اولین تجربه کاریشان را با بازی در یک مجموعه تلویزیونی آغازکردند.

حضور آنان در سریال ها چه دراولین تجربه یا چندمین آن، با استقبال مردم و مخاطب تلویزیون همراه می بود کم کم کارگردانان در حوزه سینما هم به این فکر می افتند که از این محبوبیت به وجود آمده به نفع خود سود ببرند و با استفاده از بازیگران تازه ستاره شده فیلم خود را در میان مخاطبان سینما هم مطرح کنند این جریان نه تنها خروجی خوبی برای بازیگرسازی و پرورش بازیگران با استعداد و مستعد داشت بلکه تلویزیون را به عنوان کارخانه بازیگرسازی تبدیل کرده بود مسلما این امر نتیجه عملکرد خوب تلویزیون بود رسانه ای که می توانست حتی سینما و بازیگرانش را تحت الشعاع قرار دهد.

«سایه آفتاب» سریالی که با آن حامد بهداد نظر مخاطبان تلویزیون را جلب کرد.

 دهه هفتاد و هشتاد را در نظر بگیریم سال هایی که تلویزیون اوج مخاطبانش را داشت روزهایی که مردم به انتظار پخش سریال مورد علاقه خود می نشستند وازاثر تولید شده لذت می بردند جریان اصلی داستان ها به گونه ای بود که مخاطب به راحتی می توانست با شخصیت ها همزاد پنداری کند چیزی که الان به سبب دور بودن داستان مجموعه های تلویزیونی از زندگی واقعی یافت نمی شود در سال 1379 برای اولین بار بازیگری جوانی به نام حامد بهداد را در سریال همسفر ساخته  قاسم جعفری مشاهده  کردیم او در یک قسمت از این مجموعه پرطرفدار حضور داشت تا این که در سال 81 و با بازی در سریال سایه آفتاب اثر محمدرضا آهنج توانست مخاطبان بسیاری را در تلویزیون جذب کند کم کم همه درباره این بازیگر پرسش هایی مطرح می کردند که نام وی چیست و یا این که قبلا در چه مجموعه هایی حضور یافته  استعداد و توانایی های این بازیگر هم سبب شد تا نظر سینمایی ها را به خود جلب کند طوری که از آن زمان تا کنون توانسته در فیلم های کارگردانان مطرح  کشور به خوبی ایفای نقش کند و جوایزی را در سطح ملی و بین المللی دریافت کند.

کیفیت خوب آثار نمایشی خود دلیلی برای دیده شدن یک استعداد خوب است

 قطعا در این امر تلویزیون نقش تعیین کننده ای را داشته، همچنین کیفیت این آثار نمایشی به گونه ای بوده که توانسته بستر مناسبی برای دیده شدن یک بازی خوب داشته باشد البته این موضوع نمی تواند سال های اخیر این رسانه ملی را شامل شود چون نمی توان مجموعه ای را نام  برد که در آن بازیگری جدید و مستعد را مستقیم به سینمای کشور معرفی کند اگر هم اتفاق افتاده مقطعی و کوتاه مدت بوده است متاسفانه باید گفت که کیفیت مجموعه های تلویزیونی آنقدر پایین آمده که نه تنها نباید انتظار کارخانه بازیگر سازی را از آن ها داشت بلکه در جهت بالا رفتن تعداد مخاطبان این رسانه از بازیگران چهره و پرآوازه ای هم بهره جسته اند تا بتوانند عامل جذبی برای مردم و تماشاگران تلویزیون باشد.

چهره های پرآوازه تلویزیونی هم در جریان داستان این سریال ها به چشم نمی آیند.

 نکته قابل تامل این جاست که سریال های تولیدی حال حاضر با استفاده از خیل عظیم اسم ها و چهره ها هم نتوانسته به موفقیت نسبی برسد و در بعضی مواقع هم بازی  بازیگران پرآوازه در بستر داستانی نه چندان خوب و با کیفیت به چشم نمی آید شاید با اندک نگاه موشکافانه ای به زندگی در جریان مردم و دغدغه های روزمره آن ها بتوان دوباره شاهد مجموعه های پرطرفدار و ساده وصمیمی بود سریال هایی که در لابه لای داستان های پرطرفدارآن ها بتوان دوباره بازیگری توانا را به تلویزیون و سینما معرفی کرد بازیگری توانا که تنها برپایه توانایی هایش به مردم معرفی شود و نقش اول را ایفا کند نه بر اساس رابطه یا پرداخت پول.