امیر احتشام زاده: می‌توان به سهمیه المپیک فکر کرد/ تیم خوبی در فدراسیون داریم

به گزارش سرویس ورزشی برنا، امیرحسین احتشام زاده پیشکسوت 81 ساله تنیس روی میز کشور درباره انتصاب های جدید در فدراسیون تنیس روی میز گفت: مهرداد علیقاردشی ریاست، علی جعفری نایب رییس، محمود نبوی دبیر فدراسیون تنیس روی میز و جمیل لطف اله نسبی سرمربی تیم ملی تنیس تیم خوبی هستند که با وجود آنها می توان به آینده تنیس روی میز کشور امیدوار بود و بهتر از این نمی شد. این افراد از قهرمانان اسبق پینگ پنگ و بسیار کار کشته هستند.

وی در ادامه درباره امیدواری به کسب سهمیه تنیس روی میز توسط ملی پوشان کشورمان بیان داشت: کسب سهمیه رشته پینگ پنگ بسیار سخت است و باید برای این اتفاق بسیار تلاش کرد. در حال حاضر ورزشکاران خوبی همانند برادران عالمیان را در این رشته داریم. و با وجود تیم خوبی که در فدراسیون سر کار آمده اند حتما می توان به کسب سهمیه در آینده فکر کرد.

احتشام زاده با بیان اینکه "کمیته پیشکسوتان فدراسیون تنیس روی میز بسیار فعال است" اظهار کرد: در حال حاضر پسرم مجید در کمیته پیشکسوتان فدراسیون تنیس روی میز حضور دارد خیلی فعال هستند و هر 4 ماه یک بار مسابقاتی را برای پیشکسوتان برگزار می کند. قرار است که خرداد ماه سال 95مسابقات جهانی تنیس روی میز پیشکسوتان بالای 40 سال در کشور اسپانیا برگزار شود و پیشکسوتان کشور ما نیز در این مسابقات شرکت می کنند.

این پیشکسوت تنیس روی میز درباره وضعیت پینگ پنگ امروز کشور گفت: در گذشته مسابقات قهرمانی جهان هر دو سال به دو سال و به صورت تیمی و انفرادی برگزار می شد اما در حال حاضر بهتر شده و پینگ پنگ بازها خسته نمی شوند، مسابقات یکسال به صورت انفرادی و یکسال هم بصورت دوبل برگزار می شود. آن زمان که جزو 16 نفر انفرادی بالا آمدم به خاطر انجام بازی های زیاد و پشت سر هم خیلی خسته شده بودم و باید با تانکای ژاپنی که نفر اول پینگ جهان بود مسابقه میدادم که بازی را باختم، اما پنج ماه بعد در مسابقات المپیک آسیایی در ژاپن او را بردم. قهرمان هایی از فرانسه، چک و آلمان بین آن 16 نفر بودند که توانستم 7 نفر را ببرم و بهترین بازیکن جهان شدم .این افتخار برای ایران دیگر تکرار نشد.

احتشام زاده در پایان درباره رسیدگی و توجه به پیشکسوتان بیان داشت: پیشکسوت هایی داریم که در دوران قهرمانیشان یکبار توانستند در المپیک و مسابقات جهانی افتخار آفرینی کنند و بعد از صحنه کنار رفتند اما کسانی نیز هستند که 25 سال افتخار آفرینی کردند و قهرمان شدند، به هر حال این دو دسته باید باهم تفاوت داشته باشند. باید به وضع مالی و خانوادگی پیشکسوتان هم نگاه کنند، بعضی از آنها تابلوهای گرانقیمت 20 /30 میلیون تومانی در خانه خود نصب کرده اند و بعضی از آنها هم در گذران معیشت خود گرفتار هستند. امیدوارم در صندوق حمایت پیشکسوتان را امتیاز بندی کنند.