ضربه «عدم اکران» بر پیکره سینما

|
۱۳۹۴/۱۱/۱۰
|
۱۳:۲۰:۰۵
| کد خبر: ۳۶۷۳۹۴
ضربه «عدم اکران» بر پیکره سینما
این قصه که به یک فیلمنامه یا نمایشنامه اجازه و پروانه ساخت و اجرا ندهند، موضوعی نیست که هنرمندان عرصه سینما و تئاتر با آن بیگانه باشند اما پدیده مجوز ساخت گرفتن و مجوز اکران نگرفتن از آن دسته پدیده‌هایی است که متاسفانه بارها شاهدش بوده‌ایم.

به گزارش گروه خبر خبرگزاری برنا، در تئاتر نیز چند بار پیش آمده که یک نمایشنامه مجوز اجرا می‌گیرد، اعضای تیم دور هم جمع می‌شوند، قراردادها بسته می‌شود، تمرین‌ها شروع می‌شود و دقیقه 90 یعنی تازه چند روز پیش از آغاز اجرای اصلی، مجوز را باطل می‌کنند. انصافاً می‌توان به این پدیده گفت «ضدحال» و البته انصافاً تنها بکار بردن این واژه گویای عکق فاجعه نیست؛ مخصوصاً وقتی پای یک فیلم سینمایی با هزینه‌های بعضا - نظیر آنچه درمورد «رستاخیز» اتفاق افتاد - بالا وسط کشیده شده باشد، آنوقت است که هم «ضدحال» است و هم «ضدمال»! یعنی تهیه کننده فیلم که آن همه سرمایه وسط گذاشته باید بر لب جوی بنشیند و از دست رفتن سرمایه‌اش را در گذر آب روان ببیند. آیا رواج رفتارهای خودسرانه یا سازمان‌یافته علیه برخی فیلم‌هایی که اتفاقاً بر اساس چارچوب‌های همین نظام مجوز ساخت و تولید گرفته‌اند، به نفع سینمای کشور است؟ عقب‌نشینی در برابر تهدیدات گروه‌های فشار و لغو مجوز اکران فیلم‌ها چه اثراتی دارد؟ در همین رابطه شبکه مجازی آستان گفتگوهایی انجام داده است که در ادامه می خوانید.

عدم اکران یک فیلم موجب بی‌انگیزگی می‌شود

جمال ساداتیان تهیه‌کننده، قطعا هر اثر هنری و فرهنگی که ساخته می‌شود باید در جمع دیده شود و تمام شیرینی یک اثر این است که مخاطبان آن اثر را ببینند و نقاط ضعف و قدرتش را بیان کنند و این بهترین دستاورد برای یک تولیدکننده است. قطعا عدم اکران یک فیلم تاثیرات منفی در سازندگان آن دارد و باعث بی‌انگیزگی می‌شود. یک تهیه‌کننده با پولی که از یک اثر درمی‌آورد اثر بعدی‌اش را می‌سازد و اگر قرارباشد آثار توقیف شوند، با یک عده تهیه‌کننده ورشکسته در آینده مواجه می‌شویم. وقتی یک اثر توقیف می شود فضای بدی را در جامعه ایجاد می کند و بار اجتماعی زیادی را به بار می‌آورد.

عدم اکران، گاه تهیه‌کننده و کارگردان را به ورطه نابودی می‌کشاند

سعید سعدی تهیه‌کننده، هر فیلمی براساس مدارک و اسنادی که ارائه می‌شود مجوز ساخت و پروانه نمایش می‌گیرد. اکران نشدن یک فیلم قطعا بار مالی برای سازندگان آن دارد تا جایی که این موضوع گاهی یک تهیه‌کننده یا کارگردان را به ورطه نابودی می‌کشاند و این مسأله به دور از عدالت و اخلاق است که متاسفانه گاهی اوقات اعمال می‌شود و کسی نیز پاسخگو نیست. دولت باید قبل از مجوز ساخت یک اثر تمام الزامات لازم را در نظر بگیرد تا این مشکلات برای سازندگان فیلم‌ها بوجود نیاید.

چنین رفتارهایی برهم خوردن نظم اجتماعی را به دنبال دارد

جهانگیر الماسی بازیگر سینما و تلویزیون، اولین تاثیر چنین رفتارهایی اغتشاش و برهم زدن نظم اجتماعی در برخی مناسبات اجتماعی است. گاهی با  این رفتارها ما تعلقات جوانان و مردم را بهم می‌ریزیم. همه حکومت‌ها این «نه» گفتن‌ها را دارند اما دلایل این رد کردن یا تایید کردن‌ها را به مردم اعلام می‌کنند اما اینجا هیچگاه به مردم ما دلیل توقیف کردن یک فیلم گفته نشده است و همین باعث سردرگمی افراد می‌شود. این مساله هزینه‌هایی را در حوزه فرهنگ به بار می‌آورد.

گاهی بسیاری از تهیه‌کنندگان و کارگردانان ورشکسته می‌شوند

علی ظهوری‌راد عضو انجمن منتقدان سینما، برخی مواقع است که یک فیلم طبق قوانین مجوز ساخت می‌گیرد اما توقیف می‌شود و این به تهیه‌کننده ضرر زیادی می‌زند و سرمایه‌ای که رفته است دیگر به کارگردان و تهیه‌کننده برنمی‌گردد و گاهی نیز بسیاری از تهیه‌کنندگان و کارگردانان ورشکسته می‌شوند و البته فرصت تجزیه و تحلیل آثارشان را نیز از دست می‌دهند. گاهی هم شاهدیم که فیلم پروانه ساخت و نمایش هم دارد اما نمایش داده نمی‌شود و این موضوع نه تنها لطماتی را به تهیه‌کنندگان و کارگردانان می‌زند بلکه دولت نیز از موضوع لطمه می‌خورد.

تجمع علیه فیلم‌هایی که مسیر قانونی طی کرده‌اند، دستاویزی برای دشمن است

حمید بهمنی کارگردان، برگزاری تجمعات اعتراض‌آمیز علیه فیلم‌هایی که مسیر قانونی خود را برای اکران طی کردند، تنها دستاویزی برای دشمنان انقلاب اسلامی خواهد بود تا بهانه‌ای برای آتش تهیه خود بر علیه نظام داشته باشند و شخصاً چنین تجمعاتی را تأیید نمی‌کنم. معتقدم اگر شکاف بین فیلم‌های جریان‌ساز و مثبت سینمای ایران و فیلم‌های گیشه‌پسند به درستی درمان شود و همه فیلم‌ها از شرایط اکران برابری برخوردار باشند دیگر شاهد اتفاقات کمتری از این دست در جامعه خواهیم بود.

نظر شما