به گزارش خبرگزاری برنا از قم، آیتالله ناصر مکارم شیرازی در برنامه چشمه معرفت، با اشاره به روایتی در خصوص زندگی امیرالمؤمنین(ع) اظهار کرد: در دوره ای امام حسن و امام حسین در کودکی بیمار شده بودند و پیغمبر و جمعی از صحابه به عیادت ایشان آمدند، یکی از صحابه خطاب به علی(ع) گفتند که بهتر نیست برای شفای ایشان نذری کنی و حضرت فرمودند اشکالی ندارد و برای شفای ایشان سه روز روزه خواهم گرفت و حضرت زهرا هم فرمودند که من هم روزه خواهم گرفت و کنیز حضرت به نام فضه نیز همین را تکرار کردند.
وی با اشاره به شفای امام حسن و امام حسین پس از نذر ایشان تصریح کرد: مدتی نگذشت که امام حسن و امام حسین شفا پیدا کردند و بنا شد ادای نذر کنند در حالی که در خانه علی(ع) چیزی برای افطار و سحر وجود نداشت.
این مرجع تقلید خاطرنشان کرد: روایات معروف می گویند که علی(ع) مقداری جو از یکی از افراد وام گرفت و این را به حضرت فاطمه داد و سه قسمت کردند و قسمت اول را آرد کردند و نان پختند و روز اول را روزه گرفتند و زمان مغرب پس از نماز آماده افطار شدند که ناگهان درب خانه به صدا درآمد که مسکینی هستم و شب و روز گذشته و غذایی نخوردم حضرت برخواست و سهمیه خود و دیگران را به او داد و این روز را به آب افطار کردند.
وی ادامه داد: روز دوم نیز قسمت دوم جو را آرد کردند و نان پختند و زمان مغرب شد و پس از نماز آماده افطار شدند که درب خانه به صدا درآمد که یتیمی هستم و گرسنه و بی پناه هستم و به من کمک کنیم، حضرت فرمود آنچه در این سفره داریم به این یتیم دهیم چراکه او بر ما مقدم است و این شب هم به آب افطار کردند.
آیتالله مکارم شیرازی اضافه کرد: روز سوم نیز همین برنامه تکرار شد و صدایی آمد که اسیری هستم در بلاد شما و خانهای ندارم و گرسنه هستم حضرت فرمود غذای امشب نیز به آنها بدهیم، پس خانواده حضرت علی(ع) در سه نوبت به مسکین، یتیم و اسیر کمک کردند.
وی با بیان اینکه درخصوص این اقدام حضرت علی(ع) 18 آیه سوره انسان نازل شده است، تصریح کرد: در این آیات درباره این ایثار و فداکاری سخن گفته شده و این خانواده به عنوان ابرار نامگذاری شدند.
این مرجع تقلید ضمن بررسی واژه ابرار در قرآن، به آیهای از سوره مطففین در خصوص ابرار اشاره کرد و گفت: در این آیه آماده که نامه اعمال نیکان(ابرار) در علییّن بالاترین مقام بهشت است یعنی بالاترین مقام بهشت برای این خانواده بیان شد.
وی با بیان اینکه این آیات نکات بسیاری دارد، افزود: پیام این آیات این بوده که اگر به مسکین و یتیم کمک کردیم فقط برای خدا بوده و نه پاداشی و نه تشکری از شما نمیخواهیم یعنی این کار در ظاهر ساده بوده اما این خلوص نیتی که در این کار بوده به آن ارزش داده اگر بخواهیم در جای قدمهای مولی قدم بگذاریم نباید خلوص نیت در اعمال را فراموش کنیم.
آیت الله مکارم شیرازی تصریح کرد: مولی علی(ع) انتظار ندارد که ایثار کنید و هرچه در سفره دارید به مسکین و یتیم و اسیر دهید که در زمان ما تمام این افراد وجود دارند در جامعه، اسیران زندانیانی هستند که برای مبالغی به زندان افتادند، یتیمان هم بسیار هستند و مسکینان، اما باید اضافات در زندگی مردم به این اشخاص داده شود.
وی با اشاره به اسراف در برخی شئون زندگی مردم خاطرنشان کرد: شنیدهایم در برخی مهمانیها دهها نوع غذا وجود دارد اگر دو نوع هم باشد یکی را باید به یتیم و مسکین و اسیر دهیم، ما شیعه علی(ع) هستیم، ادعای تشیع و توسل آسان است اما همگامی مشکل است و مهم هم همین است.
این مرجع تقلید با اشاره به پیام این اقدام حضرت علی(ع) تصریح کرد: از جمله چیزهایی که در این آیات توصیه میشود مساله ایثار است اگرچه ایثار واجب نیست اما مقامی عالی است که پیشوایان بر این کار اهتمام داشتند.