اهالی سینما با محمد زرین دست وداع کردند

به گزارش خبرگزاری برنا، مراسم تشییع پیکر محمد زرین دست از بازیگران، کارگردانان و تهیه کنندگان پیشکسوت سینما امروز صبح ۱۴ آذرماه در ساختمان شماره ۲ خانه سینما برگزار شد.

محمدعلی سجادی نایب رئیس کانون کارگردانان ضمن عرض تسلیت به خانواده او گفت: چیزی که برای من همواره اهمیت داشت حضور همیشگی محمد زرین دست بود البته می توانم بگویم که هنوز هم حضور موثری در سینمای ما دارد. زرین دست جزو کارگردان هایی بود که باید قدر او را می دانستیم.

وی افزود: آخرین بار او را در مراسم مرحوم کیارستمی دیدم و متوجه شدم که او تسلیم نشده است به عبارتی او را همیشه قد برافراشته دیدم که تا آخرین لحظه سینما را دوست داشت. فکر می کنم جوانان فیلمساز ما می توانند از زرین دست بیاموزند که چگونه مستمر باقی بمانند. او می تواند به عنوان کسی که همیشه نفسش با سینما بود الگوی مناسبی برای جوانان فیلمساز ما باشد.

در ادامه مراسم مرتضی شایسته از تهیه کنندگان سینما گفت: امیدوارم روح او شاد باشد، او رفت و آمدهایی به ایتالیا و آمریکا داشت و به سینمای آمریکا، ایتالیا و فرانسه آگاه بود. رویه سازنده ای داشت و اهل تهمت و افترا نبود.

وی افزود: بیماری او سه هفته طول کشید و ما در طول این مدت او را از دست دادیم من به برادر و خانواده او درگذشتش را تسلیت می گویم.

ضیاالدین دری کارگردان سینما و تلویزیون پشت تریبون قرار گرفت و گفت: متاسفم که امروز در این مراسم جمعیتی که لازم است را نمی بینم. من ۱۰ سالم بود که فیلمی از او را که در آمریکا ساخته بود دیدم. بعد از انقلاب هم با او دوست شدم و از او هیچ گاه هیچ بدی ندیدم. او یک فرد باسواد و حیف شده در سینمای ایران بود و در ژانری کار می کرد که باید قدر او را می دانستیم.

دری عنوان کرد: آخرین بار او را در همین جا دیدم که می گفت شورای نظارت و ارزشیابی نمی گذارد فیلم بسازم. بعد از آن دیگر او را ندیدم و می توانم بگویم من تنها مشوق خود را از دست دادم.

این کارگردان بیان کرد: زرین دست جزو استثناهای ایران بود که هم در آمریکا و هم ایران می توانست کار کند. به احترام او کلاه از سر برمی دارم و به  جامعه سینمایی ایران و خانواده او فوتش را تسلیت می گویم.

بعد از صحبت های دری، علیرضا شجاع نوری بازیگر سینما بیان کرد: من از او جز نیکی چیزی ندیدم برای مثال یک بار ندیدم از شرایط گله کند و بدی کسی را بگوید اولین بار او را در سال ۶۵ و در جشنواره ای در ایتالیا دیدم و متوجه شدم که بسیار پیگیر سینمای ایران است. او آن روز برای فروش فیلم هایی که در آمریکا تولید کرده بود آمده بود اما بسیار با نشاط و خرسندی درباره سینمای ایران صحبت می کرد.

در ادامه مراسم یونس صباحی از تهیه کنندگان و دوستان زرین دست گفت: شخصیت پرشور او را همواره در مراسم ها دیده بودم اما باید بگویم آشنایی من با او دیرینه است و بیش از ۵ دهه از آن می گذرد. او در زمان کودکی علاقه مند به بازیگری بود به طوری که از خاطراتی که پدرم از او تعریف می کرد او به عنوان بازیگر در یک تئاتر نقش فرزند کاوه آهنگر را بازی کرده است.

وی عنوان کرد: محمد زرین دست بسیار مثبت اندیش بود و هیچ وقت لبخند از چهره او محو نمی شد.

سپس جهانگیر الماسی پشت تریبون قرار گرفت و گفت: به هر حال این مفهوم زندگی است. یک بار به علیرضا برادرش گفتم که من از بچگی با فیلم های محمد فرصت زندگی کردن را درک کردم. به هر حال ما باید از خود بپرسیم که به پاس گرامیداشت چنین بزرگمردی زندگی ما چه تاثیری بر زندگی دیگران گذاشته است. او پیش از هر چیزی و بیش از هر کسی به زندگی دیگران فکر می کرد. سینمای ایران به داشتن چنین افرادی به خود می بالد. محمد زرین دست با زندگی و مرگ خود تصویری درست از چگونه زندگی کردن، چگونه کار کردن و چگونه همکار بودن را به من آموخت و من وامدار او هستم. او همواره به معنای واقعی کلمه به عنوان یک انسان زیسته است، امروز به خاطر انسان بودن او سر تعظیم فرو می آورم.

در ادامه مراسم منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما گفت: یکی از نکاتی که در هفته گذشته بر ما گذشت قصه پرغصه محمد زرین دست بود که به خاطر حرمت خانواده زرین دست از عنوان کردن آن اجتناب می کنم.

وی افزود: در بین سینماگران ایرانی گروهی بودند و هنوز هم هستند که برای اعتلای صنعت سینمای ایران تلاش می کنند اما می خواهم بپرسم چه کسی گفته اگر کسی که صاحب صلاحیت است و توان دارد وقتی از جایی به جای دیگر می رود و نهایتا به کشور خود بازمی گردد این یک عیب تلقی می شود. از کی تا حالا وقتی فردی از شهر خود به شهر دیگر می رود باید مورد عتاب و خطاب قرار بگیرد. در طول تاریخ افراد بسیاری از کشور خود به کشور دیگر رفته اند پس این موضوع عیب نیست. امیدوارم صحنه فعالیت فرهنگی به خصوص در حوزه سینما به عنوان برترین زبان جهانی از نگاه تنگ نظرانه دور باشد و بدرخشد.

وی افزود: زرین دست از جمله افرادی است که عاشق سینما بود، امکان نداشت مراسمی برگزار شود و او پاکیزه و مرتب در آن مراسم حضور نداشته باشد. او آدابی را رعایت می کرد که ما مدت هاست آن ها را فراموش کرده ایم. در واقع او آداب زندگی کردن را می دانست. برای خانواده او آرزوی سلامتی می کنم و فوت او را تسلیت می گویم.

بعد از صحبت های منوچهر شاهسواری، علیرضا زرین دست، با اشاره به پیکر او گفت «داداش بلند شو» و سپس بیان کرد: محمد همیشه در همه کارهایی که می کردیم نظر من را می پرسید و برای مثال می گفت علی خوب بود؟ پشت این جمله مهر و محبت برادرانه بود. برادر من زندگی خاص و عجیبی داشت که برای خانواده من باعث افتخار بود.

وی افزود: وقتی برای تحصیل به آمریکا رفت پدر من فکر می کرد رفته تا رشته پزشکی بخواند اما در ادامه عمر خود متوجه شد که او پزشکی نخوانده زیرا محمد به سینما علاقه داشت.

وی در پایان عنوان کرد: حساسیت های او راهی را برای من آغاز کرد که این راه با کمک دیگر سینماگران برای من هموار شد. امیدوارم از این به بعد برای جامعه سینمای ایران اتفاقات خوبی بیفتد.

در پایان این مراسم پیکر محمد زرین دست بر دوش دوستداران او و سینماگران به سمت قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) بدرقه شد.

در این مراسم هنرمندانی همچون همایون اسعدیان، لاله اسکندری، ضیاءالدین دری، محمد و مصطفی شایسته، جهانگیر الماسی، محمد بزرگ نیا و رضا ناجی حضور داشتند.