یادداشتی از امیرهوشنگ عارفیان؛

حادثه گرداب مرگ چال کندی دزفول چه مسئولیتی را متوجه مسئولان و رسانه ها می کند؟

|
۱۳۹۶/۰۵/۰۴
|
۱۰:۱۲:۵۲
| کد خبر: ۵۹۱۷۲۶
حادثه گرداب مرگ چال کندی دزفول چه مسئولیتی را متوجه مسئولان و رسانه ها می کند؟
پس از حادثه پیش آمده در منطقه گردشگری چال کندی دزفول و غرق شدن گروهی تیم گردشگری اهوازی، باید دید که از این پس برای جلوگیری از چنین حوادثی چه باید کرد و چه کسانی می توانند در پیشگیری از این مهم نقش داشته باشند؟

گرداب مرگ چال کندی شمال دزفول، واژه ای بود که طی این روزها نقل محافل و فضای مجازی بود و حادثه ای که رخ داد و باعث غرق و ناپدید شدن تعدادی از هم میهن های عزیز شد و خانواده هایی را داغدار کرد. ما به نوبه خود ضمن همدردی با خانواده های سوگوار، معتقدیم گرچه لیدر این گروه فاقد مجوزهای لازم و امکانات فنی مختص ورزش آبی رفتینگ بوده و باعث خسارت جبران ناپذیری شده اما باعث سلب مسئولیت نهادهای متولی و نظارتی در این حادثه نمی شود.

1- اول اینکه با توجه به فصل گرما در خوزستان اشتیاق مردم برای آب تنی در رود زلال دز بیشتر می شود. این رود که از وسط شهر دزفول می گذرد و در برخی نقاط حتی هزینه ورودی می گیرند، در نقاط پر جمعیت بارها شاهد غرق شدن افرادی بودیم که به دلیل عدم نیروی انسانی نجات غریق به ابدیت پیوسته اند که وظیفه مدیریت شهری (شهرداری ) و امنیت عمومی فرمانداری و مدیریت حوادت و هلال احمر  و … در این قضایا کاملا مشخص است که به وظایف خود عمل نکرده اند در حالی که یا باید با ایجاد موانع باعث عدم حضور خانواده ها شوند و با تابلوهای متعدد نوشتاری در تمام ساحل که همیشه مملو از جمعیت هست، ممنوعیت شنا را هشدار دهند یا در فواصل کارشناسی شده به استقرار تیم های غریق نجات اقدام کنند که این مهم صورت نگرفته است.

2-  مسیر دسترسی به گرداب مرگ چال کندی دزفول از مسیر روستای بیشه بزان کول خرسان می گذرد که در حوزه استحفاظی بخشداری شهیون است که مسئولیت مستقیم بحران و حوادث را به نمایندگی دولت در منطقه دارد. لازم بود با نصب تابلوهای هشدار و آموزش جوامع محلی و استقرار یگان انتظامی در این مسیر از تردد افراد فاقد مجوز و امکانات فنی نظیر قایق ضد ضربه کلاه ایمنی و جلیقه نجات و غریق نجات و مربیان کار آزموده ورزش آبی رفتینگ جلوگیری کند که این مهم نیز اتفاق نیفتاده است.

3- یگان حفاظت میراث فرهنگی که وظیفه گشت زنی در مناطق تحت نظارت خود جهت حفاظت از آثار و برخورد با حفاری غیر مجاز را دارد از ورود تورهای طبیعت گردی غیر مجاز جلوگیر ی کند.

4- سازمان آب و برق که با تابلوهایی خطر غرق شدگی در کانال های آب کشاورزی را گوشزد می کند، چرا با علم و آگاهی به حضور افراد متعدد در چال کندی اقدام به نصب تابلو هشدار در این مسیر نکرده است.

5- همیشه قانونگذار به حمایت از بخش خصوصی در تمام حوزه ها شعار هایی می دهد که گاها کمتر به عمل می آید. در حوزه ورزش رفتینگ، اداره ورزش و جوانان دزفول چه اقدامات و پیشنهادهای به بخش خصوصی داشته که قطعا اگر شرکت خصوصی واجد شرایط با تجهیز امکانات فنی و مربیان مجرب در این منظقه فعالیت می کرد هم باعث درآمد زایی و توسعه اقتصاد پایدار به عنوان گردشگری شده و هم از چنین حوادثی جلوگیری می شد که قابل توجه نهادهای مرتبط با اشتغال است.

6- با توجه به اینکه بخش های وسیعی از دیواره ها و منطقه سد دز جز مناطق حفاظت شده تعریف شده و حضور یگان محیط زیست ملموس است چرا از حضور این یگان در این منطقه استفاده بهینه نمی شود که می تواند بازوی مکمل نهاد انتظامی باشد.

7- صدا و سیما و رسانه ها نقش محوری در ارتقا فرهنگ عمومی و آگاهی بخشی به هم میهنان در پیشگیری از حوادث دارند که به نظر می رسد در این حوزه ها کم کاری می کنند. باید یاد بگیریم که با وجود حوادث اینچنینی فقط از جنبه خبری نپردازیم و با حضور کارشناسان در صدا و سیما و نهادهای مرتبط به آسیب شناسی هم بپردازیم و باجمع بندی و با ایجاد تدابیر لازم به فوریت اقدام و مانع تکرار حوادث تلخ این چنینی باشم. در پایان از رسانه ها خواهشمندیم  به انچه که مربوط به امنیت جانی و روحی و روانی مردم است، بیشتر توجه کنند و پیگیر مطالبات به حق و قانونی مردم باشند و فقط به خبر حوادث اکتفا نکنند. انشالله که دیگر بار شاهد حوادث این چنینی نباشیم.

یادداشت: امیر هوشنگ عارفیان عضو انجمن تاریانا، پژوهشگر میراث و مدیر گروه کوهنوردی نسیم زاگرس خوزستان

 

نظر شما