پاسخ وزارت نفت به «حسین شریعتمداری»

نخست آنکه جا داشت آقای شریعتمداری به جای شانتاژ و ایجاد شبهه نزد افکار عمومی و طرح این ادعا که جناب آقای مهندس زنگنه حاضر به گفت و گو با منتقدان نشده‌اند با صراحت و صداقت اعلام می‌کرnند که وزارت نفت در تاریخ 27 تیرماه 96 به درخواست روزنامه تحت مدیریت ایشان برای گفت‌وگو با وزیر محترم نفت مشروط به آنکه "کیهان" متعهد شود متن مصاحبه را بدون هیچ دخل و تصرف و جرح و تعدیلی منتشر کند، پاسخ مثبت داده است اما جناب آقای شریعتمداری و همکارانشان هنوز در این باره نظری اعلام نکرده‌اند.

واقعیت‌ دیگری که آقای شریعتمداری و دوستانشان آگاهانه آن را نادیده می‌گیرند این است که مدیران وزارت نفت تاکنون بنا به خواست و تاکید مراجع ذی‌صلاح امنیتی درباره پرونده کرسنت سکوت اختیار کرده‌اند، همان خواست و توصیه‌ای که البته صرفا از جانب وزارت نفت رعایت شده و آقای شریعتمداری و دوستانشان نه تنها خود را ملزم به رعایت آن ندانسته بلکه در این باره مستظهر به حمایت‌های خاص نهایت تلاششان را برای شبهه افکنی و طرح مطالب خلاف واقع به کار گرفته‌اند.

نکته دیگر اینکه، آقای شریعتمداری به خوبی از ماجرای نامه جناب آقای روحانی که در آن زمان دبیر شورایعالی امنیت ملی بودن مطلع‌اند و می‌دانند که پیرو آن نامه به دستور جناب آقای خاتمی رئیس جمهور وقت، کمیته‌ای برای بررسی موضوع تشکیل و در این باره اعلام نظر کرد و جناب آقای روحانی هم به عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی برخلاف رویه آقای شریعتمداری و دوستانشان هیچ مقابله‌ای با رای و نظر کمیته مذکور نکردند.

بهتر است آقای شریعتمداری که هرگاه سخن از نقش افراد و جریان‌هایی به میان می‌آید که پرونده کرسنت را به بیراهه کشاندند، به طرز عجیبی خود را مرجع ضمیر تلقی می‌کنند این اصل را بپذیرند که با فرار به جلو و دادن آدرس غلط نمی‌توان حقیقت را کتمان کرد.