نشان افتخار به یدالله صمدی رسید/ سینمای ایران را دست کم نگیرید

پس از پخش سرود ملی و تلاوتی چند از آیات قرآن این مراسم اجرای خود را با امین زندگانی آغاز کرد و پس از قرائت متنی از قبل تنظیم شده توسط مسعود میمی دبیر این دوره از جشن درباره برنامه ریزان و دستیاران کارگردان و جایگاه و اهمیت ویژه شغلی آنها، احمد امینی در جایگاه قرار گرفت و درباره هوشنگ قنواتی زاده به عنوان اولین فردی که قرار بود از وی تقدیر شود چنین گفت: از هر دستیاری که قرار است با او کار کنم می خواهم سه اتفاق را سر صحنه رقم نزند؛ اول اینکه فریاد نکشد و ساکت باشد و فضا را آرام کند، دوم از دو کلمه «آقا حله» استفاده نکند و سیگار نکشد، که هوشنگ بند اول و دوم را رعایت می کرد اما بند سه را انجام می داد.

وی افزود: معمولا کسانی که به وادی دستیاری ورود پیدا می کنند به امید کارگردانی می آیند اما نمی دانم چرا هوشنگ رغبتی برای این کار نداشت و ترجیح می داد دستیار برنامه ریز درجه یک باقی بماند و امیدوارم همیشه در کارش موفق باشد.

پس از اهدای لوح تقدیر و جایزه که توسط کاوه صباغ زاده و احمد امینی صورت گرفت، هوشنگ قنواتی زاده بیان کرد: به امید کارگردانی آمدم اما تا به این لحظه موقعیت آن ایجاد نشد.

وی ادامه داد: مساله اصلی ما امنیت شغلی است که سال ها است راه به جایی نبرده است که امیدوارم با تلاش همکارانم این جریان حل شود تا نگران فردایمان نباشیم.

در ادامه محمدعلی باشه آهنگر به جایگاه آمد و درباره حسین فلاح که قرار بود تقدیر شود عنوان کرد: خوشحالم در جمع شریف ترین و نجیب ترین آدم های سینما هستم. شغلی که خودم از آن شروع و وارد سینما شدم، کارم را از دستیاری در فیلم های جنگی شروع و از آن صبوری یاد گرفتم. حسین فلاح هم دارای این خصیصه یعنی صبوری و درایت است و خوشحالم با او همکاری کردم.

پس از پایان صحبت های باشه آهنگر، لوح تقدیر و جایزه فلاح با حضور دانش اقباشاوی اهدا شد.

فلاح اذعان کرد: دستیاری حرفه نیست عشق است و تا عشق نباشد نمی توان آن را ادامه داد. من مثل آن دسته ای نبودم که قرار بود کارگردان شود چون علاقه به بازیگری داشتم اما این شدم که هستم.

وی افزود: یاد استادانم حمید سمندریان و مهدی فخیم زاده که من را به سینما رساندند، گرامی می دارم و از هم صنفی های خودم نیز که از من تقدیر کردند، قدردانی می کنم. دهد

پیمان معادی برای تقدیر از علی افشین راد روی صحنه آمد و گفت: خوشحالم در این جشن حضور دارم و قرار است به علی جایزه اهدا شود چون از اخلاق حرفه ای او هرچه بگویم کم است.

وی افزود: آشنایی من با علی به فیلم «کافه ستاره» برمی گردد و از اینکه علی دستیار من در فیلم «بمب» بود لذت بردم چرا که دشواری این کار را حس نکردم. همکاری من با وی باعث شد فکر کنم هرچه زودتر فیلم بعدی ام را بسازم.

معادی بیان کرد: دستیاران خوب شما نشان دادید همه کارهای سخت و آسان را می توان با شما پیش برد.

علی جناب و پیمان معادی جوایز و لوح تقدیر علی افشین راد را اهدا کردند و این دستیار برنامه ریز پس از دریافت جوایزش گفت: اصولا در مسیر زندگی کاری ام خوش شانس بودم چرا که با حرفه ای های سینما کار کردم و خوشحالم که جایزه ام را از دست معادی می گیرم.

وی افزود: سینما را جدی آعاز کردم و در این مسیر انرژی فراوانی از برادر و پدر و مادرم گرفتم.

علی جناب هم ضمن تشکر از حضور جمع زیادی از بزرگان عرصه هنر متذکر شد: شخصی در میان ما است که دوست دارم از وی تشکر کنم و او منوچهر والی زاده عزیز است.

در ادامه مراسم به بهانه اهدای نشان افتخار هشتمین دوره این جشن به یدالله صمدی، کلیپی ضبط شده از خاطرات همکاری او با نصرت کریمی پخش شد و پس از آن منوچهر شاهسواری در جایگاه قرار گرفت و بیان کرد: این روزها به دلیل ماجراهای جشن خانه سینما به ما متلک می گویند که باید به آن ها گفت چشم بد دور چون سینمای ایران به خاطر وجود خیلی ها سرپا است و به کارش ادامه می دهد.

وی افزود: سینمای ایران را دست کم نگیرید و تهدید و شوخی های نابجا با آن نکنید که حتما لطمه خواهید خورد. هر کسی بر علیه سینمای ایران قدم بردارد بر علیه صدا و تصویر ملت ما قدم بر می دارد.

پس از اتمام صحبت های شاهسواری، سیروس الوند بیان کرد: یدالله صمدی آغازگر سینمای بومی ایران بود ولی الان از آن سینما کم داریم. دلم می خواهد دوباره صمدی پای آن کوه ها، دشت ها و ... برود و قصه های رنج ها، عشق ها و... را در قالب فیلم بگوید تا ما هرچه بیشتر مغرور به داشتن آذربایجان مان شویم.

در ادامه صمدی اظهار کرد: این حرکت انجمن نشات گرفته از خرد جمعی آن هاست که باعث شادی و افتخار من شد. اگر کار شریف و از جنس خودم پیشنهاد شوم حتما باز هم دستیاری خواهم کرد.

پس از صحبت های صمدی، علیرضا داوودنژاد هم به جمع سه نفره در جایگاه اضافه شد و مراسم تقدر را انجام دادند.

علیرضا داوود نژاد به بهانه تقدیر از هاشم میرطالبی بیان کرد: ما پیوندهای مشترکی با هاشم داشتیم از جمله عشق به سینما، خاطرات دیدن فیلم در سالن ها و رفیقی مشترک، همراه و استادی با نام رضا عطایی بود. هاشم همیشه نکته هایی به من می گفت که بسیار ارزشمند و تاثیرگذار بود.

اهدای لوح تقدیر و جوایز هاشم میرطالبی با حضور داوودنژاد و صادق کرمیار انجام شد.

هاشم میرطالبی بعد از دریافت جوایزش عنوان کرد: داوود نژاد هرچه تجربه داشت به ما داد اما اگر من نتوانستم کارگردان شوم این بود که بین سلامتی و سینما، گزینه اول را انتخاب کردم.

علی مصفا هم در ادامه برای مراسم تقدیر از افشین رضایی آمد و گفت: خوشا به حال من که برای تقدیر از افشین انتخاب شدم هر چند او آنقدر محبوب و شناخته شده است که نیاز به تعریف و تمجید ندارد.

افشین رضایی پس از دریافت لوح تقدیر و جوایز از دستان علی مصفا و استمراری اظهار داشت: از داشتن چنین شغلی افتخار می کنم و تا زمانی که اولین فیلمم را نساختم آن را ادامه خواهم داد. من کارم را با مهدی فخیم زاده آغاز و با دیگر بزرگان سینما ادامه دادم که مایه افتخار من است.

وی افزود: البته دو سال است پروانه ساخت اولین فیلمم را به تهیه کنندگی علی مصفا دریافت کردم که امیدوارم بتوانم آن را بسازم.

قدردانی و اهدای جوایز آخرین نفر به روزبه سجادی حسینی اختصاص داشت که به علت مسافرت غایب بود اما به نمایندگی از او به پدرش فرید سجادی حسینی توسط مصطفی احمدی و مسعود میمی اهدا شد.

در آخر مراسم تشویق های مستمری توسط حاضران جمع برای حضور اصغر شاهوردی صورت گرفت و جشن به کار خود پایان داد.

در این مراسم سینماگران و هنرمندانی چون سروش محمدزاده، دانش اقباشاوی، اصغر نعیمی، امین زندگانی، الیکا عبدالرزاقی، فرید سجادی حسینی، احسان بیگلری، کاره صباغزاده، محمد حمزه ای، هنگامه حمیدزاده، مجید صالحی، امیرحسین عسگری، پیمان معادی، نعیمه نظام دوست، علی مصفا، احمد امینی، محمد علی باشه آهنگر، پرویز آبنار، سید غلامرضا موسوی، حامد کمیلی، علیرضا داودنژاد، سیروس الوند، منوچهر شاهسواری، فرشته طائرپور، منوچهر والی زاده، پانته آ پناهی ها و ... حضور داشتند.