به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری برنا، متن این بیانیه به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
ولَقَدْ أَهْلَکْنَا الْقُرُونَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَمَّا ظَلَمُوا (سوره یونس:12). ما امتهای پیش از شما را، هنگامی که ظلم کردند، هلاک کردیم.
واعْرِضْ عَلَیْهِ أَخْبَارَ الْمَاضِینَ وَذَکِّرْهُ بِمَا أَصَابَ مَنْ کَانَ قَبْلَکَ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَسِرْ فِی دِیَارِهِمْ وَآثَارِهِمْ فَانْظُرْ فِیمَا فَعَلُوا (نهج البلاغه، نامه 31). امام علی (ع) برای فرزندش امام حسن (ع) سفارش کرد: تاریخ گذشتگان را به قلبت بیاموز وآن چه بر سر پیشینیان آمده است به یاد بیاور . در دیار و آثار آنان سیر کن و بنگر آنان چه کردند.
پیروزی انقلاب اسلامی و سقوط رژیم استبدادی شاهنشاهی از حوادث بزرگ و کم نظیر تاریخ ایران است. ملت ایران سی و نه سال پیش در برابر نظامی ایستاد که سایه سیاه استبداد را بر کشور حاکم کرده و جامعه را به سوی تک صدایی و تک حزبی کشانده و جمله: «چو فرمان یزدان چو فرمان شاه را» مبنای سیاستهای خودکامه خویش ساخته بود. نظام حاکم و وابستگان قدرت چنان در لاک خودشیفتگی و فرعونیت فرو رفته بودند که واقعیتهای زیرپوست جامعه را نمیدیدند و اگر فریادی در جهت مبارزه با بیداد بلند میشد آن را سر کوب و افراد معترض را روانه زندان میکردند و تحت شکنجه قرار میدادند.
بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی، امام خمینی و عدهای از ناصحان و ناقدان در دهه چهل، طی سخنرانیها و بیانیهها به نظام حاکم هشدار میدادند و شاه را نصیحت میکردند که دست از ستم فرو شوید و سرنوشت کشور را به دست بیگانگان یا فرصتطلبان ندهد؛ ولی غرور دستگاه حاکمیت به ویژه شخص شاه، اجازه شنیدن فریادهای دلسوزانه را نمیداد و شخصیتی مانند امام خمینی و افراد نامدار دیگر را روانه زندان و تبعید کرد. ملت ایران با قیام خود در سال 57 شاه را از کشور بیرون و امام خمینی را به عنوان رهبر نظام به کشور باز گردانید و نظام جمهوری اسلامی و حاکمیت مردم بر سرنوشت خویش را تحقق بخشید و میزان و معیار را آرای ملت دانست.
جوهر و گوهر نظامی که جایگزین نظام شاهنشاهی شد عبارت بود از: حاکمیت ارزشهای اسلامی، تحقق آزادیهای مشروع و به حق مردم، عدالت اجتماعی و رفع هرگونه ظلم و ستم بر مردم. بنای نظام جمهوری اسلامی بر این بود که حقوق هر انسانی به عنوان انسان، صَرف نظر از دین، آیین، نژاد و قومیت او، از جمله آزادیهای مصرح در قانون اساسی پاس داشته و محترم شمرده شود و یک فکر، یک سلیقه یا یک جریان خاصی بر کشور حاکم نشود. ملت بزرگوار ایران 22بهمن را از این جهت پاس میدارد که در این روز توانست عامل ستمهای اقتصادی و نابرابریهای اجتماعی را که موجب صدها فساد در جامعه میشد از بن برکند و برای تعیین سرنوشت خود، آزادانه افراد را برکرسی مسئولیت بنشاند و هر مسئولی را در برابر اعمالش پاسخگو ببیند.
به نظر ما از جمله کارهایی که در آستانه چهلمین سال انقلاب و در دهه فجر باید صورت بگیرد، بازخوانی خواستههای مردم و تحقق وعدههایی است که رهبران انقلاب در برقراری نظام اسلامی داده بودند. به یقین کارهای بزرگ، حیاتی و زیربنایی در سالهای پس از پیروزی در ایران صورت گرفته، دست اجانب از کشور کوتاه و ملت ایران به پارهای از اهداف مهم خود نایل شده است، اما نباید از کژیها و کاستیهای سیاست داخلی و خارجی و نقدهایی که بر سیاستهای گذشته وارد است، چشم پوشید.
در دیماه سال جاری عدهای از مردم در بعضی از شهرها به عنوان اعتراض به برخی از سیاستهای موجود به خیابانها آمدند و نسبت به پاره ای عملکردها، با سردادن شعار های مختلف، اعتراض کردند. البته بعضی از شعارها خارج از هنجارهای مقبول ملت ایران بود، ولی با کمال تاسف پارهای از مسئولان سیاست سرکوب و زندان را مقدم بر حل مشکلات دانستند. اندوهناکتر این که یکی از خطیبان جمعه به اعتراضات مردم عنوان «بغی» داد و معترضان را باغی خواند و خواستار حکم اعدام برای به اصطلاح باغیان شد؛ غافل از این که عنوان بغی در قرآن کریم، روایات اسلامی و احکام فقهی هیچگاه شامل کسانی را که در برابر سیاستهای موجود، به درست یا غلط اعتراض مسالمتآمیز و بدون استفاده از سلاح دارند، نمیشود. باغی بر اساس آیه نهم سوره حجرات و روایات، به گروههایی گفته میشود که مسلحانه در برابر هم بایستند و خون همدیگر را بریزند یا در برابر حاکم عادل مسلحانه قیام کنند. هیچگاه به گروه های معترض در برابر حاکم وقت که مسلح نیستند و تنها شعار می دهند باغی اطلاق نمی شود.
مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم ضمن گرامیداشت سی و نهمین سالگرد پیروزی انقلاب، این روز را به ملت ایران، رهبر معزز جمهوری اسلامی آیت الله خامنهای و سایر مسئولان بالاخص خانوادهای محترم شهدا تبریک گفته و از ملت شرافتمند ایران میخواهد در راهپیمایی بزرگ این روز مهم شرکت کنند و عظمت و یکپارچگی خود را در برابر توطئه های اخیر که ممکن است در منطقه صورت بگیرد، نشان دهند و از حاکمیت میخواهد منتقدان خود را به رسمیت بشناسد، این روز را به عنوان روز آشتی ملی و تألیف قلوب جناحها قلمداد کند و زمینه را برای رفع محدودیت و محصوریت یاران انقلاب و امام فراهم نماید.
در پایان عزت و دوام نظام جمهوری اسلامی را از خداوند متعال خواستاریم.
مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم