به مناسبت روز بزرگداشت شهدا

سلام بر خداوند متعال و بندگان پاک و شهیدان او

در مورد شهدا نوشتن خیلی سخت است! نه اینکه ندانی شهادت و شهید یعنی چه، بلکه بیم دارم از روی جوانی حرفی زنم که شاید از نظر خویش درست باشد ولی آن مردان خدا را ناخواسته آزرده خاطر کنم.

کاغذ و خودکار را برداشتم و ناخودآگاه در بالای کاغذ نوشتم خدایا به امید تو اما در دل گفتم کاش شرمندشان نشوم، پس از آن نفس عمیقی کشیدم و بسم الله گفتم.

شروع کردم از صفات و ایثارشان نوشتم ناگهان دیدم کوهی از کاغذ های نوشته شده در مورد ایثارشان در مقابلم قرار دارد به خودم آمدم گفتم این دیگر نوشته های کیست؟ متوجه شدم دست خط خودم است گفتم اینطور نمی شود باید به دنبال جمله ای باشم که تمام ویژگی های آن مردان خدا را شامل شود! در حال فکر بودم که ناگهان گفتم کربلایی.

آری آنان کربلایی بودند، شهیدانی که مصحلت اندیشی نکردند و از دنیا دل بریدند و به آن دنیا دل بستند.

من چه درک می کنم درد گلوله چیست؟ نبرد تن و تانک چیست؟ من چه می دانم دلتنگی مادر شهید خصوصا مادر شهید گمنام چقدر است و چیست؟ لمس نکردم ولی دیدم روزی که در گیلان شهید گمنام را به خاک می سپردند چگونه مادران عاشقانه اشک می ریختند و همه مادران آن شهید گمنام را فرزند خویش می دانستند.

دارم می نویسم ولی چشمانم خیس است شاید همه درک نکنند ولی زمان خاکسپاری، نگاهی به دور تا دور خود کردم و تنها اشک های پاک مادران شهدایی را مشاهده کردم  که سال ها انتظار دیدار فررزندانشان را در سر می پروراندن و آنجا بود که فقط گفتم آخ مادرم.

خدایا گناه من چه بود که در آن روزها به دنیا نیامده بودم تا بتوانم روزها در کنار آنها و شب ها را با آنان صبح کنم؟

اگر امروز قلم بر دست میگیرم و در آرامش می نویسم و زندگی می کنم، آگاه هستم که مدیون ایثار و از خودگذشتی آنان است.

امروز راهتان ادامه دارد و بدانید به حضرت ابوالفضل سوگند اگر دست کجی به خاک جمهوری اسلامی دست دراز کند ما سربازان رهبر و عاشقان شیر خدا از مرگ هراسی نداریم و برای اقتدار و عزت این خاک جان خویش را فدا می کنیم زیرا از این خاک جان گرفتیم و برای این خاک جان میدهیم .

دانیال ابراهیمی_ فعال رسانه ای