احمدی : اسید پاشی از دست قوه قضائیه خارج است / رسانه ها از مجازات بگویند؛ بزرگ نمایی نکنند

به گزارش گروه اجتماعی برنا؛  معصومه جلیل پور متولد 1371 در تبریز ؛ دارای مدرک دیپلم  و  در شغل آرایشگری فعالیت می کرد. او ساعاتی قبل از تحویل سال 97 دچار حادثه تلخ اسید پاشی از سوی خواستگارش شد.

این اولین خبر از این دست اخبار اسیدپاشی نیست که در رسانه های ایران منتشر می شود. از سال های خیلی دور چنین حوادثی درایران رقم خورده است .یکی از پرهیاهوترین پرونده ها در خصوص اینگونه جرایم پرونده اسیدپاشی به صورت آمنه بهرامی از سوی خواستگارش بود که این پرونده در نهایت به حکم قصاص نفس رسید و آمنه درست در لحظه اجرای قصاص ،متهم را بخشید.

البته باید تاکید داشت اسیدپاشی جرمی نیست که جغرافیای ارتکاب آن تنها مختص ایران باشد که در خیلی از کشورها آمار وقوع دارد که آمارهایشان از ایران خیلی بیشتر است .

و اما حتی یک لحظه تصورش هم می تواند برای هر کسی وحشتناک و دردناک باشد. کسانی که در عرض لحظه ای با عمل غیرانسانی اسیدپاشی مورد حمله قرار می گیرند هیچوقت نمی توانند آثار روحی و جسمی این حمله را پاک کنند. حتی از آثار مخرب جسمی آن بگذریم آثار روحی آن بسیار وحشتناک است. قربانیان اسیدپاشی هیچوقت قادر نیستند کابوس لحظه حمله مهاجم را از جلوی چشمان خود پاک کنند. قوانین کشور ما از سنگین ترین و سخت ترین قوانین نسبت به این عمل است با این حال اما هنوز برخی افراد بدون فکر کردن به عواقب سنگین عمل خود، دست به چنین کاری می زنند. علت آن چه می تواند باشد؟ برای مقابله با اسید پاشی چه باید کرد؟ این سوالی بود که ما را بر آن داشت که با یکی از وکلا دادگستری در این رابطه گفت و گویی داشته باشیم.

نعمت احمدی ، وکیل پایه یک دادگستری  در این رابطه گفت: «  به طور کلی نمی توان برای تمام اسیدپاشی ها یک عامل اصلی مشخص کنیم و انگیزه همه مجرمان را یکی بدانیم. هر مجرمی انگیزه متفاوتی از اقدام به جرم دارد. این اصل در تمامی جرائم عمد مانند قتل، اسیدپاشی، قطع عضو وحتی جرائمی که جنبه سواستفاده اجتماعی دارد و... پا برجاست.جرم محصول زندگی اجتماعی است. وقتی انسان ها درکنار هم زندگی می کنند، خواه ناخواه با چنین مسائلی روبرو می شوند.»

احمدی در رابطه با انگیزه خاصی که مجرم را به این کار وا می دارد گفت: « اسیدپاشی یک واکنش شدید احساسی است. در این جرم مجرم می خواهد که قربانی بیشترین آسیب را ببیند و فرد را به نوعی ادب بکند به شکلی  که حتی فرد نتواند تا آخر عمر زندگی عادی و سالمی را داشته باشد و در موارد که انگیزه مجرم موارد احساسی است، قصد دارد که فرد نتواند شخص دیگری را شریک زندگی عاطفی خود قرار دهد. یکی از عوامل مهم وقوع این جرم سهل بودن و در دسترس بودن این ماده است. البته باید در نظر داشت که هرماده ای موارد استفاده گوناگونی را دارد مثلا چاقو هم برای قتل و هم برای مصارف روزانه استفاده می شود لذا نمی توان مصرف آن را محدود ساخت. چه بسا که قانون حمل سلاح سرد چندان کارآمد نبوده است. .اما اسید موارد استفاده و مصرفش محدود و ویژه و خاص است. همین که راحت در اختیار افراد قرار دارد خود می تواند عامل بروز جرم باشد اما از طرفی نمی توان استفاده از اسید را محدود ساخت. »

او افزود: « در اینکه قربانی اسیدپاشی مورد ظلم قرار گرفته است مسئله ای بدیهی است و در آن شکی نیست زیرا که فرد در عین اینکه زنده است مرگی را به سراغش فرستاده اند. اما بسیاری از رسانه ها از ظلم هایی که بر قربانیان رفته سخن می گویند اما از مجازات مجرم کمتر سخن می گویند که این خود باعث ریختن قبح جرم ارتکابی می شود. مجرم ها مجازات می شوند اما کمتر رسانه ای این مجازات را مورد توجه خود قرار می دهد.باید بر این مسئله هم تمرکز کرد و به تصویر کشید تا اینگونه جلوی تکرار قضیه گرفته شود.باید بررسی شود که فرد چه بیماری هایی داشته است که به این سمت سوق داده شده است.»

احمدی درباره علت وقوع این جرم گفت: « فرد به عواقب کار خود فکر نمی کند و جرم ثانیه ای رخ می دهد. اگر فرد به عواقب وحشتناک کار خود فکر می کرد قطعا کاری را انجام نمی داد. کسی که این جرم را انجام می دهد فی الواقع توجه نمی کند که ممکن است قصاص شودو... اگر اینگونه بود که فردی مرتکب این همه جرائم وحشتناک نمی شود. باید با این افراد هم صحبت شود بلکه عاقبت آن فرد عبرتی برای دیگران شود و در پیشگیری نقش سازنده ای داشته باشد.»

او افزود:«  این درست است که قوه قضاییه مسولیت پیشگیری از جرم را دارد اما قوه قضاییه هرکاری در این زمینه می توانسته انجام داده است. مجازات های سنگین نتوانسته اند جلوی بروز این وقایع را بگیرد و این دیگر از دست قوه قضاییه خارج است.»

احمدی گفت:« ما حتی در بحث قصاص این افراد هم دچار مشکل هسدیم زیرا که بسیاری از پزشکان وظیفه خود رت مداوا می دانند نه اجرا قصاص و ناقص کردن فرد دیگر.»

احمدی درباره عوامل تاثیرگذار در وقوع  این حادثه گفت:« از طرفی سن فرد بسیار پایین بوده این نشان از ناپختگی فرد می دهد.آمار دقیقی در دست نیست ولی با توجه به همین اخبار حوادث می توان گفت  که اسید پاشی در بین کشورهایی که جوامع آن دچار تضاد فرهنگی هستند بیشتر است. این خود از دلایل اسید پاشی است و بهترین راه مقابله با آن این است که از طریق فرهنگسازی این تضاد فرهنگی از بین برود. همچنین در وقوع این جرم واکنش ها ناشی از احساسات لحظه ای است و در آن لحظه فرد به عاقبت کارهای خود فکر نمی کند. اکثر این جرائم هم توسط آقایان انجام می شود زیرا که جنس کرد خشونت لازم برای دست ردن به چنین حوادثی را دارد و زنان کمتر پیش می آید که دست به چنین کارهایی بزنند. و در اینجا لزوم فرهنگساری آشکار می شود.  زیبایی برای زنان از اهمیت ویژه ای برخوردار است و اسیدپاشی عملی قبیح  وحشتناک است. »

او تصریح کرد: «  در ارائه آمار اسیدپاشی  باید صادقانه و بدون بزرگ نمایی  صحبت کرد.باید گفت که هر یک باری که این عمل صورت میگیرد و رسانه ای می شود، تاثیری غیرقابل باور بر ذهن مخاطب می گذارد. اما اگر در آمار اسیدپاشی دقت کنیم متوجه خواهیم شد که تعداد آن در سال حتی به ۱۰۰ مورد هم نمی رسد. لذا باید با مخاطب صادق بود. جرم از تبعات زندگی اجتماعی بشر است. درست است که این عمل قبیح و وحشتناکی است اما باید در نظر گرفت که هر جامعه ای خواه ناخواه به واسطه افراد مختلفی که کنار هم زندگی می کنند، دچار آسیب های اجتماعی و جرم و جنایت می شود. ما نمی توانیم جامعه را از جرم و جنایت خالی کنیم  و جامعه ۸۰ میلیونی ما در حال حاضر با وجود این همه ناملایمات، دچار یک بن بست و معضل در حیطه وقوع این جرم نشده است. البته حتی سالی یک اسیدپاشی هم برای جامعه زیاد است اما فی الواقع آمار آن چندان وحشتناک نیست ولی می شود همین آمار را هم با بالا بردن دانش و فرهنگ افراد کم کرد.»