دونگ دینگ لونگ کارگردان فیلم برتر بخش «جلوه‌گاه شرق»:
«بچه‌های آسمان» الگوی من در فیلمسازی بود/ سینمای ایران را دوست دارم
دونگ دینگ لونگ کارگردان فیلم «پدر و پسر» می‌گوید سینمای ایران را بسیار دوست دارد و فیلم «بچه‌های آسمان» مجید مجیدی روی او اثر شگرف گذاشته است.
به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ فیلم ویتنامی «پدر و پسر» به کارگردانی دونگ دینگ لونگ امسال در جشنواره فجر در بخش مسابقه «جلوه‌گاه شرق» (پانورامای فیلم‌های کشورهای آسیایی و اسلامی) رقابت کرد و توانست جایزه بهترین فیلم آسیایی این بخش را از آن خود کند.
در خلاصه داستان فیلم آمده است: ماک یک ماهیگیر روستایی ویتنامی است که پسرش کا را در دل طبیعت و در تطبیق با سرزمینشان بزرگ می‌کند. کا جوجه زرد کوچکی دارد و هر روز از دویدن به دنبال هواپیمایی لذت می‌برد که در آسمان می‌بیند؛ و آنها را پرندگان شهری می‌نامد. وقتی کا بیمار می‌شود، پدرش با او راهی سفری طاقت‌فرسا به شهر می‌شود تا بتواند پسر را درمان کند.
دونگ دینگ لونگ متولد ۱۹۷۳ و فارغ‌التحصیل رشته فیلمبرداری است. او در سال ۲۰۰۷ با یکی از فیلم‌های کوتاهش با عنوان «قایق‌ران» جایزه فیلم ممتاز بیست و نهمین جشنواره بین‌المللی توکیو را برنده شد. او که برای دیگر فیلم کوتاهش «شادی سرخ» نیز تحسین شده، با «پدر و پسر» اولین فیلم بلندش را تجربه کرده است؛ فیلمی که پیش از جشنواره جهانی فجر به جشنواره‌های مختلفی راه پیدا کرد و جوایزی را برنده شد؛ از جمله جایزه بهترین کارگردانی از ششمین جشنواره فیلم مستقل ایالات متحده، جایزه بهترین فیلم بلند خارجی‌زبان از بیست و ششمین جشنواره بین‌المللی آریزونا، جایزه ایندی اسپریت بهترین خط داستانی از پانزدهمین جشنواره بین‌المللی باستن و…
در حاشیه جشنواره با این کارگردان ویتنامی گفت‌وگو کردیم.
در چه سنی کار در سینما را آغاز کردید؟
از سن ۲۶ سالگی. من دانش‌آموخته رشته سینما هستم.
شما تحت تأثیر نگاه مادرتان فیلمنامه را نوشتید می‌توانید در این مورد توضیح بدهید؟
من و مادرم در منطقه‌ای دورافتاده زندگی می‌کردیم. ما تجربه سوار شدن در هواپیما را نداشتیم. می‌خواستیم بدانیم حس پرواز چگونه است. مادرم دلش می‌خواست سوار هواپیما شود و پرواز کند. حتی از من خواست. اما پیش از آنکه بتوانم این خواسته او را عملی کنم درگذشت. آرزوی او برای پرواز یکی از تم‌های اصلی داستان است. آرزویی که محقق نشد.
فیلمبرداری چند ماه طول کشید؟
حدود ۸۰ روز یا به عبارتی ۳ ماه.
شما با نابازیگران در پدر و پسر همکاری کردید. تجربه همکاری با نابازیگران چطور بود؟
کار کردن با بازیگران حرفه‌ای مزایایی دارد. تمام بازیگران اصلی در نقش خود مناسب بودند. من برای همکاری با نابازیگران سه بار جلسه گذاشتم. در این جلسه مسائل متنوعی را مطرح کردیم از جمله داستان، پیشبرد داستان و… با این جلسات آنها توانستند تصوراتی از نقش خود و چیزهایی که نیاز بود، پیدا کنند. فکر می‌کنم نتیجه کار رضایت‌بخش بود.
فروش فیلم چطور بود؟
نزدیک نمایش فیلم مشکلاتی با پخش‌کنندگان پیدا کردیم. پخش‌کنندگان دنبال فیلم‌هایی هستند که از نظرشان فروش می‌کند. و از نظر آنها فیلمی مانند «پدر و پسر» نمی‌فروشید. معمولاً فیلم‌ها در ویتنام نمایش محدود و کوتاه دارند، اما خوشبختانه «پدر و پسر» با استقبال و واکنش خوبی از تماشاگران روبه‌رو شد و خوب فروخت.
کارگردان محبوب شما کیست؟
من سینمای ایران را خیلی دوست دارم. سال‌ها پیش فیلمی از سینمای شما دیدم به نام «بچه‌های آسمان» که روی من تأثیر گذاشت و این فیلم را الگوی خودم قرار دادم.
موقعیت سینمای ویتنام را چطور ارزیابی میکنید؟
ما فیلمسازان خوبی در ویتنام داریم، اما مشکل پخش‌کننده بزرگ‌ترین مشکل سینمای ماست. حتی سیاست‌های دولت نیز برای ما مفید است. دولت از فیلمسازان ما حمایت می‌کند. روی فیلم‌های ما سرمایه‌گذاری می‌کند. حتی در پیدا کردن لوکیشن نیز به ما کمک می‌رساند.
سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر ۱۹ تا ۲۷ آوریل ۲۰۱۸ (۳۰ فروردین تا ۷ اردیبهشت ۱۳۹۷) به دبیری سیدرضا میرکریمی در تهران در حال برگزاری است.
نظر شما
پیشنهاد سردبیر
پرونده ویژه
