به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ تیم گریسون در باره این فیلم نوشت: «در فیلم «سه رخ»، یک اندیشه عمیق متحرک دوست داشتنی و غیرقابل وصف از جعفرپناهی وجود دارد، جستجو برای یک دختر گمشده، به یک روستای کوچک در ایران و سوال های قابل ملاحظه ای درباره ی طرز فکر مردسالارانه مردم این کشور می رسد. بطور فریبنده ای، مانند بسیاری از آثار اخیر او، این درام معتدل به آهستگی و بدون توقف از یک معمای کم هیجان به یک مشاهده ی از این آرام تبدیل می شود که چگونه زنان، مخصوصا بازیگران زن، توسط هموطنان مرد خود مورد تهمت و افترا قرار می گیرند. حقیقت این است که پناهی در حال حاضر به 20 سال ممنوعیت خروج از کشور محکوم شده و این موضوع اندوه و تلخی " سه رخ " را تشدید کرده است. همدردی او با زنان تحت ظلم قصه اش قابل لمس و همچنین ناشی یک موضوع شخصی است.
این فیلم با اکران در جشنواره ی کن، مخاطبان جشنواره ها و هنردوستان را که از فیلم های قبلی پناهی مانند «این یک فیلم نیست» استقبال کرده بودند، مجذوب خود خواهد کرد و بدون شک مسائل حقوقی که کارگردان این فیلم در زندگی واقعی خود با آنها روبروست باعث بیشتر دیده شدن «سه رخ» خواهد شد.
بعد از گذشت هشت سال از دستگیری پناهی که باعث ممنوع الکاری وی نیز شد ، او چهار فیلم ساخته که اغلب نیز خودش در نقش اصلی فیلم هایش ظاهر شده است. اولین فیلم از این چهار فیلم «این یک فیلم نیست» بود که او روحیه خودش را بعد از اتفاقات در آن آزمود و همچنین برای ایران امروز ابراز تاسف کرد. با «سه رخ» احساس همدردی او متوجه شخصیت های زن فیلم است. به خصوص بهناز ، مرضیه و یک فرد سوم به نام شهرزاد که نقش کمرنگی داشت و یک بازیگر بازنشسته بود که در آن حوالی زندگی می کرد. «سه رخ» داستان سه زن از سه نسل مختلف را روایت می کند که با هم در ظلم و خشونتی که از مردان تجربه کرده اند، شریک هستند.
«سه رخ» بنظر یک تراژدی آرام را به تصویر می کشد. زن ستیزی طولانی مدت و تمام نشدنی به خوبی در این فیلم نمایش داده شده است.»