چهارمین سال‌یاد پرتو کرمانشاهی

به گزارش خبرگزاری برنا؛ چهارمین سال‌یاد استاد پرتو کرمانشاهی که هر ساله 27 اردیبهشت برگزار می‌شود .امسال هم  این سال‌یاد با حضور مفاخر ادبی و هنری کرمانشاه در یک نشست غیر دولتی از طرف گروه فرهنگی دنگ پراومتنی تشکیل شد که 27 اردیبهشت را به نام "روز علی‌اشرف نوبتی (پرتو کرمانشاهی) "پیشنهاد شد که بااستقبال فرهیختگان کرمانشاه امضا و تایید گردید.

 یک ویژه‌نامه‌ی فرهنگی هنری با مطالبی از چهره‌های متعدد فرهنگی و هنری در 27 اردیبهشت 95 همانند؛ منصور یاقوتی، شهرام ناظری. عبداله جواری، کیخسرو پورناظری، دکترجواد کریمی، حشمت کم‌گویان، محمدعلی سلطانی و... با همکاری نشریه‌ی شهرمن به چاپ رساند.

همپنین  یک فیلم مستند از بیوگرافی استاد پرتو به قلم طاهره فیض به همراه گزارش تصویری در 27 اردیبهشت 1376 تقریباً دو سال قبل منتشر شد.

امسال نیز در 27 اردیبهشت افتتاح درگاه اینترنتی 27 برای ارایه‌ی موضوع‌های مربوط به این روز رقم خورد و هم چنین برخی دکلمه‌ها از مجموعه اشعار ایشان و برخی تولیدات پراکنده‌ی دیگر هم در این درگاه اینترنتی در دسترس قرار گرفت.

هرچند باید از دو منظر به اهمیت 27 اریبهشت و به این موضوع پرداخته شود: نخست این که؛ برجسته کردن شخصیت انسانی شاعری که به عنوان تولید کننده‌ی فرهنگ و اندیشه‌ایی که خود بدان باورمند است و آن را زیسته است و هرگز دامان به تملق و جیره خواری (متاع مرسوم روزگار) نیالوده و در یک خط سیر منطقی و فارغ از ایده الیسم و قهرمان‌گرایی مرسوم دهه‌های پیشین ادبیات در شعرای اجتماعی سرا- به ستایش انسان و آزادگی می‌پردازد. و به راحتی هر آنجا که ره و مسیر برایش نامشخص است جامه‌ی اگنوستیک (لاادریان) بر تن می‌کند و فارغ از هر تشویشی برخلاف تئوریسین‌های ماتریالیست تاریخی قرن تلاشی سخت  و نافرجام را برای ارایه دیدگاه ولو منطبق بر آرمان خواهی و هیجان ارایه نمی‌کند.

امواج جنجالی و پپولیستی جوامع و هزاران نویز ادبی که در فضای مجازی و حقیقی تریبون از یکدگر می‌ربایند  از یک سو و شخصیت فارغ از جنجال پرتو از دیگر سو عملاً  امکان درک مفاهیم عمیق فکری با ویژگی‌هایی که با اجمال از آنها یاد شد را توسط جامعه ناممکن می‌سازد.

پس تلاش برای طرح این اندیشه‌ها تلاشی برای ایجاد تغییر در انجماد بی‌تفاوتی‌ها و فقر فکری جامعه است و نه نان قرض دادن به شاعری که دهه‌ی هشتم زندگی‌اش را سپری می‌کند که او بی‌نیاز ترین شعر است و تاریخ بر این مهم گواه.

و منظر دوم این است که اگر چه همیشه -در سیر تکامل تاریخی خود شروع  به نورافشانی کند. باشد که لبخند کودکان این سرزمین را تا فرداهای دور نگاهبان باشد.                                                

وحید نظری کرمانشاهی -طاهره فیض 27 اردیبهشت 97 تئورهای بشریت قرن‌هاست که بر سر تفکیک شخصیت و تولید اندیشه قلم فرسایی‌ها کرده و خواهد کرد اما این  خروجی دیدگاه هنر برای هنر است که آشفته بازار کنونی را رقم زده ودر هر عرصه‌ایی هزاران غول کاغذی را پدیدار کرده است.

غول‌هایی که بر کشتی تبلیغات رسانه‌ها موج سواری می‌کنند و بی‌آن که حتی خود بدانند مقصدشان به زباله دان تاریخ ختم خواهد شد .

نکوداشت 27 اردیبهشت  به سهم خود به نوعی کشیدن خط بطلانی براین جنجال حقیقت کش قرن خواهد بود  و تاییدی بر اندیشه‌ی درونی و دوری از شعار گرایی مفرط درهمه‌ی شاخه‌های اندیشه اعم از علم و هنر نیز.

و مختصر این که رسالت هنر و تعهد آن به جوامع ارجح بر تکنیک و تخصص است.

امید است که 27 اردیبهشت که پاسداشت "فرا ادبیات" است تکثیر شده و روزهای بسیاری را در تکریم دیگر شاخه‌های هنر و اندیشه  رقم بزند و این میدان خالی از رهروان- یکبار برای همیشه -در سیر تکامل تاریخی خود شروع  به نورافشانی کند. باشد که لبخند کودکان این سرزمین را تا فرداهای دور نگاهبان باشد.