
به گزارش گروه اجتماعی برنا ، آمار کودکان کار این روزها هر روز بیشتر می شود و مشاهده آنها در بستر شهرها به خصوص شهرهای بزرگ همچون تهران پرشمارتر به نظر می رسد. معضل کودکان کار و نوع برخورد با آنها و به طور کل نحوه رفتار در برابر این معضل اجتماعی هر مسیری را تاکنون رفته بی ثمر بوده است و این مشکل و معضل همچون چرخه دواری در جامعه باقی است .
یکی از نمایندگان شهروندان تهران که پیش از این در استانهای مرزی سابقه فعالیت اجرایی داشته است معتقد است « برای ساماندهی مهاجران و کودکان کار هیچ عزمی وجود نداشته است و برای رسیدگی به وضعیت این طیف ارکان اصلی کشور باید چارهای بجویند». عبدالرضا هاشمزایی در گفتوگویی با خبرنگار خبرگزاری برنا از عملکرد مسئولان در برابر این معضل اجتماعی در چهار دهه گذشته چنین گفت که می خوانید:
وی در پاسخ به این سوال که چرا باتوجه به برخوردهایی که با کودکان کار در طول این سالها شده است هیچ نتیجه مثبتی مشاهده نکردهایم، به خبرنگار اجتماعی خبرگزاری برنا گفت: آنچه مشخص است، از اول انقلاب ،تاکنون هیچ برنامه ای برای ساماندهی کودکان کار که عمدتا خارجی هستند در دستور کار نداشتهایم و همواره مانند مهاجران غیر قانونی با آنها رفتار کردهایم بدون توجه به اینکه ،این افراد کودک هستند. البته ناگفته نماند که رفتار ما با مهاجران هم اصولی نبود زیرا هرگاه میخواستیم آنها را به کشورشان باز گردانیم، قبل از اینکه راننده در راه بازگشت از مرزهای شرقی بخواهد به تهران برسد مشاهده میکردیم که آنها در پایتخت هستند.
معاون اسبق استاندار استان خراسان(که اکنون به 3 بخش شمالی، رضوی و جنوبی تقسیم شده است) با اشاره به تجربیات گذشته خود ادامه داد: به فراخور مسئولیتی که در استانداری خراسان داشتم، در برخی مواقع تصمیم میگرفتیم تا مهاجران غیر قانونی را به آن سوی مرزها انتقال دهیم ولی این موضوع مانند داستان طنز بود، چون هرکاری که میکردم فایدهای نداشت و باز هم آنها به راحتی به داخل کشور باز میگشتند. باید توجه داشت که این مهاجران هم مانند کودکان کار همراه با گروهها و یا باندها وارد کشور میشدند، که بعد از بیرون کردن آنها با پرداخت مبلغی به ایران باز میگشتند.
استاندار اسبق ایلام با انتقاد از سیاستهایی که در مقابل سرنوشت کودکان کار قرار دارد، اضافه کرد: معتقدم نظام جمهوری اسلامی باید برای ساماندهی کودکان کار عزم جدی داشته باشد و در این رابطه ، دولت، قوه قضاییه و مجلس شورای اسلامی به تنهایی نمیتوانند به این موضوع رسیدگی کنند. سران سه قوه باید بنشینند و برای سازماندهی این کودکان برنامهریزی بکنند. متاسفانه تنها برنامهای که برای ساماندهی این کودکان داریم این است که مانند مجرمان و خلافکاران دست به جمعآوری آنها میزنیم ولی نتیجهای ندارد زیرا به سرعت این کودکان و یا جایگزینهای آنها با چهرههای جدید وارد چرخه کار میشوند.
هاشمزایی با تاکید بر عدم نتیجه بخش بودن ساماندهی کودکان کار در ایران خاطرنشان کرد: اگر یک عزم جدی وجود داشته باشد بهخصوص سازمانهایی مانند شهرداری، شورای شهر تهران، بهزیستی، کمیته امداد و ... میتوانند برنامههای خوبی برای این کودکان داشته باشند. با تمام این شرایط تاکنون در چهل سال گذشته هیچ عزم جدی برای ساماندهی این کودکان ندیدم.
این نماینده مجلس با ابراز تاسف از نوع برخورد با سرشاخههای باندهای کودکان کار گفت: متاسفانه در برخورد با سرشاخههای سوءاستفاده کننده از کودکان کار هم مانند سرشاخههای فساد برخورد میکنیم. در پشت پرده فسادهای کلان و در برخورد با سرشاخههای آنها نتوانستهایم برخود قاطعی داشته باشیم و در زمینه باندهای کودکان کار هم به همین صورت برخورد کردهایم. وقتی کسی 50 کودک را کرایه میکند و سپس انها را سازماندهی میکند و تنها درصدی از درآمدشان را به خودشان باز میگرداند، در ادامه نباید با کودک برخورد کنیم که متاسفانه برخوردهای اشتباهی صورت میگیرد. کودکان در همه جای دنیا باید با احترام بزرگ شوند. سیاستهای ما در قبال این طیف درست نبوده که اکنون میبینیم در خیابانها رها شدهاند وگرنه بچه که مجرم نیست و مقصر هم نمیتواند باشد. نمایندگان مجلس شورای اسلامی هم تنها میتوانند در این موارد تذکر بدهند و کاری از آنها بر نمیآید.
وی در مورد نوع عملکرد قوه قضاییه و همچنین نیروی انتظامی در قبال برخورد با کودکان ادامه داد: اصولا متولی اجرای عدالت و پیشگیری از جرم در کشور قوه قضاییه و نیروهای ضابط آن است که همیشه هم نمیتواند با قهر و برخورد خشونت آمیز با مجرمان و به خصوص بزهکاران برخود کند. در این مورد بازهم معتقدم که باید نظام عزم جدی را برای ساماندهی کودکان کار داشته باشد. فرض کنیم قوه قضاییه با سرشاخههای باندهای سوء استفاده از کودکان کار ،برخورد کند، بعد از گذشت چند روز باز هم نفرات جدیدی را بهعنوان سرشاخه باندها مشاهده خواهیم کرد. باید قبول کنیم که نیروی انتظامی تنها نمیتواند به این موضوع رسیدگی کند ولی با این حال نمیتوان این موضوع را به حال خود رها کرد.
هاشمزایی با بیان اینکه برخوردهای قهرآمیز در طول این سالها تاثیری نداشته است گفت: یک زمانی معتادان را جمع میکردند و حتی اعتیاد و حمل یا فروش مواد مخدر جرم محسوب میشد ولی نهایتا مشاهده شد که در اردوگاهها و زندانها جایی برای این افراد وجود ندارد. بنابراین باتوجه به سوابق فعالیتم در کشور احساس میکنم که برای ساماندهی این کودکان به یک تصمیم قاطع که توسط ارکان اصلی نظام جمهوری اسلامی ایران گرفته شود نیاز داریم .در این رابطه بودجه قابل توجهی هم تخصیص داده نشده است.