به گزارش گروه روی خط رسانه های خبرگزاری برنا؛ "جاستین ولبی" دیروز (چهارشنبه) طی سخنانی در کنگره اتحادیه کارگری از اقتصاد موسوم به کارهای (Gig economy) و قراردادهای موقت نیروی کار بهشدت انتقاد کرد و آن را نماد ظهور دوباره 'اقتصاد شیطانی' خواند.
او گفت که سازوکارهای اقتصاد کشور بهگونهای طراحیشده که نیازمندان فقیرتر و ثروتمندان غنیتر شده و این امر به شکاف میان مردم، رشد اندیشههای پوپولیستی، نفرت پراکنی، خیزش هیولای نژادپرستی، ضد سامی گری، اسلام هراسی، و بیگانه هراسی منجر شده است.
این مقام ارشد مذهبی کلیسای انگلیس فرار شرکتهای بزرگ از پرداخت مالیات و چشمپوشی دولت دراینباره را مورد انتقاد قرارداد و اظهار داشت: زمانی که غولهای اینترنتی میتوانند از زیر پرداخت در بروند، باید نتیجه گرفت که نظام مالیاتی کشور اشکال دارد.
وی یادآور شد که شرکتهای یادشده هزینهای را بابت امور دفاعی، امنیتی، برقراری ثبات، برابری و بهداشت کشور پرداخت نمیکنند و این مساله ناشی از مدیریت خشن نظام مالیاتی در کشور است.
ولبی در ادامه، طرح جدید دولت انگلیس برای بهظاهر اصلاح اما در عمل کاهش کمکهزینههای مالی به مردم این کشور را مورد عتاب قرارداد و گفت: اگر دولت قادر نیست راهکار درستی ارائه کند باید این طرح را برچیند.
این مقام ارشد مذهبی کلیسای انگلیس افزود، دولت بایستی بهگونهای عمل کند که فقر برچیده شود، نیازی به بانکهای غذا و پناهگاههای موقت نباشد.
بر اساس گزارشها بیش از 4 میلیون انگلیسی به بانک غذا وابسته بوده و 300 هزار نفر بیخانمان هستند.
وی در مجموع از وضعیت اجتماعی و اقتصادی کشور ابراز نارضایتی کرد و دلیل اصلی آن را سیاستهای غلط دولت «می» دانست.
ولبی عنوان کرد که هرچند اظهارات او سیاسی به نظر میرسد اما تأکید کرد که به هیچیک از احزاب سیاسی وابستگی ندارد. او در دفاع از اظهاراتش یادآور شد که حضرت عیسی مسیح (ع) شخصیتی بهشدت سیاسی بود و به رهبرانی که ملتهای خود را مورد بیمهری قرار میدادند با تندی سخن میگفت.
بااینحال نمایندگان حزب محافظهکار، ولبی را به جانبداری از سیاستهای سوسیالیستی حزب کارگر به رهبری جرمی کوربین متهم کردند.
'بن بردلی' نماینده حزب محافظهکار در توییتر خود نوشت: برای من روشن نیست که چرا اسقف اعظم بایستی در نشست کنگره اتحادیه کارگری سخنرانی و از سیاستهای حزب کارگر حمایت کند.
او به کنایه گفت: ولبی بایستی جرات داشته باشد و پیراهن یقهآخوندی خود را از تن آورده و سیاستمداری کند. این نماینده مجلس بابیان اینکه دیدگاههای مختلفی درباره نحوه مدیریت اقتصاد کشور وجود دارد افزود: اما به نظر میرسد که او (ولبی) تنها به سیاستهای اقتصادی حزب کارگر علاقهمند است.
سایر نمایندگان حزب محافظهکار نیز نسبت به سخنان این روحانی مسیحی واکنش نشان داده و خواستار پرهیز او از ورود به عرصه سیاست شدند.
نشریه دیلی تلگراف نیز امروز (پنجشنبه) در سرمقاله خود نوشت: بهتر است ولبی بهجای اظهارنظرهای سیاسی روی این مساله تمرکز کند که چرا مشارکت در مراسم کلیسا کاهشیافته است.
این نشریه با اشاره به این نکته که درگذشته روحانیون مسیحی اظهارنظرهای سیاسی میکردند افزود: اما ولبی پا را فراتر از یک ناظر گذاشته و بیشتر شبیه به یک فعال سیاسی شده است.
در همین حال جان مک دانل وزیر دارایی کابینه در سایه حزب کارگر از اظهارات ولبی دفاع کرد و گفت: او تنها به وظیفهاش عمل کرده و از هیچ حزبی جانبداری نکرده است. وی در پاسخ به سؤالی درباره اصل ورود روحانیت مسیحی در حوزه مسائل سیاسی پرسید: آیا حضرت مسیح (ع) هم این کار را میکرد؟
ولبی از بهمن سال 1392 پس 'روان ویلیامز' سکان کلیسای انگلیس را بر عهده گرفت و درزمینهٔ مسائل سیاسی، اجتماعی و بهویژه گفتوگوی بین ادیان بسیار علاقهمند است. او آذر 1394 با حجتالاسلاموالمسلمین محمدعلی شمالی نماینده مقام معظم رهبری دیدار کرد و بر لزوم تقویت روابط میان پیروان ادیان مسیحیت و اسلام تأکید کرد.
این مقام ارشد مذهبی کلیسای انگلیس با اشاره به بحرانهای منطقهای از تلاش شیعیان در محافظت از اقلیت مذهبی مسیحی قدردانی کرد و گفت: من طی صحبتهایی که با رهبران مسیحی در منطقه داشتهام، اذعان میکنم که ما آگاه هستیم که در جریان بحرانهای منطقهای این شیعیان بودند که از جامعه مسیحیت محافظت کردهاند و از این بابت از شما سپاسگزاری میکنم.
به گزارش ایرنا، ولبی در یادداشتی که اسفند گذشته در هافینگتون پست منتشر شده، نوشته بود: کلیسا و سیاست دو مقوله خطرناک در کنار یکدیگر هستند.پنجتن از پیشینیان من به شکل خشنی کشته شدند که از میان آنها، سه تن به دلیل دخالت در مسائل سیاسی بوده است.
او بااینحال در یادداشت خود به نقش مؤثری که دین میتواند در شکوفایی جامعه ایفا کند پرداخت و تأکید کرد که اگر تمام عناصر یک جامعه با یکدیگر متحد شوند، میتوان آینده بهتری را شکل داد.
ولبی با کنایه به مخاطرات ناشی از طرح مسائل سیاسی تأکید کرد که برای کلیسا حرکت کردن در مسیر رسیدن به مدینه فاضلهای که خداوند به آن دستور داده فضیلت به شمار میرود.