چقدر به فرزندمان پول توجیبی بدهیم؟

درس اقتصاد

پول توجیبی،‌ نوعی درس اقتصاد در دوران نخست زندگی است. یک کودک دوست دارد برای خود اسباب بازی خاصی بخرد که به طور معمول برای او نمی‌خرند. او یاد می‌گیرد اگر آن اسباب بازی خاص را می‌خواهد، باید پول توجیبی‌اش را پس‌انداز کند و یک سری خرج‌ها را فراموش کند تا به خواسته خود برسد. این بهترین کلاس درس برای اوست.

حقیقت دنیا

دلیل نمی‌شود اگر والدین بسیار ثروتمندند، مبلغی کلان به عنوان پول توجیبی بدهند یا هر از گاهی مخارج مختلف او را متقبل شوند. هر پدر و مادری در هر شرایط اقتصادی باید مبلغی معقول به فرزندان خود بدهد تا او از همان دوران کودکی حقیقت زندگی را بشناسد. مبلغ پول توجیبی باید به نحوی باشد که فرزند با رعایت اقتصاد بتواند آن را مدیریت کند؛نه آن قدر زیاد که کار به ولنگاری برسد و نه آن قدر کم که بودونبودش فرق چندانی نداشته باشد.

هفتگی یا ماهانه؟

برخی والدین به فرزند خود به صورت روزانه، هفتگی یا ماهانه پول می‌دهند، اما بهترین طریق آن ماهانه است. حقوق ماهانه است و مدیریت آن تا آخر ماه دانشی است که هرکس باید در سنین کم بیاموزد. پس بهتر است، والدین پول توجیبی فرزند را به صورت ماهانه بدهند.

پس‌ انداز هدفمند

بچه‌ها اگر بخواهند، می‌توانند خوراکی را از خانه به مدرسه ببرند و از بوفه چیزی نخرند. بجز خوراکی هم خرج خاص دیگری ندارند. پس والدین باید آنها را تشویق به جمع کردن پول توجیبی کنند تا بعدها بتوانند هر چه را که دلخواهشان می‌خواهد،‌ بخرند. والدین برای تشویق بیشتر می‌توانند وعده کنند، اگر فرزند پولش را جمع کرد و قصد خرید داشت، به او کمک کنند و مابقی پول را بپردازند. این کار فرزند را تشویق به پول جمع کردن می‌کند.

پول یا وقت؟

برخی والدین تمام زمان خود را صرف کارکردن می‌کنند تا برای فرزندان رفاه به همراه بیاورند. موفق می‌شوند و می‌توانند نبود خود را با پول خرج کردن برای آنها پرکنند، اما آیا براستی پول زیاد جبران غیبت والدین را می‌کند؟ هرگز. والدین خوب به فرزندان خود مبالغ معقول پول توجیبی می‌دهند و درعوض،‌ زمان بیشتری را صرف بودن در کنار فرزندان‌شان می‌کنند.