کاهش سن فرار دختران از خانه/ لزوم توجه همزمان به رشد فرهنگی و برنامه‌ریزی برای دور کردن جامعه از مشکلات اقتصادی

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ کارشناسان اعلام کرده‌اند آمار فرار دختران از خانه افزایش یافته و معضل آنجا خودنمایی می‌کند که سن دخترانی که از خانه می‌گریزند به زیر 13 سال رسیده است.

این کاهش سن در کشور بسیار پررنگ شده به طوریکه به جرات می‌توان گفت حتی بیشتر از کودک همسری باید به این موضوع پرداخته شود اما تاکنون آنگونه که باید از سوی مسئولان اجتماعی و نمایندگان مجلس و ... اقدامات نجات بخش دیده نشده است.

مرضیه مشتاق، روانشناس و فعال زنان در گفتگو با خبرنگار اجتماعی برنا در پاسخ به علت افزایش فرار دختران گفت: ما 3 میم معیوب در کشور داریم مقایسه، مسابقه و معامله، که در حال حاضر جامعه ایرانی دچار چشم و هم چشمی و مسابقه بیمارگونه شده است در واقع به جای اینکه مسئولیت‌پذیری را که یکی از عوامل مهم و تاثیرگذار در کاهش جرائم و آسیب‌هاست به هر یک از اعضای خانواده آموزش دهیم تا از کودکی نقش و مسئولیت خود را بشناسند، به مسائل حاشیه‌ای روی آورده‌ایم. در واقع باید این سیکل معیوب را قیچی کنیم.

وی تصریح کرد: بارها بارها گفته شد وقتی والدین می‌خواهند وارد یک مجموعه جدید به طور مثال ازدواج یا فرزندخواهی شوند ابتدا میزان آگاهی و انگیزه‌شان بررسی شود و پس از آن آموزش و مهارت‌ها به تناسب موقعیت و شرایط صورت گیرد. بنده بعنوان یک فرد از این جامعه می‌گویم معلمان‌مان باید آنقدر آگاه باشند تا بتوانند آموزش‌های لازم را در جهت شناساندن تهدید و فرصت‌ها به‌صورت عینی و علمی به دانش آموزان بیاموزند. 

 مشتاق با بیان اینکه در بحث فرار دختران و کاهش سن دختران فراری عوامل درونی و بیرونی تاثیرگذار هستند افزود: در حال حاضر علت فرار دختران کم سن و سال را می‌توان فشار خانواده، رهایی فرزندان در بحث آموزش و تربیت، موبایل، فضای مجازی، مشاهده فیلم‌های پورنوگرافی در سنین دبستان، فقر فرهنگی، فقر مالی و ... عنوان کرد. گذشت آن زمانی که تنها منبع اطلاعاتی فرزندان، والدین بودند اکنون تا قبل از دوره ابتدایی پدر و مادر نقش اول را دارند پس از ورود به مدارس معلم و در دوره نوجوانی که بسیار حساس‌تر است، همسالان تاثیر بسزایی در گرایشات جوانان خواهند داشت بطوری‌که جوان یا نوجوان برای اینکه در جمع دوستان خود پذیرفته شود با توجه به تربیت نادرست و عدم آگاهی از وجود تهدیدهای مخرب جامعه به گرایشتات منفی روی می‌آورد.

وی ادامه داد: در گذشته این امکانات در اختیار افراد نبوده به همین دلیل آمار دختران فراری تا به این حد گسترش نداشته است در حالی که امروزه با ورود تکنولوژی باز هم فضای آموزشی در زمینه فرهنگ‌سازی و اطلاع‌رسانی به افراد جامعه به ویژه معلمان و والدین بسیار ضعیف است بنابراین با توجه به رهایی بحث آموزش و فرهنگ‌سازی، افزایش آمار دختران فراری و کاهش سن فرار دختران عجیب به نظر نمی‌رسد.

مشتاق تاکید کرد: انسان به مراودات و ورود به اجتماع نیازمند است بنابراین راهکار تاثیرگذار در کنترل جوان و نوجوان، برقراری ارتباط رفتاری و دوستانه خانواده با فرزندان خواهد بود در حالی که در اغلب خانواده‌ها، پدر و مادر دورترین نقطه ارتباط با فرزند را دارند.

این روانشناس خاطرنشان کرد: از سوی دیگر اوضاع اقتصادی نامناسب خانواده نقش بسیار مهمی در فراری شدن دختران دارد چراکه پدر و مادر برای تامین نیازهای اولیه مجبور به چند شغله بودن می‌شوند و حضور فیزیکی آنها در خانه بسیار اندک بوده و آنقدر خسته و بی‌حال هستند که دیگر حوصله گذران وقت با فرزندان را ندارند چه رسد به بحث‌های آموزشی و رسیدگی به تربیت فرزند.

این فعال حوزه زنان گفت: همچنین فقر فرهنگی نیز به آسیب‌های اجتماعی دامن می‌زند اما تمامی تقصیرات را نمی‌توانیم به فقر فرهنگی حاکم در کشور نسبت دهیم بلکه فقر اقتصادی بسیار قوی‌تر عمل کرده و روابط خانوادگی را نابود می‌کند در واقع باعث می‌شود که خانواده‌ها به دلیل فشار مالی و تمرکز بر درآمدزایی برای تامین مایحتاج از معقوله تربیت و فرهنگ دور شوند.

مشتاق در پایان گفت: اما اگر فرهنگ تربیت وجود نداشته باشد فقر اقتصادی به ناهنجاری‌ها و آسیب‌های اجتماعی شدت بیشتری می‌دهد بنابراین مسئولان اگر می‌خواهند جامعه و جوانان را از انحطاط نجات دهند راهکارهای مقابله با فقر و افزایش فرهنگ را هرچه سریع‌تر تدوین و اجرا کنند.