به گزارش برنا از ایلام ؛درروزهای گذشته ناگهان خبر استعفای سیدمحمد بطحایی شنیده شد؛ خبری که ابتدا به شکلی مبهم توسط روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش تکذیب شد و ساعاتی بعد تایید آن در رسانهها منتشر و معلوم شد رئیس جمهور با این استعفا موافقت کرده است.
انتخاب وزیر از این جهت اهمیت دارد که چالشهای وزارت آموزش و پروش تمامی ندارد؛ در دولت روحانی سه بار وزیر این وزارتخانه تغییر کرده است و فرهنگیان امیدوارند شاید با انتخاب چهارمین وزیر، کمی روی آرامش ببینند.
علی اصغر فانی، فخرالدین احمدی دانش آشتیانی و سیدمحمد بطحایی هیچکدام نتوانستند خود را با سیاستهای کلان دولت در آموزش و پرورش همراه کنند و هرکدام در طول مدیریت خود چالشهای بزرگی برای این وزارتخانه به بار آوردند.
حالا که بطحایی با بهانه شرکت در انتخابات مجلس دولت را ترک کرده، نگاه کارشناسان به گزینه بعدی وزارت آموزش و پرورش است.
شواهد و قرائن نشان میدهد که از بین گزینه های مطرح شده شانس انتخاب مجتبی زینی وند معاون وزیر و رییس سازمان مدارس غیردولتی و توسعه مشارکتهای مردمی و غلامرضا کریمی رییس مرکز امور بین الملل و مدارس خارج از کشور بیش از بقیه گزینههاست.
مجتبی زینی وند که اهل شهرستان دره شهر استان ایلام است گزینه جوانتر و البته هماهنگتر با دولت است و این موضوع باعث شده تا شانس سرپرستی او با توجه به شرایط حساس دولت بیش از دیگران باشد. زینی وند که در همه سطوح آموزش و پرورش حضور داشته و شناخت کامل و جامعی از این وزارتخانه پرچالش دارد تعاملات بهتری هم تاکنون با نمایندگان مجلس داشته است.
اما غلامرضا کریمی نیز دانشیار روابط بین الملل دانشگاه خوارزمی است که به عنوان قائم مقام وزیر آموزش و پرورش در امور بین الملل فعالیت میکند؛ خاستگاه او از دانشگاه خوارزمی است و هم اکنون عضو هیئت رئیسه و مشاور امور بین الملل این دانشگاه نیز هست.
مقایسه سوابق زینی وند و کریمی نشان میدهد وزن سیاسی و اجتماعی زینی وند بیش از سایر گزینههاست؛ با این حال بایست تا فردا منتظر بود و دید که رییس جمهور چه کسی را به عنوان سرپرست انتخاب میکند؛ شاید بالاخره شاهد آن باشیم که وزارت آموزش و پرورش بیش از هر زمان دیگری روی آرامش بخود بگیرد.