به گزارش گروه اجتماعی برنا؛ دیموس کوچکترین و دورترین و فوبوس بزرگترین و نزدیکترین قمر مریخ هستند و تاکنون تصاویری از سطح آنها توسط ماهواره های مدار گرد ثبت شده. اما هنوز هیچ کاوشگری روی این قمرها فرود نیامده و این، اولین تلاش برای لمس ماه های سیاره سرخ توسط کاوشگرهای زمینی خواهد بود. البته قرار است تنها یکی از این قمرها انتخاب شود و در سال 2024 یک کاوشگر حاصل همکاری مشترک ژاپن با آژانس های فضایی آلمان و فرانسه به آن ارسال گردد. هنوز مشخص نیست کاندید اصلی ژاپنی ها کدام خواهد بود.
مأموریت اکتشاف ماه مریخ که به اختصار MMX خوانده می شود شامل یک فضاپیما خواهد بود که قرار است در اطراف هر دو قمر گردش کند. هدف نهایی هم ورود به مدار مریخ در سال 2025 و بازگرداندن نمونه هایی از قمرها به زمین در سال 2029 است.
به عقیده «تیم گلوچ» دانشمند فعال در حوزه سیارات از دانشگاه استونی بروکز نیویورک، قمر فوبوس می تواند گزینه مناسب تری باشد چرا که هدف بزرگتری است و جاذبه قدرتمندتری دارد. فوبوس ممکن است از یک برخورد با مریخ حاصل شده یا شاید یک سیارک به دام افتاده باشد. ظاهر سیب زمینی شکل آن ما را به یاد برخی سیارک هایی می اندازد که تاکنون موفق به مشاهده آنها شده ایم. اما بر اساس جزئیاتِ مدار گردش قمر فوبوس تقریباً غیر ممکن است که حاصل به دام افتادن یک جسم از کمربند سیارکی باشد. بر اساس برخی داده ها احتمال می رود قمر فوبوس به واسطه اینکه تکه ای از مریخ است، ترکیبی مشابه این سیاره داشته باشد.
فرود کاوشگر روی این قمر به محققان کمک می کند که راز منشاء پیدایش آن را رمز گشایی کنند. در نهایت این داده ها می تواند اطلاعات بیشتری از ترکیبات و نحوه شکل گیری منظومه شمسی را در اختیار ما قرار دهد. علاوه بر این اطلاع از ترکیبات قمر فوبوس احتمالاً به مأموریت های سرنشین دار آتی به سیاره سرخ نیز کمک خواهد کرد؛ چرا که ممکن است منبعی برای آب یا سوخت باشند و شاید بعدها بتوان از قمر مریخ به عنوان یک ایستگاه سوخت گیری بهره برد.