زندگی انسان فراز و نشیب های بسیاری داشته و اتفاقات مختلفی در طول آن رخ می دهد، از مشکلات خانوادگی گرفته تا اجتماعی، مسائلی که هر روزه با آن مواجه هستیم.
در روزگاران گذشته که مردم از بعد بیرونی در فشار بودند و از درون آرام، سریالی با نام «آینه» از تلویزیون پخش می شد که آینه زندگی مردم بود و همه به نوعی خود را در آن به تماشا می نشستند. این مجموعه دارای قصه هایی ساده و روزمره، اما پرداخته شده بود با هنرنمایی بازیگرانی که اکثر آنان از آب و گل تئاتر در آمده بودند.
گل سرسبد این گروه از بازیگران توانا، بی شک زنده یاد مهین شهابی بود که بیشتر بار این سریال روی شانه وی سنگینی می کرد. هنرمندی که در این سریال گاه در قالب مادری مهربان و همسری نگران و گاه زنی قوی و تا حدی سختگیر هنر نمایی می کرد. بازی های این هنرمند هرگز از یاد ها بیرون نرفته و نخواهد رفت.
هنرمند تاثیر گذار دیگر، مرحوم جواد خدادادی بود، بازیگری که تاثیر زیادی روی اکثر آیتم های این سریال داشت. لحظه های طنزی که پدید می آورد، همچنان در ذهن تماشاگر باقی است. باید گفت اکثر بازیگران این مجموعه تاثیرگذار و محبوب، همه از توانایی های خاص برای اجرای نقش برخوردار بودند، چیزی که سال هاست در تلویزیون، تئاتر و سینمای ما وجود ندارد.
رضا بابک، فردوس کاویانی، رویا افشار، اسماعیل محرابی، پوراندخت مهیمن، گوهر خیراندیش، مرجانه گلچین و هنرمندان تاثیرگذار دیگر، این سریال خاطرهانگیز را محبوب خاص و عام کردند.
بعد از گذشت چند دهه از ساخت و پخش این مجموعه، بازپخش چند باره آن ، باز هم دیدنی و ستودنی است. با دیدن این سریال باز حسرت ها در دل زنده می شود که چرا اکنون که از لحاظ تکنولوژی و شرایط زمان در وضعیت بسیار بهتری هستیم، حتی یک سریال معمولی نیز تولید نمیشود؟ چگونه است که در آن دوران فراموش نشدنی، هنرمندانی بودند که میتوانستند با حداقل دستمزد، اما با عشق به مردم چنین مجموعههایی بسازند، اما اکنون با دستمزدهای چند دهها میلیونی چنین آثاری ساخته و روی آنتن نمیرود؟! بیشک جواب این سوال هنر و عشق به مردم است.
در آن روزگار این دو عنصر در وجود هنرمندان موج می زد، اما امروز اثری از آنها در وجود عوامل امروزی دیده نمی شود. ضعف مفرط مدیران تلویزیون و طرد هنرمندان کاربلد از این رسانه ای که باید ملی باشد دیگر دلیل مهم ساخته نشدن سریال های پرمخاطب و مردمی است. به همین دلایل ساده است که دیگر سریال هایی مانند «آینه» تولید نشده و نمی شود.