دهقانی: ورزشکاران برای موفقیت به داروی نیروزا احتیاج ندارند

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا، امراله دهقانی پیشکسوت پارا وزنه‌برداری کشورمان در گفتگو با وب سایت فدراسیون ورزش های جانبازان و معلولین بیان کرد: سال ۱۳۶۰ زمانی که ۱۸ ساله بودم، به دلیل سقوط از ارتفاع، دچار ضایعه نخاعی شدم. مدت‌ها از این اتفاق ناراحت بودم اما زمانی که کتاب انسان و سرنوشت شهید مطهری را مطالعه کردم تاثیر عمیقی روی روحیات من گذاشت، پس از آن از طریق تلویزیون با ورزش جانبازان و معلولین آشنا شدم و تصمیم گرفتم با ورزش به جامعه برگردم.

وی ادامه داد: سال ۱۳۶۶ از کازرون به شیراز رفتم. ابتدا در رشته‌های تنیس روی میز و بسکتبال با ویلچر فعالیتم را آغاز کردم اما به دلیل علاقه به بدنسازی، پارا وزنه‌برداری را انتخاب کردم. در همان ابتدا ورودم به این رشته، با مرحوم بهمن گلبارنژاد آشنا شدم که او در این مسیر کمک زیادی به من کرد.

رفتار خوب مرحوم بهمن گلبارنژاد مشوق من برای ادامه پاراوزنه‌برداری بود

دهقانی افزود: سال ۱۳۷۰ در اولین دوره مسابقات قهرمانی کشور در دسته ۷۲.۵ کیلوگرم مدال برنز بدست آوردم. این مسابقات و رفتار خوب گلبارنژاد باعث شد فعالیتم در این رشته را ادامه دهم و در میادین بین المللی هم مدال آوری کنم.

حاصل حضور ۱۸ ساله‌ام در تیم ملی کسب مدال های رنگارنگ بود

پیشکسوت پارا وزنه برداری عنوان کرد: سال ۱۳۷۲ به تیم ملی دعوت شدم و نزدیک به ۱۸ سال به عنوان ورزشکار در تیم حضور داشتم و در این مدت  توانستم مدال نقره مسابقات بین المللی امارات متحده عربی ۱۹۹۸، نقره مسابقات بین المللی مجارستان ۱۹۹۹، مدال طلا مسابقات پارالمپیک سیدنی استرالیا ۲۰۰۰، نشان نقره مسابقات بین‌المللی قهرمانی اروپا اسلوواکی ۲۰۰۳، مدال نقره مسابقات قهرمانی جوانان و بزرگسالان جهان کره جنوبی ۲۰۰۶ و نشان برنز مسابقات آسیا – اقیانوسیه کوالالامپور – مالزی ۲۰۰۶ را بدست آورم.

وی تصریح کرد: در نهایت به دلیل آسیب‌دیدگی کتف چپم، از دنیای حرفه ای ورزش به عنوان ورزشکار خداحافظی کردم و در استان فارس به عنوان مربی تیم استان و در بخش داوری فعالیتم را ادامه دادم و در رقابت‌های امسال نیز، کار قضاوت را بر عهده دارم.

ورزش افراد دارای معلولیت ابزاری برای رسیدن آنها به موفقیت است

پیشکسوت پارا وزنه برداری اظهار داشت: اکنون ساکن شیراز هستم، سه فرزند (دو دختر و یک پسر) و ۳ نوه دارم و در انجمن ورزشی و فرهنگی معلولین فارس فعالیت می‌کنم. در این انجمن سعی داریم افراد دارای معلولیت را با دنیای ورزش آشنا کنیم چرا که ورزش مثل نردبانی است که به افراد کمک می کند تا به قله‌های موفقیت برسند و برای کشور افتخار آفرینی کنند.

امکانات گذشته با امروز قابل مقایسه نیست

وی در مقایسه ی امکانات ورزشی گذشته نسبت به امروز گفت: زمان ما تجهیزات بسیار کم و محدود بود که حتی سالن تخصصی برای تمرین وجود نداشت و ما در یک اتاق کوچک که سیستم گرمایشی و سرمایشی نداشت تمرین می کردیم و با همین امکانات هم توانستیم مدال‌های مختلفی را بدست آوریم و برای تیم ملی افتخار آفرینی کنیم. اما اکنون خوشبختانه تجهیزات و سالن های تمرینی مجهزی وجود دارد که ورزشکاران به راحتی می توانند با یک برنامه خوب و تمرین مناسب برای کشور افتخار آفرینی کنند.

ورزشکاران برای موفقیت به داروی نیروزا احتیاج ندارند

وی افزود: در طول زمان ورزش‌ام هیچ گونه داروی نیروزایی مصرف نکردم. ورزشکار برای کسب موفقیت نباید از دارو استفاده کند بلکه باید استعداد، برنامه تمرینی، تغذیه و زمان استراحت مناسب داشته باشد تا در میادین مختلف بتواند مدال آوری کند.

پیشکسوت پارا وزنه برداری در پایان گفت: از مسئولان کشور می خواهم به فرهنگ سازی جامعه برای ورزش معلولان کمک کنند و هیئت ها نیز با حمایت از ورزشکاران مسیر را برای رشد آنها فراهم نمایند.