
به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ بهمن کیارستمی در یادداشتی راجع به تحریم کردن جشنواره فجر نوشت: سال ٨٨، مستندسازها در اعتراض به اتفاقات اون سال، جشنواره سینما حقیقت رو تحریم کردند. سال بعد زندگی از سر گرفته شد و انجمن مستندسازان در تدارک جشن سالانهاش قالی قرمز پهن کرد و قرار شد بنده هم برم روی سن و یک احسنت ِ سه بعدی از دست عزیزی بگیرم، اما بعد به دلایل شخصی عذر خواستم و انصراف دادم. بانگ برآمد که احسنت، خوب کردی به خاطر اتفاقات پارسال جشن رو تحریم کردی. گفتم نه دلیل انصرافم وقایع ٨٨ نبود و در یادداشتی سعی کردم بگم چرا انصراف دادم و آخرش نوشتم: فکر نکنم در این اوضاع، باید جشنواره سینما حقیقت یا جشن خانه سینما یا هر جشن و جشنوارهی دیگهای رو تحریم کرد تا صحنه از ما غیرخودیها خالی بشه و خودیها بزنند و برقصند.
من هم جز اونهام که میگن الان موقع فعالیت صنفی و تشکیلاتیه و چه جبههای بهتر از جشن و جشنواره. باز بانگ برآمد که ای خائن ترسو، با چَک اول وا دادی و تحریمت رو پس گرفتی؟
این بحث همونجا میون زمین و آسمون موند تا شد سال ۹٨ و آبان دردناکش و دوباره حرف از تحریم جشنوارهی حقیقت در آذرماه بود و باز در گروه انجمن صنفی مستندسازان بحثها داغ و پرشور شد. بعضی تحریم کردند و فیلم بیرون کشیدند و بعضی موندند و فیلم نمایش دادند و حرف زدند، از جمله محسن استادعلی و مرتضی پایه شناس. من کلمه به کلمهی حرفهای محسن و مرتضی رو یادمه ولی یادم نیست در جشنواره حقیقت امسال چه فیلمی در اعتراض به اتفاقات آبان ماه نمایش داده نشد.