فیلم «خورشید» به کارگردانی مجید مجیدی به اندازه کافی هم دیده شد و هم سر و صدا به پا کرد اما اگر در انتخاب تیم بازیگری و اعلام نامزدهای جشنواره تنها باید به توانمندی بازیگر دقت کنیم و نام و رسم او را مدنظر قرار ندهیم، جای پسر بچه ای که قهرمان سینمای مجیدی است در میان نامزدها خالی بود و اگر فراموش نکنیم که علی نصیریان کمتر در ایفای یک نقش خاکستری ظاهر شده است، در فیلم «خورشید» بازی بی کم و کاستی را ارائه می کند و بدون خروج از چارچوب های بازیگری نقش خاکستری را در لحظاتی کوتاه جلوه گر می سازد، پس او را هم می شد در میان خوب های بازیگری امسال به داوران یاد آور شد.
هادی حجازی فر یک فیلمنامه خوب نوشت، یک نقش خوب بازی کرد و یک نشست پر سر و صدا برای فیلم «آتابای» رقم زد ولی داوران آن را ندیدند. فراموش نکنیم که درخشش فیلم نیکی کریمی و حضور او در میان نامزدهای بهترین فیلم به خاطر ایده ای بود که هادی حجازی فر آن را نوشت و به خوبی اجرا کرد. شخصیت دوست داشتنی فیلم «آتابای» در قد و قواره های یک ستاره بود.
بی تردید فیلم مسعود کیمیایی با بی مهری هایی از جشنوراه مواجه شد که بخشی از آن به اعتراض و تحریم جشنواره از سوی او برمی گردد اما نمی توان نادیده گرفت که «خون شد» فیلمی سر و شکل دار با تعریف مشخص از سینمای کیمیایی است که اتفاقا حرف هایی برای گفتن داشت. شاید در نگاهی تحلیلی بتوانید فیلم کیمیایی را جزو آثار موفق امسال جشنواره قلمداد کنیم اما نکته اینجاست که سینمای کیمیایی مشتری خودش را دارد و طرفداران این سینما هنوز هم به شخصیت ها و کاراکترهای پر اقرار او علاقه مند هستند.
شاید اقرار نباشد اگر بگوییم با کاراکتر فضلی فیلم «خون شد» با بازی سعید آقاخانی خیلی از علاقه مندان سینمای کیمیایی حتی گریستند و با او احساس قرابت داشتند.
سعید آقاخانی یکی از سخت ترین نقش های زندگی اش را ایفا کرد و خیلی ها توقع داشتند او در ایفای این کاراکتر منتسب به سینمای کیمیایی با اندازه بازی درشت، لحن خاص در گویش، اقدامات فرازمینی و قانون گریزی ببینند.
نسرین مقانلو سالهاست که در تلویزیون نقش های تکراری بازی می کند اما با فیلم «خون شد» ثابت کرد او بازیگری را بلد است و می تواند از پس یک نقش ویژه به طور ویژه برآید و درواقع فیلمنامه های ضعیف هستند که او را در نقش های ضعیف کلیشه کردند.
او هم در این فیلم می تواند در کنار لیلا زارع دیده شود البته که زارع در سینمای کیمیایی همان زنی بود که معمولا این کارگردان صاحب سبک سینمای ایران در مخیلاتش جستجو می کند. زنی آسیب پذیر و آسیب دیده که در انتظار قهرمان ناجی است.