سعید سیدزاده در گفتوگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، درمورد بیعلاقگی مردم نسبت به سریالهای تلویزیون گفت: «مردم حق دارند برای چیزی که دوستش ندارند وقت نگذراند، همانطور که برای خرید کالایی که علاقهای به آن ندارند، هزینه نمیکنند. دلیل برخورد سرد مردم با سریالهای تلویزیون هم دقیقا به بیعلاقگی آنها نسبت به ساختههای تلویزیونی باز میگردد که فکر میکننم دلیل بیمحتوا شدن سریالهاست.»
سیدزاده در ادامه افزود: «مخاطب دوست دارد از تماشای سریالی چیزی بیاموزد و برنامه تهی از محتوا برای مردمی که وقتشان را بااهمیت میدانند، ضرورتی ندارد. وقتی بیننده پس از تماشای چند قسمت از سریال و یا تکههایی از فیلم سینمایی متوجه میشود با کاری بیمحتوا مواجه است، راهش را کج میکند و سراغ اثری دیگر میرود.»
او با مثالی درمورد برخورد اعضای خانواده خود با آثار تلویزیونی گفت: «در خانه خودمان بارها پیش آمده که سریالهای روز تلویزیون در حال پخش است اما اعضای خانواده شبکه آیفیلم و فیلم و سریالهای قدیمی را تماشا میکنند. بگذارید مثالی بزنم: من اگر حرفهای عجیب و غریب و اصطلاحا قلمبهسلمبه بزنم ولی مفهوم و محتوایی پشت سخنانم نباشد شما دیگر با من حرف نمیزنید. این بلایی است که بر سر سریالهای تلویزیونی آمده و ما با مجموعههایی عاری از قصه، محتوای به دردبخور و ضعیف طرف هستیم که حتی قصه هم نمیتوانند تعریف کنند. پیشتر سریالها حداقل یک قطعه موسیقی خوب در انتهای هر قسمت داشتند که متاسفانه دیگر خبری از آن هم در مجموعهها نیست و موسیقی آنها هم دیگر چنگی به دل نمیزند.»
سیدزاده باانتقاد از مدیریت فرهنگی و حضور سیاسیون در مسند فرهنگ گفت: «دلیل اصلی این بحران را حضور مدیران سیاسی در جایگاه فرهنگی میدانم. کافیست مدیرانی که در جایگاه مدیران فرهنگی نشستهاند را بررسی کنید، افرادی سیاسی هستند که از وزارتخانه و مجلس فراغ شدهاند و حالا سر از تلویزیون درآوردهاند. عرصه فرهنگی جای آدمهای فرهنگی و دارای تجربه است. منظورم آدمهایی نیست که در آموزش و پرورش بودهاند.»
او افزود: «فضای فرهنگی از افراد فرهنگی تهی شده و وقتی مدیرانی که فهم فرهنگی ندارند وراد این حوزه شوند، طبیعیست که رسانه رنگ و بوی سیاسی به خود میگیرد و به مرور مخاطبان خود را از دست میدهد. در این مواقع است که دلسوزی از بالاتر باید وارد عمل شود و جلوی این بلبشو را بگیرد.»
این تهیهکننده در انتها گفت: «عرصه فرهنگی به این سادگی درست نمیشود و جابهجا کردن چهار مدیر هم نمیتواند درد را درمان کند. نگرانی من در این آشفتهبازار فرهنگی نفوذ رسانههای غربی با برنامههاشان است. چرا که آنها با فکر و اندیشه فیلم و سریال میسازند و کاملا آگاهانه کار میکنند و تاثیرگذاری روی مخاطب هدف اصلیشان است.»