ممنوعیت قانونی مانع حضور نخبگان سیاسی در احزاب است/ کنش سیاسی در کشور وجود دارد اما قانونی برای این مساله، نداریم

«غلامرضا ظریفیان»، فعال سیاسی اصلاح‌‍طلب، در پاسخ به این سوال که چرا برخی نخبگان سیاسی اصلاح طلب عضو هیچ حزبی نیستند؟ به خبرنگار گروه سیاسی خبرگزاری برنا گفت: نکته مهمی که باید به آن توجه کرد این است که در همه دنیا، نخبه‌های سیاسی عضو احزاب نیستند. بعضی از نخبگان سیاسی به هر دلیلی چه شخصی چه اجتماعی و چه سیاسی به دلیل نقش تاثیرگذارشان در جامعه، خودشان را به عنوان یک کنشگر سیاسی، رفرنس می‌دانند. طبیعتا تصورشان است که در این موقعیت می‌توانند هم موثرتر باشند و هم اینکه در عین حال احزاب بتوانند از آنها، استفاده کنند.

او افزود: نکته دوم اینکه به هر حال قانون احزاب در ایران است که یک سری ممنوعیت‌ها و ممانعت‌هایی را برای کسانی که محکومیت دارند، در نظر گرفته است. متاسفانه در ایران همچنان بحث جرم سیاسی را تعریف نکردیم که باید با تکیه بر یک قواعد و چارچوب‌های روشنی، هیات منصفه‌ای شکل بگیرد. از این جهت فضای سیاسی کشور ما رنج می برد که به هر حال این همه کنش سیاسی در کشورمان وجود دارد اما قانونی برای این مساله، هنوز وضع نکردیم و با تیترهای جرایم امنیتی با افراد برخورد می‌کنیم در حالی که قطعا اگر، چنین قانونی بتواند سامان پیدا کند هزینه‌هایش هم در ارتباط با افراد هم در ارتباط با احزاب و هم در ارتباط با خود نظام، به شدت کاهش پیدا می‌کند.

ظریفیان ادامه داد: به هر حال قوانینی که در مورد احزاب وجود دارد مانع عضویت کسانی است که در احکام امنیتی، ممنوعیت دارند. بنابراین این مشکلی است که موجب شده احزاب نتوانند از سرمایه‌های توانمند و با تجربه، استفاده کنند.

معاون وزیر علوم دولت اصلاحات بیان کرد: نکته سوم هم بخشی به خود احزاب در ایران، بخشی به نظام سیاسی و بخشی به فرهنگ سیاسی ما باز می‌گردد. به بیانی دیگر، احزاب در ایران هنوز آن جایگاه واقعی، کارآمدی و بلوغ خودشان را پیدا نکردند.

او با اشاره به نخبگانی که عضو هیچ حزب سیاسی نیستند، گفت: برخی از کسانی که رفرنس هستند در مسائل سیاسی و به عنوان نخبگان سیاسی مطرح می شوند، طبیعتا احساس می کنند اگر به شکل فردی عمل کنند، موثرتر از احزاب می‌توانند عمل کنند و آن محدودیت‌هایی که احزاب دارند یا مشکلاتی که بعضا احزاب دارند را، نخواهد داشت. مجموعه این مسائل موجب می‌شود که بخشی از عناصر با تجربه سیاسی یا تمایلی ندارند یا نتوانند در احزاب، به صورت رسمی حضور داشته باشند تا احزاب هم از توانمندی آنها، استفاده کنند. 3