طرفین نباید نقش عوامل آشوب زا را نادیده بگیرند/ وقت گذرانی بایدن می‌تواند به قیمت شکست دیپلماسی تمام شود/ به جای سیاست گام به گام و برداشتن شدن تدریجی تحریم ها، یک زمانبندی ۴۰ روزه تعیین شود

«حشمت الله فلاحت پیشه»، رئیس کمیسیون امنیت ملی در مجلس دهم، در گفت و گو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری برنا در رابطه با مذاکرات برجامی گفت: تنشی که بین ایران و رژیم صهیونیستی شکل گرفت، نشان داد که وقت گذرانی بایدن می تواند به قیمت شکست دیپلماسی تمام شود، من از گذشته هم که بایدن موضوع برجام را مطرح کرد هشدار می دادم که طرفین نباید نقش عوامل آشوب زا را نادیده بگیرند؛ صهیونیست ها بیشترین نقش آشوب ساز را دارند.

او افزود: برخی بازیگران مثل متحدین عرب که در زمان ترامپ فضا و مجال لازم برای آشوب سازی را داشتند الان به دلیل اینکه، پرونده های تازه ای علیه این کشورها در خود آمریکا دوباره احیا شده مثل پرونده یازده سپتامبر یا قراردادهایی که در کانال های غیر دولتی با آمریکا می بستند یا اختلافاتی که آمریکا با نشست های منطقه ای این بازیگران دارد، عملا مجال برای آنها کاهش پیدا کرده است.

فلاحت پیشه ادامه داد: علیرغم اینکه نقش رژیم صهیونیستی در دیپلماسی نسبت به زمان ترامپ کاهش پیدا کرده اما نتانیاهو 20 سال است بر اساس آشوب سازی حکومت می کند و اقدام اخیر در نطنز قابل پیش بینی بود. اتفاقی که افتاد این است که به همان میزان که سیاست گام به گام بایدن برای احیای برجام با گام های کوچک انجام می شود با همان میزان در ایران گام های بلندتری برای شکل گیری سیاست تازه برداشته می شود. دلیلش هم این است که میزان امیدی که وجود داشت نسبت به پایان دوران ترامپ در ایران، این امید روز به روز رنگ می بازد.

او خاطرنشان کرد:  به نظر من مهمترین کاری که در وین می تواند صورت بگیرد این است که به جای سیاست گام به گام و برداشتن تدریجی تحریم ها و رفتارهای متقابل، یک زمانبندی را برای قبل از 40 روز آینده دو طرف مشخص کنند. یک زمان مشخصی که در آن دو طرف به تعهدات خودشان برگردند اگر این کار صورت بگیرد در 40 روز آینده که پایان توافق مقطعی ایران و آژانس است می شود گفت که در برجام مسیر تازه ای شکل گرفته و عوامل آشوب ساز هم به حاشیه رانده شده و جایگاه آشوب گران در کشور خودشان به تزلزل کشیده می شود. اگر غیر این صورت بگیرد من معتقدم بعد از 40 روز آینده اتفاقات تازه ای در حوزه هسته ای ایران شکل می گیرد که این اتفاقات غیرقابل برگشت است و آن موقع حتی آمریکایی ها هزینه سنگینی را باید پرداخت کنند و احیای دیپلماسی هم دچار ابهام خواهد شد.

این نماینده پیشین در خصوص نقش اروپا نیز اظهار کرد: کشورهای اروپایی، کشورهایی هستند که به ظاهر نقششان میانجی است اما در عمل پیام رسان آمریکا هستند؛ از حدود 15 سال پیش همیشه این شرایط حاکم بوده است، یعنی کشورهای اروپایی رفتارهایشان با آمریکا نشان می دهد که پیام رسان آمریکا هستند و قطعنامه شورای حکام را هم با مشورت نمایندگی آمریکا در آژانس تهیه و حتی سیاست های منطقه ای و موشکی ما را که مطرح کردند یک تاخیری را در ابتدای مذاکرات شکل دادند. در واقع همین هم، ناشی از تصمیم هایی بود که با آمریکا گرفته شد.

او اضافه کرد: اعتقادم بر این است که این خوشبینانه است که ما فکر کنیم حتی تا به امروز یک تقسیم کاری بین آمریکا و اروپا و رژیم صهیونیستی وجود نداشته است. به گونه ای که حتی خرابکاری رژیم صهیونستی هم بدون اطلاع آمریکا و کشورهای اروپایی مثل انگلیس نبوده است. از وقتی که جمهوری اسلامی به این نکته رسید که با یک فریب تازه مواجه است حتی اگر این تبانی هم ادامه پیدا کند، عمرش 40 روز است و بعد از 40 روز به نظرمن شرایط تازه ای شکل خواهد گرفت.

فلاحت پیشه در خصوص تاثیر مذاکرات غیر مستقیم در روند مذاکرات عنوان کرد: دلیل این مسئله تجربه ای است که ایران هم در مناسبات خود با آمریکا و هم مناسبات آمریکا با دیگر کشورها داشته است. سیاست اول مذاکره سیاستی است که کره شمالی در مقابل آمریکا پیش گرفت و واقعا نتایج تهدیدآمیزی را گرفت. در داخل آمریکا سیاستمداران آمریکایی می دانند که با مخاطبانی مواجه هستند که قبل از اینکه دستاوردها را بیاورند کنار هم ارزیابی کنند، شکستن تابوی کشورها هدف مهم آنها است. ما دیدیم در زمان ترامپ حتی در سطح ریاست جمهوری مذاکراتی صورت گرفت منتها کوچکترین تحریمی از تحریم های کره شمالی شکسته نشد. به همین دلیل چون این باعث بی اعتمادی جدی نزد ایرانی ها شده نشان می دهد که ایرانی ها بیش از اینکه اعلام کنند که نیاز به مذاکره دارند نیاز به رفتارهای عملی دارند و اگر این رفتارهای عملی، شکل بگیرد بعد از آن می شود مذاکره کرد ولی در سطح بین المللی سیاست اول مذاکره، برای ایران راهگشا نخواهد بود.

او تاکید کرد: یک هدف گذاری در موضع هسته ای شده بود و آن این بود که یک حد و شرط مبتنی بر تعهد برای برنامه هسته ای ایران مشخص شود، اما سیاست فشار حداکثری نتوانست این حد و شرط را ایجاد کند و حتی باعث شد که منافذ دیگری که به ادعاهای آمریکایی ها تهدیدآمیز است، شکل بگیرد که ناشی از سیاست پسرفت گام به گام ایران از تعهداتش بود. منظور آنها هم از شکست سیاست فشار حداکثری همین است وگرنه آمریکایی ها هم می دانند، تحریم ها آثار منفی بر زندگی مردم در دوران کرونا برجای گذاشته است.

او تصریح کرد: من معتقدم در دنیای سیاست به ویژه در رابطه با آمریکا نباید به هیچ احد و شرط و تعهدی دلخوش بود آنها احکام دیوان لاهه را هم اجرایی نکردند بنابراین در فاز عملی باید این کار صورت بگیرد. وقتی ایران راستی آزمایی تحریم ها را مطرح می‌کند دلیلش این است که در زمان اوباما هم، بخشی از تحریم هایی که شکسته شد با تحریم های جدید بانکی و مالی علیه ایران بی اثر شد. لذا همین بخشی از تجربیات است که ایرانی ها گرفتند. من معتقدم، ایران اگر هم به توافق برسد حتی اگر مجبور باشد، باید بخشی از قابلیت های خود را برای ضمانت اجرای تعهدات آمریکا حفظ کند. 9