به گزاش خبرنگار سیاسی خبرگزاری برنا، از آغاز دولت سیزدهم و بعد از سفر رییسی به روسیه روابط ایران با روسها تحولات خوبی را شاهد بوده است، دو کشور در راستای روابط دو جانبه و تقویت آن گامهای خوبی را برداشته و سفر رییسی به مسکو نقطه عطف روابط دو کشور محسوب میشود.
عصبانیت از روابط ایران و روسیه
ایران و روسیه دارای علایق و اهداف مشترکی در خاورمیانه هستند و با رویکرد جدید در دولت سیزدهم، این اهداف مشترک همواره ثابت و رو به افزایش بوده است. این در حالی است که علاوه بر اهمیت همکاریهای سیاسی، امنیتی و نظامی، روسیه یکی از شرکای عمده تجاری ایران محسوب میشود که بعد از تحریمهای آمریکا علیه کشورمان، روابط تجاری خود را با ایران افزایش داد و این روند همچنان رو به افزایش است.
روابط ایران و روسیه همواره بر اساس حسن همسایگی شکل گرفته و سفر ها و رفتوآمدها بین مقامات دو کشور خبر از ارتقای روابط دو جانبه میدهد، چند ماه پس از سفر امیر عبداللهیان به مسکو، سرگئی لاوروف وزیر امور خارجه روسیه به تهران سفر کرد، اما به نظر میرسد روابط ایران و روسیه به مذاق عدهای خوش نیامده است.
ادبیات دیپلماتیک، دستاویزی برای تخریب
در جریان سفر لاوروف به تهران عدهای سعی داشتند تا این سفر را به حاشیه ببرند و حتی مرسومترین ادبیات دیپلماتیک را دستاویزی برای رسیدن به این هدف قرار دادند.
گاف سیاسی یا عرف دیپلماتیک؟
امیر عبداللهیان در دیدار با لاوروف، رئیس جمهور روسیه را «عالیجناب پوتین» خواند و برخی استفاده از واژه عالیجناب را گاف وزیر امور خارجه کشورمان دانستند، سوال این است که آیا تاکنون هیچ یک از روسای جمهور و وزرای خارجه کشورمان از این واژه استفاده نکردهاند؟!
حسن روحانی در سخنرانی خود در سازمان ملل، بارها از واژه عالیجنابان استفاده کرده است. همچنین وزیر امورخارجه او، محمد جواد ظریف هم بارها چه در نامههای مکتوب و چه در سخنرانیهای خود ، واژه عالیجنابان را بکار برده است.
با این تفاسیر کلمه عالیجناب در روابط دیپلماتیک یک عرف است و واژهای است که توسط اکثر دولتمردان به کار برده شده و موضوعی نیست که عدهای با شیطنت رسانه ای آن را مستمسک تسویه حسابهای سیاسی با رئیس دستگاه دیپلماسی کشورمان قرار دهند.
انتهای پیام/