اکبری صحت: از منتقدان نمی‌ترسم/ «لولی» یک فیلم روشنفکری است

در چهارمین روز از چهل‌وسومین جشنواره فیلم فجر، نشست خبری فیلم سینمایی «لولی» با حضور رضا فرهمند نویسنده و کارگردان، جلیل اکبری صحت تهیه‌کننده، رامین محمدیان طراح صحنه، علی شاهیده مدیر فیلمبرداری، سودابه خسروی طراح چهره‌پردازی، حسن مهدوی صداگذار و ژیلا آل رشاد و داریوش امینی بازیگران فیلم برگزار شد.

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ رضا فرهمند در این نشست گفت: بخش زیادی از صداقت و روان بودن این فیلم حاصل فعالیت من در حوزه مستند است.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا این فیلم مناسب مخاطب عام است، گفت: در زمان ساخت قطعاً به این فکر نکردم که فیلم برای مخاطب خاص است یا مخاطب عام. این فیلم قلباً ساخته شده است و به سینمای تجاری نگاهی نکردم. لولی ادای دین من به ایران و فرهنگ ایرانی است. دوست داشتم این فیلم یادآور سینمای شرقی و ایرانی ما باشد.

ژیلا آل رشاد، بازیگر فیلم اظهار داشت: من نقش صفورا را خیلی دوست داشتم، زیرا احساس کردم دست بازیگر را برای پیشبرد داستان باز می‌گذارد. واقعیت تاریخی زن در ادوار مختلف زایش، خلق و آموزش بوده است. من هم سعی کردم ابعاد مختلف زن را در این فیلم درست پیش ببرم.

داریوش امینی، بازیگر فیلم با اشاره به اینکه لکنت زبان دارد، گفت: من چون نقص دارم، همیشه دوست داشتم این لکنت را پنهان کنم، اما اتفاقاً در این فیلم دوست نداشتم این نقص را پنهان کنم، زیرا می‌خواستم مردم بدانند که عیب نیست و ما با عیب و نقص هم می‌توانیم خیلی راحت زندگی کنیم.

جلیل اکبری صحت در واکنش به این صحبت گفت: بهتر از این است که مغز آدم لکنت داشته باشد.

رامین محمدیان درباره طراحی صحنه فیلم توضیح داد: ما در مواجهه اول با این فیلمنامه با جهانی طرف بودیم که هیچ مابه‌ازای خارجی نداشت، پس همه چیزش باید ساخته می‌شد. چالش عجیب و غریبی داشتیم که طراحی صحنه فیلم کم نباشد و از طرفی از قصه بیرون نزند.

وی در واکنش به این پرسش که آیا خودش منتقد بوده و اکنون نگران نقد تند منتقدان سینما نسبت به فیلمش نیست گفت: من از منتقدان نمی‌ترسم و هر کسی می‌تواند درباره یکی از مختصات فیلم صحبت کند. مخاطبان می‌توانند نگرش خودشان را نسبت به اثر بیان کنند. می‌دانم که اجرای یک فیلم کار سختی است و دلیل نمی‌شود، چون کار ما سخت است منتقد چیزی نگوید.

تهیه‌کننده فیلم در واکنش به این پرسش که فیلم یک اثر هنری و تجاری است، گفت: بله "لولی" یک فیلم هنری و روشنفکری است. من هم ترسی از این ندارم که به فیلم اتیکت خاص بودن بچسبانند، زیرا ما سعی داشتیم که فیلم فاخری تولید کنیم.

علی شاهیده، مدیر فیلمبرداری، درباره قاب‌بندی و ریتم کند فیلم توضیح داد: لولی در کل فیلم خاصی بود و قاب‌بندی‌های ما حاصل گفت‌وگوی طولانی با آقای فرهمند است. استفاده از این نوع قاب به این دلیل بود که ما می‌خواستیم مخاطب دوربین را احساس نکند و سعی کردیم مرعوب فضای معماری نشویم. درواقع داشتن قاب‌های ایستا و محکم الزام این قصه بود.

حسن مهدوی درباره صداگذاری «لولی» گفت: ما برای رساندن مفاهیم فیلم مانند خرافه، خشم و ... چالش‌های بسیاری داشتیم و با اتود زدن‌های متفاوت توانستیم به نسخه نهایی برسیم. لامکان و لازمان بودن قصه باید در صداگذاری نیز رعایت می‌شد و هیچ نوع صدای شهری یا ماشینی در فیلم وجود نداشت.

رضا فرهمند در واکنش به عدم ارتباط مخاطبان با «لولی» تصریح کرد: این طبیعی است که هر مخاطب در مواجهه با فیلم واکنش متفاوتی داشته باشد. چیزی که بنده در ساخت این فیلم درنظر داشتم این بود که "لولی" را در مواجهه با فرهنگ و تمدن و تقدس شرقی بسازم و به هیچ عنوان به این فکر نکردم که در اکران عمومی با چه واکنش‌هایی مواجه می‌شوم. من با افتخار درد ساخت چنین فیلم‌هایی را می‌کشم.

وی در ادامه افزود: همه ما فکر می‌کنیم که در فیلم‌های این چنینی همه ارگان‌های مختلف که متولیان جریان‌های مذهبی هستند، مشارکت می‌کنند. اما باید بگویم که هیچکدام از این نهاد‌ها تاثیری در ساخت فیلم نداشتند و هیچ سفارشی در کار نبود. لولی کاملاً به صورت مستقل ساخته شده است.

جلیل اکبری صحت در پاسخ به این پرسش که آیا فیلمش سینمای ملی است، عنوان کرد: سینمای ملی یک فرد یا یک ژانر نیست. از نظر من هر کسی که در هر جغرافیایی از کشور فیلم می‌سازد، تولید ملی می‌کند. ما عادت کرده‌ایم که سینمای هالیوود را بیشتر نگاه کنیم و سینمای هالیوود رنگ و بوی سینمای ما را نیز تغییر داده است. اتفاقاً ما دارای تاریخ و ادبیاتی هستیم که می‌توانیم سینمای خودمان را داشته باشیم. تنها جایی که با تقلید به جایی نمی‌رسیم سینما است.

انتهای پیام/