طهمورث: فیلمنامه برایم مهم‌تر از نام‌هاست

به گزارش گروه فرهنگ و هنر برنا؛ سیاوش طهمورث هنرمند نام‌آشنای عرصه بازیگری با اشاره به ملاک‌های خود برای پذیرش حضور در یک اثر، گفت: زمانی که یک فیلم یا سریال پیشنهاد می‌شود، نسبت به وجود سایر بازیگران و یا کارگردان آن اثر توجهی ندارم و تنها فیلمنامه برایم اهمیت دارد. به دلیل اینکه اگر از بازیگران کار مطلع باشم، هنگام خواندن فیلمنامه، آن‌ها را به جای شخصیت‌ها تصور می‌کنم، ذهنم مغشوش می شود و به سمتی دیگر  می رود.

بازیگر «اجازه نشین‌ها» گفت: اگر متن دلخواه من نباشد به هیچ عنوان بازی در آن فیلم یا سریال را قبول نمی‌کنم، اما اگر بتوانم حتی کوچک‌ترین ارتباطی با فیلمنامه برقرار کنم، با کارگردان و نویسنده صحبت می‌کنم و طی آن نظرات خود را به آن‌ها منتقل می‌کنم، اما با این وجود تلاش دارم تا عقیده خود را به آن‌ها دیکته نکنم. 

طهمورث با بیان اینکه در مرحله بعد کارنامه یک کارگردان را بررسی می‌کنم تا متوجه شوم او دارای چه سوابقی است، افزود: اگر کارگردان فردی تازه کار باشد، به قدرت تشخیص معرف خود اعتماد کرده و درباره سایر بازیگران اثر پرس‌وجو می‌کنم، اما با این وجود برخلاف بسیاری دیگر، هیچ‌گاه از یک کارگردان نمی‌خواهم بازیگری را تغییر دهد. 

وی ادامه داد: علاقه‌مند هستم بازیگری که در مقابل من قرار می‌گیرد فردی بسیار توانمند باشد، چراکه ویژگی‌های او، من را نیز توانا می‌کند و در کنار یکدیگر می‌توانیم کامل شده و نتیجه‌ای مناسب را به مخاطبان عرضه کنیم. 

طهمورث درباره نخستین فعالیت حرفه‌ای خود در عرصه تصویر خاطرنشان کرد: اولین کاری که در این حرفه به من پیشنهاد شد، اثری متعلق به آقای داوود میرباقری بود و او خود نیز برای اولین بار می‌خواست کارگردانی را تجربه کند. میرباقری سال ۱۳۵۸ در کلاس‌های من در تئاتر شهر شرکت می‌کرد. زمانی که  متن پیشنهادی را خواندم، نظراتم را به میرباقری گفتم. در آن اثر، من نقش دو شخصیت را ایفا می‌کردم که یکی از آن‌ها فردی ساواکی و دیگری گورکن بود که تفاوت‌های بسیاری میان این دو نقش وجود داشت تا آنها که به سختی مخاطب تشخیص داد نقش گورکن را من بازی کردم. بعدها میرباقری نویسندگی و کارگردانی مجموعه «گرگ‌ها» را برعهده گرفت و من به عنوان بازیگر و مشاور کارگردان او را در این مجموعه همراهی کردم. 

وی خاطرنشان کرد: بسیاری از بازیگران جوان در ابتدا از قرار گرفتن مقابل من دچار واهمه می‌شوند. این موضوع به قدرت بازیگری من ارتباطی ندارد، بلکه من تمام شخصیت‌هایی که نقش آن‌ها را ایفا می‌کنم، باور کرده و از ناخودآگاه خود چیزی را به هر شخصیت می‌افزایم. به نظر من تمام خصلت‌ها و شخصیت‌های موجود در عالم هستی، در یک فرد وجود دارد. اما ما برمبنای موقعیت اجتماعی و ژنتیک خود، تنها ابعادی از شخصیت خود را ارائه می‌کنیم. زمانی که من برای ایفای نقش با یک کاراکتر زندگی کرده و او را در جامعه می‌یابم، در مرحله بعد او را در خود پیدا کرده و به همین دلیل نقش را به صورت باورپذیر ارائه می‌کنم. 

بازیگر مجموعه «نابرده رنج» افزود: به جرئت می‌توانم بگویم تمام نقش‌هایی که من در دوران فعالیتم بازی کردم شباهتی با یکدیگر ندارند، حتی اگر در یک زمینه و دسته قرار داشته باشند. 

وی همچنین گفت: زمانی که در حال ایفای نقش مقابل دوربین هستید، به هیچ عنوان نباید دوربین را ببینید و باید زندگی خود را داشته باشید. در این صورت است که دیگر مدیوم‌های تئاتر، سینما و تلویزیون برای یک بازیگر تفاوتی نخواهد داشت. 

طهمورث در خصوص نسل جوان نیز گفت: نسل جوان ما بسیار باهوش و بااستعداد است، اما متاسفانه تعلیم دهنده‌ای برای آن‌ها وجود ندارد و به همین دلیل اشتباهاتی صورت می‌گیرد. به عقیده من هر فرد باید نسبت به داشته‌ها و دیده‌های خود دچار شک باشد تا بتواند به تحقیق و جست‌و‌جو‌ پرداخته و دلیل هر چیز را متوجه شود. 

این هنرمند پیشکسوت در پایان بیان داشت: من نزدیک به شصت سال است که در عالم هنر مشغول فعالیت هستم و می‌خوام از زندگی در این فضا لذت برده و به عشق این هنر و تعهد شخصی خود وفادار باشم. در هر صورت دوران ما نیز به اتمام خواهد رسید و قطعا نسل‌های بعد نیز هنرمندان توانمندی خواهند بود و می‌توانند پا جای نسل پیشین بگذارند.

انتهای پیام/