واکسن جدید mRNA امیدی تازه برای درمان سرطان پانکراس/ احتمال افزایش طول عمر تا ۱۰ سال

سرطان پانکراس به دلیل پیش‌آگهی نامطلوب خود شناخته می‌شود، به‌طوری که کمتر از ۱۳ درصد بیماران بیش از پنج سال زنده می‌مانند.

به گزارش اینترستینگ انجینیرینگ، یک کارآزمایی بالینی فاز ۱ نشان داده است که واکسن‌های شخصی‌سازی‌شده mRNA می‌توانند به درمان این بیماری کشنده کمک کنند.

چالش‌های سرطان پانکراس

سرطان پانکراس یکی از مرگبارترین انواع سرطان‌هاست، زیرا در حدود ۹۰ درصد موارد در مراحل پیشرفته تشخیص داده می‌شود. این ویژگی باعث می‌شود که بیماری قبل از امکان درمان مؤثر، به سایر قسمت‌های بدن گسترش یابد.

روش‌های درمانی سنتی مانند جراحی، شیمی‌درمانی و پرتودرمانی در درمان این سرطان محدودیت‌هایی دارند. به همین دلیل، محققان در جست‌وجوی روش‌های نوین درمانی هستند.

وینود بالاچاندران، مدیر مرکز واکسن‌های سرطان اولایان در مرکز سرطان اسلون کترینگ، بر نیاز فوری به گزینه‌های درمانی جدید تأکید کرده و گفته است: "با وجود پیشرفت‌هایی که در درمان سایر سرطان‌ها حاصل شده، سرطان پانکراس همچنان مقاوم باقی مانده است. حتی با بهترین درمان‌های موجود، میزان بقای بیماران در حدود ۱۰ درصد ثابت مانده است. "

واکسن‌های mRNA و امید به درمان سرطان پانکراس

پیش از آنکه همه‌گیری کووید-۱۹ موجب گسترش فناوری واکسن‌های mRNA شود، محققان در حال بررسی کاربرد این فناوری در درمان سرطان بودند. این روش نوآورانه، سیستم ایمنی بدن را برای شناسایی و حمله به سلول‌های سرطانی آموزش می‌دهد.

برای اینکه واکسن mRNA در برابر سرطان مؤثر باشد، باید واکنش قوی سلول‌های T را تحریک کند. این سلول‌های ایمنی وظیفه مبارزه با عفونت‌ها و بیماری‌ها را بر عهده دارند و برای مقابله با سلول‌های سرطانی باید فعال باقی بمانند.

در مقایسه با ویروس‌ها، آموزش سلول‌های T برای شناسایی و نابود کردن سلول‌های سرطانی بسیار پیچیده‌تر است، زیرا سلول‌های سرطانی توسط خود بدن تولید می‌شوند. این چالش در سرطان پانکراس بیشتر دیده می‌شود، چرا که این نوع سرطان دارای جهش‌های ژنتیکی محدودی است و همین امر باعث تردید‌هایی درباره اثربخشی واکسن‌های mRNA در درمان آن شده بود.

کارآزمایی اخیر برای بررسی اثربخشی واکسن‌های شخصی‌سازی‌شده mRNA در بیمارانی که تومور آنها قابل جراحی بود، انجام شد. این مطالعه ادامه‌ای بر آزمایش اولیه‌ای بود که در سال ۲۰۲۳ آغاز شده بود.

در این کارآزمایی فاز ۱، ۱۶ بیمار که تومورهایشان با جراحی قابل برداشتن بود، شرکت کردند. این وضعیت نادر است، زیرا تنها ۲۰ درصد از بیماران مبتلا به سرطان پانکراس گزینه جراحی دارند.

علاوه بر جراحی، این بیماران واکسن‌های شخصی‌سازی‌شده mRNA دریافت کردند که بر اساس مشخصات تومور آنها طراحی شده بود. دانشمندان تا چهار سال پس از جراحی واکنش سیستم ایمنی این بیماران را تحت نظر گرفتند تا تأثیر واکسن بر تحریک سلول‌های T را ارزیابی کنند.

نتایج نشان داد که ۸ نفر از ۱۶ بیمار (۵۰ درصد) به واکسن واکنش مثبت نشان داده‌اند و بدن آنها سلول‌های T تولید کرده که قادر به شناسایی و حمله به تومور‌های سرطانی هستند. اما در نیمی دیگر از بیماران، هیچ واکنش ایمنی قابل اندازه‌گیری مشاهده نشد.

در میان بیمارانی که به واکسن پاسخ مثبت دادند، طول عمر سلول‌های T به‌طور قابل‌توجهی افزایش یافت. برآورد‌ها نشان می‌دهد که این سلول‌ها می‌توانند حدود هشت سال در بدن باقی بمانند و ۲۰ درصد از آنها ممکن است برای دهه‌ها فعال بمانند.

این یافته‌ها نشان می‌دهد که واکسن mRNA نه‌تنها قادر به فعال‌سازی واکنش ایمنی است، بلکه می‌تواند ماندگاری سلول‌های T را افزایش دهد، عاملی که برای محافظت طولانی‌مدت در برابر عود مجدد سرطان حیاتی است.

با این حال، این تحقیق هنوز در مراحل اولیه خود قرار دارد و برای ارزیابی کامل اثربخشی و قابلیت کاربرد گسترده واکسن‌های mRNA در درمان سرطان پانکراس، کارآزمایی‌های بالینی گسترده‌تری مورد نیاز است.

انتهای پیام/