مدیریت فعلی سینماشهر هیچ‌یک از سرورهای «خلیج» را عودت نداده است/ دلسوزان امروز؛ کاسبان دیروز بوده‌اند!

عطاالله جابرانصاری مالک و مدیرعامل شرکت «آرنکو» در خاورمیانه و رئیس هیات مدیره شرکت «آوا رسان خلیج فارس» در گفتگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا در خصوص ادعای تخلف صورت گرفته شده در موسسه سینماشهر را رد کرد و گفت: نکته نخست آن است که پروژه‌ سرورهای «خلیج» در امتداد طرحی بزرگ‌تر و ملی با عنوان بومی‌سازی سرورهای سینمایی آغاز شد؛ طرحی که در سال ۱۳۹۹ کلید خورد. انگیزه‌ اصلی این حرکت، واقعیتی‌ است که کمتر به آن پرداخته شده، ما جزو معدود کشورهایی در جهان هستیم که به دلیل مشکلات اقتصادی ناگزیر به بهره گیری از فناوری e-Cinema هستیم. کمتر از ۱۰٪ سینماهای کشور از تکنولوژی D-cinema سینما استفاده می کنند؛ در حال حاضر کشورهایی که نظیر ایران ناچار به استفاده از این تکنولوژی منسوخ هستند از تعداد انگشتان یک دست فراتر نمی‌رود. در چنین شرایطی و با توجه به ضرورت استقلال فناوری در حوزه‌های حساس فرهنگی، ناگزیر شدیم به سمت توسعه زیرساخت‌هایی حرکت کنیم که پاسخ‌گوی نیازهای خاص سینمای کشور باشد. یکی از چالش‌های مهم در این مسیر، انحصاری بودن بازار تجهیزات سینمایی ایران بود. بیش از ۸۵ درصد سینماهای کشور، طی سال‌های گذشته، با محصولاتی از برند «کیوب» تجهیز شده‌اند؛ برندی هندی که به‌صورت انحصاری و بدون رقیب، در ایران فعالیت کرده است.

۱۵ سال انحصار واردات تجهیزات سینمایی توسط یک فرد و شرکت خاص!

وی ادامه داد: نکته قابل تأمل اینجاست که نمایندگی این برند، طی ۱۵ سال گذشته، تنها در اختیار یک فرد بوده است. این انحصار با حمایت مستقیم یکی از مدیران ارشد سینمایی شکل گرفت و تثبیت شد؛ فردی که به واسطه‌ جایگاه خود، توانست در تمام این سال‌ها بر صندلی متولی تجهیزات سینمایی کشور تکیه بزند، بی‌آنکه فضای رقابتی یا امکان رشد برای سایر فعالان این حوزه فراهم شود. باید اشاره کنم که این مدیر، به مدت ۱۷ سال در رأس این جریان حضور داشت، تا زمانی که آقای میرزاخانی جایگزین ایشان شدند؛ فردی که در چهار دوره‌ مختلف، در مجموع حدود ۱۷ سال در این حوزه فعالیت داشت. در تمام این مدت، نمایندگی شرکت «کیوب» در ایران تنها در اختیار یک شرکت خانوادگی و یا به زبان ساده‌تر یک نفر بود. تمام تجهیزات سینمایی، از جمله سرورها و پرده‌های نمایش، از طریق این شرکت خاص تأمین می‌شد که به‌طور هم‌زمان هم نمایندگی «کیوب» و هم نمایندگی پرده‌های سینمایی را در اختیار داشت. این انحصار باعث شد تا بازار به‌طور کامل در اختیار این شرکت باشد؛ به‌گونه‌ای که نه تنها کالای مورد نظر به سایر فعالان این حوزه فروخته نمی‌شد، بلکه قیمت‌گذاری‌ها نیز به‌دور از شفافیت و منطق بازار صورت می‌گرفت.

سرور فقط به شرط خرید کامل؛ انحصاری که سینماها را گروگان گرفت

جابرانصاری در مثالی بیان کرد: برای نمونه در سال ۱۴۰۰، قیمت هر دستگاه سرور سینمایی «کیوب» در کشور، با وجود نرخ ارز حدود ۵۰ هزار تومان، چیزی در حدود ۳۰۰ میلیون تومان معادل ۶۰۰۰ دلار اعلام می‌شد. این مبلغ تنها برای سرور پخش فیلم و بدون احتساب ویدیو پروژکتور یا تجهیزات جانبی دیگر بود. با توجه به نرخ ارز در آن مقطع (حدود ۶۰ هزار تومان)، نیاز کشور به تأمین تجهیزات سینمایی به‌شدت احساس می‌شد. اما از آن‌جا که بازار فروش این تجهیزات در انحصار یک شرکت خاص قرار داشت، تنها همین شرکت قادر به فروش آن‌ها بود. از آنجا که سینما بدون در اختیار داشتن سرور، تجهیزات صوتی و تصویری آن قابل بهره‌برداری نیست، این شرکت تنها در صورتی سرور مورد نیاز را ارائه می‌کرد که تمامی تجهیزات سینما نیز از خودِ آن خریداری می‌شد.

تولید سرور بومی سینمایی؛ راهکاری برای عبور از انحصار و تحریم

وی با اشاره بومی‌سازی سرورها و طراحی‌ آن‌ها بیان کرد: این شرایط ما را ناگزیر کرد تا برای نخستین‌بار پروژه طراحی و تولید سرور بومی را آغاز کنیم. در این مسیر، گروهی از برنامه‌نویسان مقیم خارج از کشور، به‌ویژه در کشور هند، شناسایی و به کار گرفته شدند. نرم‌افزاری که پیش‌تر در کشورهایی مانند هند و مصر مورد استفاده قرار می‌گرفت، برای این منظور انتخاب شد. این نرم‌افزار با انجام ۲۳ مرحله بومی‌سازی و ویرایش پیاپی، متناسب با نیازهای داخلی کشورمان بازطراحی شد تا بتواند عملکرد پایداری در ایران داشته باشد.

جابرانصاری ادامه داد: نخستین مرحله نصب این سرورها در مجموعه سینماهای «بهمن سبز» از زیرمجموعه‌های حوزه هنری و مؤسسات وابسته به آن صورت گرفت. در ادامه، شماری از سینماهای خصوصی نیز از این فناوری بهره‌مند شدند و در نهایت، خود مجموعه «سینما شهر» نیز حدود ۵۰ تا ۶۰ مجوز (لایسنس) از این نرم‌افزار را تهیه و نصب کرد. در آن زمان، در حالی‌ که سرور برند «کیوب» با قیمت حدود ۳۰۰ میلیون تومان عرضه می‌شد، قیمت تمام‌شده سرور بومی کمتر از ۱۰۰ میلیون تومان بود.

وی تاکید کرد: نکته حائز اهمیت این‌که در ماه‌های پایانی دولت سیزدهم، با شدت گرفتن تحریم‌های ایالات متحده، شرکت هندی طرف قرارداد به دلیل محدودیت‌های فنی و حقوقی دیگر قادر به توسعه نرم‌افزار برای موقعیت جغرافیایی ایران نبود. این نرم‌افزار تحت سیستم‌عامل لینوکس اجرا می‌شد و از آنجا که لینوکس امکان کپی‌برداری ندارد، ارائه خدمات توسعه‌ای به ایران غیرممکن شده بود.

کامران سحرخیز و گروهی از کارشناسان سینماشهر سرورها را تایید کتبی کردند

رئیس هیات مدیریت شرکت «آوا رسان خلیج فارس» باارائه نکته‌ای دیگر گفت: نکته قابل‌توجه این است که همین سرورهای بومی، در دوره فعالیت «سینما شهر» و هم‌زمان با ماجرای قاچاق نسخه‌ای از فیلم «فسیل»، مورد بررسی و آزمایش قرار گرفتند. در آن زمان، به‌دنبال حساسیت‌های ایجادشده، برخی افراد از جمله کامران سحرخیز و گروهی از کارشناسان جذب‌شده توسط مجموعه سینما شهر، به همراه مالک اثر، طی یک بازه زمانی دو روزه، این سرور و همچنین سایر سرورهای موجود در بازار را به‌دقت بررسی و آزمایش کردند. در پایان این بررسی‌ها، به‌صورت کتبی تأیید شد که امکان سرقت محتوا از درون این سرور وجود ندارد و این سامانه می‌تواند بدون مشکل به کار خود ادامه دهد. ما مستندات رسمی این تأییدیه را نیز در اختیار داریم.

افشای نقص فنی در سرور «خلیج» و توافق برای جایگزینی تجهیزات در سینما شهر

جابرانصاری ادامه داد: همین سرور موسوم به «خلیج» که پس از آن نیز مورد استفاده قرار گرفت، حدود دو ماه بعد یک اشکال فنی پنهان از آن کشف شد که مشخص شد در صورت اعمال تغییراتی در فایل‌های ارسالی از سوی استودیوها (که این امر صرفا برای متخصصان امکان پذیر است)، سرور قادر به تشخیص دستکاری در زمان‌بندی (تاریخ اکران) نیست. این اشکال، باعث سرقت محتوا نمی‌شود، اما ممکن است منجر به پخش فیلم در زمانی غیر از زمان مقرر شود. از آن‌جا که این نقص قابل رفع نبود، در دوره مدیریت پیشین سینما شهر، توافق‌نامه‌ای میان ما و آن مجموعه امضا شد که بر اساس آن، تمامی سرورها عودت داده شوند و در ازای آن، تجهیزات سینمایی اعم از سیستم‌های صوتی و تصویری که مورد درخواست سینما شهر بود، به ایشان تحویل داده شود. در نتیجه، توافقی با مجموعه «سینما شهر» حاصل شد که در صورت جلب رضایت آن مجموعه، سرورهایی که پیش‌تر به آن‌ها فروخته شده بود اما بسیاری از آن‌ها مورد استفاده قرار نگرفته بودند، بدون دریافت هیچ‌گونه هزینه‌ای با تجهیزات سینمایی مورد تأیید طرفین جایگزین شود.

سینماشهر هیچ‌یک از سروهای «خلیج» را عودت نداد 

وی اضافه کرد: این تعهد از سوی ما به‌طور کامل انجام شد و کالاهای مورد نظر به سینما شهر تحویل شد. با این حال، در دوره مدیریت فعلی، هیچ‌یک از سرورها مطابق توافق عودت داده نشده‌اند. در واقع، ۵۰ درصد از تعهدات مربوطه در دولت پیشین همزمان با امضای تفاهمنامه انجام شد و مقرر شد در دولت فعلی، تمامی‌ سرورهای واگذار شده به سینماشهر بازگردانده شوند، اما تاکنون هیچ اقدامی از سوی مدیریت فعلی در این زمینه صورت نگرفته است.

چه کسی از گران‌فروشی سود می‌برد؟ روایت دو قیمت متفاوت برای یک سرور

مالک شرکت «آرنکو» درخصوص هدف اصلی این ماجرا توضیح داد: یکی از اهداف اصلی راه‌اندازی این سرور بومی، شکستن قیمت‌های غیرواقعی سرورهای وارداتی بود که به‌دلیل انحصار موجود، با نرخ‌هایی بسیار بالاتر از ارزش واقعی عرضه می‌شدند. نکته دیگر اینکه این سرور در جریان ماجرای قاچاق فیلم «فسیل»، توسط همان افراد دغدغه‌مند و فعال در حوزه سینما، از جمله آقای سحرخیز، مورد ارزیابی فنی قرار گرفت و به‌صورت رسمی تأیید شد. مستندات این تأییدیه در مجموعه سینماشهر موجود است و حتی نامه‌ای از سوی سازمان سینمایی نیز دال بر تأیید کارایی این سرور در آن زمان صادر شده است. حال چطور باور کنیم فردی در آن زمان با تخصص کامل نظارت و بررسی نکرده و یا اینکه با تغییر دولت و مدیریت سینما شهر به دلسوزترین و دغدغه‌مندترین فرد مصاحبه کننده در خصوص تجهیزات تبدیل شده است!!

جابرانصاری ادامه داد: لازم به توضیح است در همان بررسی‌ها، دو سرور دیگر که عملکرد مطلوبی نداشتند، مورد تأیید قرار نگرفتند و به همین دلیل، از چرخه اکران سینمایی حذف شدند که البته هیچ‌یک از این دو سرور به مجموعه ما تعلق نداشت. حتی در آن زمان، پردیس سینمایی با نام «مرداس» نیز به‌دلیل همین مسائل فنی، به‌طور کامل تعطیل شد.

وی افزود: در نهایت در سال ۲۰۲۴، مجموعه ما با بهره‌گیری از توان بازرگانی سایر مجموعه‌های هلدینگ خود در خارج از کشور، پس از فراز و‌ نشیب های زیاد و‌ جلسات متعدد، موفق به اخذ نمایندگی رسمی فروش برند «کیوب» را از کشور هند برای منطقه خاورمیانه شد. به این ترتیب، برند «کیوب» هم‌اکنون در ایران نیز به عنوان بخشی از خاورمیانه تحت نمایندگی ما فعالیت می‌کند. نکته مهم اینجاست که همان سروری که در سال ۱۴۰۰ توسط شرکتی که طی ۱۵ سال گذشته نماینده رسمی آن بود، با نرخ ارز آن زمان حدود ۳۰۰ میلیون تومان معادل ۶۰۰۰ دلار به فروش می‌رسید، در سال ۱۴۰۲ و با وجود افزایش قیمت ارز تا بیش از ۳۰ درصد، نهایتاً با قیمت حدود ۱۸۰ میلیون تومان عرضه شد. آن شرکت اقدام به گران‌فروشی آشکار کرده بود، چرا که بازار را در انحصار خود داشت. در حال حاضر نیز همان سرورها با قیمتی برابر با ۲ هزار دلار آمریکا (مطابق نرخ روز) بدون هیچ محدودیتی به فروش می‌رسند.

فروشگاه جمهوری، عمده‌فروش دولتی است؛ نه ویترین خرده‌فروشی

جابرانصاری در پاسخ به این سوال که در گزارشی ادعا شده، مجموعه شما تحت عنوان اتحادیه نبوده و دفتر آن در خیابان جمهوری واقع بوده است؟، توضیح داد: این ادعا نادرست است. شرکت «آوارسان نوین خلیج فارس» که نباید با «شرکت خلیج» اشتباه گرفته شود، این مجموعه یکی از زیرمجموعه‌های هلدینگ «آرنکو» به‌شمار می‌آید، فروشگاه «خلیج» نیز بخشی از همین هلدینگ است. همچنین شرکت «آوارسان نوین خلیج فارس» و دیگر شرکت‌های فعال ما در حوزه خاورمیانه، از جمله در کشورهای عمان و امارات متحده عربی، همگی جزئی از همین ساختار سازمانی هستند. تمامی این شرکت‌ها دارای ثبت قانونی معتبر بوده و هیچ‌یک از آن‌ها کمتر از پنج سال قدمت ندارند.

وی ادامه داد: در پاسخ به این شبهه فروشگاه واقع در خیابان جمهوری، باید گفت که شرکت ایرانی «آرنکو»، سابقه‌ای ثبت‌شده و رسمی در سامانه‌های دولتی و مراجع قانونی دارد و بیش از پنج سال است که به‌طور رسمی و فعال در حوزه تجهیزات فرهنگی و فناوری فعالیت می‌کند. فروشگاهی که در خیابان جمهوری قرار دارد، بخشی از زیرمجموعه‌های این مجموعه است، اما ماهیت آن «خرده‌فروشی» نیست، بلکه «عمده‌فروشی» به نهادها و مصرف‌کنندگان نهایی مانند سازمان سروش، سازمان صدا و سیما و سایر ارگان‌های فرهنگی و دولتی است. نکته مهم این است که زمانی که مصرف‌کننده نهایی کالا را مستقیماً خریداری می‌کند و قرار نیست آن را به شخص ثالثی بفروشد، نیازی به دریافت فاکتور با امکان انتقال مالیات بر ارزش افزوده وجود ندارد. فاکتور شرکتی زمانی ضرورت دارد که کالا قرار است به‌صورت واسطه‌ای دوباره فروخته شود. در چنین شرایطی، مصرف‌کننده نهایی می‌تواند مستقیماً از فروشگاه خرید کند.

فرآیند تأمین و تحویل تجهیزات از طریق شرکت‌های داخلی و خارجی مطابق با ضوابط رسمی

جابرانصاری اضافه کرد: از طرفی، در هیچ‌یک از آئین‌نامه‌های رسمی سامانه تدارکات دولت، الزام نشده است که فروشنده حتماً باید یک شرکت باشد. آنچه اهمیت دارد، توانمندی مالی و قابلیت ارائه تضامین قانونی و اسناد حسابرسی‌شده در فرآیندهای مناقصه است. وقتی یک فروشگاه عمده‌فروش می‌تواند برای مناقصات سینما شهر ضمانت‌نامه‌های بانکی به ارزش چند میلیارد تومان ارائه دهد، نشان می‌دهد که از نظر مالی و قانونی استطاعت کامل برای حضور در چنین فرآیندهایی را دارد. بنابراین، محدودیت‌هایی که گاه به اشتباه ناشی از عدم دانش و تجربه کافی مطرح می‌شود، پایه حقوقی ندارد. 

وی تاکید کرد: ثبت سرورها از طریق شرکت بوده اما تحویل از فروشگاه بوده است. بسیاری از تجهیزات، از جمله سرورهای برند «کیوب»، از طریق شرکت‌های ما در خارج از ایران خریداری می‌شود. هلدینگ مادر ما در خارج از کشور مستقر است و مذاکرات مربوط به تأمین کالا با سازمان‌هایی نظیر صدا و سیما یا وزارت فرهنگ از همان‌جا انجام می‌گیرد. سپس، بر اساس الزامات قانونی، به خریدار اعلام می‌شود که برای دریافت فاکتور مالیاتی، کالا را از شرکت A یا B دریافت کند. با این حال، اصل موضوع آن است که مجموعه عرضه‌کننده باید توانایی ارائه مستندات مالی، ضمانت‌نامه‌های بانکی، گزارش‌های حسابرسی و سایر اسناد قانونی را داشته باشد که این موارد نیز همگی از سوی نهادهای نظارتی مربوطه بررسی و تأیید می‌شود. در نتیجه، فرآیند تأمین کالا کاملاً در چارچوب ضوابط و مقررات رسمی کشور صورت می‌گیرد.

ادعای بی‌خدماتی در حالی‌که سرورها اصلاً بازگردانده نشدند!

این مدیر با اشاره به ادعای مطرح شده درخصوص عدم خدمات پس از فروش گفت: این ادعا را به‌طور کامل تکذیب می‌کنم. وقتی از ابتدا توافق شده بود که سرورها به مجموعه سینما شهر بازگردانده شود و ما نیز کالا را به‌موقع تحویل دادیم، اما طرف مقابل هنوز اقدام به عودت سرورها نکرده است، دیگر چه نوع خدماتی باید ارائه می‌دادیم؟ ما متعهد به ارائه خدمات پس از فروش در مدت استفاده بودیم و در همان زمان، به‌درستی این خدمات را ارائه کردیم. خدمات پس از فروش در قرارداد به‌صورت دقیق و شفاف ذکر شده بود و ما نیز مطابق با همان مفاد، خدمات لازم را ارائه دادیم. در این خصوص گواهی‌های رسمی رضایتمندی نیز از مراکز بهره‌بردار در اختیار داریم. به‌ویژه از مجموعه «بهمن سبز»، گواهی حسن انجام کار دریافت کردیم که نشان‌دهنده رضایت کامل از عملکرد فنی و پشتیبانی ما در دوره بهره‌برداری بوده است. مجموعه بهمن سبز و سینما شهر دو مجموعه مجزا هستند. ما سرورها را هم به سینما شهر و هم به دیگر مجموعه‌ها ارائه دادیم. در مجموع، بیش از ۱۲۰ سرور نصب شد؛ به‌صورت تقریبی ۵۰ عدد در سینما شهر و الباقی در سایر مجموعه‌ها، از جمله بهمن سبز.

چطور سرور خانگی در پردیس‌های لوکس تهران کار می‌کند؟!

جابرانصاری در پاسخ به این پرسش که برخی مدعی هستند این سرورها قابلیت استفاده خانگی داشتند؟، توضیح داد: چنین ادعایی کاملاً بی‌اساس است. سرور سینمایی به‌هیچ‌وجه قابلیت استفاده در محیط خانگی ندارد. این سرورها برای نمایش دیجیتال فیلم با پروتکل‌های امنیتی خاص طراحی شده‌اند که صرفاً در سینماها قابل استفاده‌اند. موضوع عدم کیفیت سرورها نیز صحت ندارد. این موضوع نیز صحت ندارد. همچنان چندین سرور از همین مدل در حال حاضر در سینماهای تک‌سالنه در سراسر کشور فعال هستند و عملکرد مناسبی دارند. اگر کیفیت پایین بود، امکان ادامه استفاده از آن‌ها وجود نداشت. شرکت «آرنکو»، از سال ۱۴۰۰ تا به امروز، بیش از ۱۵۰ سالن سینما در کشور تجهیز و نصب کرده است. این میزان، معادل حدود ۷۵ درصد از کل سینماهایی است که در این مدت به ظرفیت سینمایی کشور افزوده شده‌اند. این آمار به‌خوبی گویای توان فنی، اجرایی و تخصصی این مجموعه است.

وی ادامه داد: ما قیمت پایین‌تری ارائه دادیم و شرایط بهتری برای مصرف‌کننده ایجاد کردیم. ما با ارائه قیمت‌های منطقی و خدمات تخصصی، موفق شدیم شرایطی بسیار بهتر برای مصرف‌کننده در کشور فراهم کنیم.

وی افزود: این دستاورد تنها محدود به استان‌ها نبوده؛ بلکه در تهران نیز پروژه‌های لوکس و شاخصی توسط ما اجرا شده‌اند. به‌عنوان نمونه می‌توان به پردیس سینمایی «شاهد» و پردیس «نیایش‌مال» و همچنین سالن‌های تازه ‌تأسیس «سیتی‌سنتر اهواز» اشاره کرد که در همین دولت و در ماه‌های اخیر به بهره‌برداری رسیده‌اند. نکته قابل‌توجه این است که ما در کمتر از سه سال توانسته‌ایم تجهیز بیش از ۱۵۰ سالن سینما را به سرانجام برسانیم. این عدد، نشان‌دهنده توان فنی، اجرایی و اعتبار حرفه‌ای شرکت ما است و رزومه‌ای ارزشمند را برای ما در حوزه زیرساخت‌های سینمای کشور رقم زده است.

دلسوزان امروز؛ کاسبان دیروز بوده‌اند!

این مدیرعامل درباره قیمت‌گذاری تجهیزات نیز بیان کرد: ما توانستیم هزینه تجهیز کامل سیستم‌های صوتی و تصویری سالن‌های سینما را به‌صورت ملموسی کاهش دهیم. به‌طور مشخص، در سال ۱۴۰۰ تجهیز سیستم صوت و تصویر سالن‌های سینما توسط شرکت‌هایی که بیش از ۱۵ سال با همکاری مدیرعامل وقت سینما شهر فعالیت می‌کردند، ( رای یک سالن ۱۰۰ نفره) حدود یک میلیارد و دویست میلیون تومان برآورد می‌شد. اما با ورود ما به بازار، همان کالاها با همان کیفیت، با قیمت حدود ۷۰۰ میلیون تومان ارائه شد. در مورد سرورهای سینمایی نیز، در همان سال ۱۴۰۰ قیمت یک دستگاه سرور ۳۰۰ میلیون تومان بود (حدود ۶۰۰۰ دلار)، آن هم با نرخ ارز آن زمان. امروز که نرخ دلار از مرز ۱۰۰ هزار تومان گذشته، همان شرکت‌ها باز هم ۳۰۰ میلیون تومان قیمت‌گذاری می‌کنند! آیا امروز به فمر مشتری هستند یا با ضرر اقدام به فروش کالا می کنند!؟این نشان می‌دهد که در آن سال قیمت‌گذاری، کاملاً غیرواقعی و انحصاری بوده است.

وی افزود: به باور من، دغدغه‌مندان واقعی امروز سینمای ایران، کسانی هستند که توانسته‌اند با اقدامات حرفه‌ای و شفاف، شرایط بازار را به نفع مصرف‌کننده تغییر دهند. تجهیز ۱۵۰ سالن سینما در سراسر کشور، آن هم توسط یک شرکت تازه‌وارد به این حوزه، به‌وضوح نشان می‌دهد که بخشی از بازار از دست کسانی خارج شده که در گذشته با انحصار فعالیت می‌کردند. به‌بیان دیگر، کسانی که خود را دلسوز و دغدغه‌مند سینما معرفی می‌کنند، در واقع، کاسبان دیروز این بازار بوده‌اند. متأسفانه عملکرد مجموعه سینما شهر در دوره گذشته و روابط آن با شرکت خاصی که به مدت ۱۵ سال تأمین‌کننده تجهیزات سینمایی بوده، به‌قدری بدون نظارت و چشم‌بسته بوده که نتایج بسیار نگران‌کننده‌ای رقم زده است. به‌عنوان نمونه، در حالی که مدیرعامل پیشین این مجموعه ۱۷ سال مدیریت این حوزه را برعهده داشته، طی این همکاری طولانی‌مدت، کالاهای تقلبی تحت عنوان برندهای معتبر مانند شرکت بین‌المللی جی‌بی‌ال، به‌جای کالای اصلی، در بیش از ۳۰ سینما در سراسر کشور و حتی خود سینما شهر عرضه شده است.

پایان انحصار؛ اعلام آمادگی برای عرضه سرورهای کیوب با قیمت مصوب به تمام سینماها

جابرانصاری در ادامه به نمایندگی رسمی شرکت «کیوب» اشاره کرد و گفت: اکنون که نمایندگی رسمی شرکت «کیوب» در خاورمیانه در اختیار مجموعه ما قرار دارد، بدون توجه به اینکه سینما شهر یا سایر نهادها از ما حمایت کنند یا نه، ما آمادگی کامل داریم سرورهای سینمایی کیوب را با قیمت مصوب و مشخص (۲ هزار دلار) و با لحاظ سود متعارف بازرگانی، در اختیار تمامی سینماهای کشور قرار دهیم. هدف ما جلوگیری از شکل‌گیری مجدد انحصار گذشته و فراهم‌کردن شرایطی رقابتی برای تمام فعالان واقعی حوزه سینما است. ما معتقدیم که فضای سینمای کشور باید به‌گونه‌ای باشد که نه‌تنها از حضور شرکت‌های تازه‌نفس و توانمند استقبال شود، بلکه رقابت سالم، شفافیت در قراردادها و برخورداری از تجهیزات باکیفیت و اصیل، در اولویت قرار گیرد.

وی در پایان گفت: از مدیران محترم سازمان سینمایی کشور انتظار می‌رود که با نگاه باز و حمایت از رقابت سالم، اجازه ندهند تجربه تلخ مدیریت انحصاری ۱۷ سال گذشته دوباره تکرار شود. ما امیدواریم که زمینه برای حضور آزادانه شرکت‌ها و فعالان شایسته در بازار تجهیزات سینمایی فراهم شود و در نهایت، این فضای باز، منجر به رشد، شکوفایی و حرکت روبه‌جلوی سینمای ایران شود.

انتهای پیام/