وقتی یک خودکار و پاکت نامه، افسانه بوگاتی ویرون را رقم زدند

به گزارش برنا، فردیناند کارل پی‌یش، یکی از تأثیرگذارترین چهره‌های صنعت خودروسازی جهان، حتی شش سال پس از درگذشتش همچنان نامی پرآوازه در دنیای فناوری و مهندسی خودرو است. مردی متولد ۱۷ آوریل ۱۹۳۷ در وین که از همان کودکی شیفته مکانیک و فناوری بود. تحصیل در رشته مهندسی مکانیک در زوریخ و آغاز فعالیت حرفه‌ای در پورشه، تنها آغاز راهی بود که به خلق شاهکارهایی چون پورشه ۹۱۷ انجامید.

پی‌یش بعدها با نوآوری‌هایی نظیر موتور پنج سیلندر، فناوری TDI و سیستم چهارچرخ محرک کواترو، تحول عظیمی در آئودی ایجاد کرد و در سال ۱۹۹۳ به ریاست هیئت‌مدیره فولکس‌واگن رسید، جایگاهی که او را به یکی از قدرتمندترین چهره‌های خودروسازی تبدیل کرد.

اما نقطه عطف ماجرا در سال ۱۹۹۷ رقم خورد، زمانی که پی‌یش در سفر با قطار سریع‌السیر شینکانسن میان توکیو و ناگویا، روی پشت یک پاکت نامه، با یک خودکار، طرح اولیه یک موتور ۱۸ سیلندر را ترسیم کرد. در همان سفر، در گفت‌وگویی با کارل هاینتس نویمان، رئیس وقت توسعه قوای محرکه فولکس‌واگن، جرقه تولد پیشرانه‌ای زده شد که بعدها به قلب تپنده ویرون تبدیل شد: موتور W16 بوگاتی.

پی‌یش در پی ساخت خودرویی با قدرت هزار اسب بخار و سرعتی فراتر از ۴۰۰ کیلومتر بر ساعت بود، خودرویی که همزمان بتواند به‌راحتی برای رفت‌وآمد روزمره و حتی رفتن به اپرا با همسرش مناسب باشد. این هدف، نیازمند پلتفرمی کاملاً جدید و بازتعریف مفهوم مهندسی خودرو بود. برندهایی همچون بنتلی و رولز-رویس برای این پروژه مدنظر قرار گرفتند، اما سرنوشت در تعطیلات عید پاک همان سال، برند دیگری را به پی‌یش معرفی کرد؛ وقتی پسرش گرگور، از او خواست برایش یک مدل اسباب‌بازی از بوگاتی تایپ 57 SC آتلانتیک بخرد. همان لحظه، برند بوگاتی برای پی‌یش به گزینه‌ای بی‌بدیل تبدیل شد؛ ترکیبی از لوکس‌ترین طراحی و بیشترین پرفورمنس ممکن.

در ۵ مه ۱۹۹۸، حق امتیاز برند بوگاتی به فولکس‌واگن واگذار شد و پی‌یش پروژه را رسماً آغاز کرد. او طراحی اولیه را به دوست قدیمی‌اش جورجتو جوجارو سپرد که با طرح EB112 تجربه‌ای در بوگاتی داشت. نتیجه، مدل مفهومی EB 118 بود که در نمایشگاه پاریس همان سال رونمایی شد. این مسیر با مدل‌های مفهومی EB 218، سپس EB 18/3 شیرون، و در نهایت EB 18/4 ویرون در نمایشگاه توکیو ادامه یافت؛ خودرویی که نهایتاً شمایل اصلی ویرون را شکل داد.

طرح نهایی ویرون توسط طراح جوان چک، یوزف کابان، با هدایت هارتموت وارکوس شکل گرفت. در سال ۲۰۰۰، فردیناند پی‌یش به‌طور رسمی اعلام کرد که بوگاتی خودرویی با ۱۰۰۱ اسب بخار قدرت و سرعت بیش از ۴۰۰ کیلومتر بر ساعت خواهد ساخت.

در سال ۲۰۰۵، این وعده تحقق یافت. بوگاتی ویرون 16.4 با سرعت ۴۰۷ کیلومتر بر ساعت و شتاب صفر تا صد تنها ۲.۵ ثانیه، به سریع‌ترین خودروی تولیدی جهان تبدیل شد. اما آنچه ویرون را از دیگر خودروها متمایز می‌کرد، تنها اعداد و ارقام نبود. ویرون، تجسم اراده‌ای بود که به کمتر از کمال رضایت نمی‌داد.

فردیناند پی‌یش با بوگاتی ویرون نه‌تنها انقلابی در صنعت خودرو رقم زد، بلکه روحی تازه به برندی تاریخی دمید و آن را به نماد نهایی شکوه و فناوری بدل کرد. و این همه، با یک قطار، یک گفت‌وگو، یک خودکار و پشت یک پاکت نامه آغاز شد.