ارزیابی ایده‌های فناورانه با چاشنی صنعت در ربوکاپ

همزمان با آغاز نوزدهمین دوره مسابقات ربوکاپ آزاد ایران و گردهمایی بیش از ۴۰۰ تیم دانش‌آموزی و دانشجویی از سراسر کشور در محل دائمی نمایشگاه‌های بین‌المللی تهران، لیگ «دمو» امسال نیز با رویکردی متفاوت و نگاهی آینده‌محور، جای خود را در میان لیگ‌های پرتعداد این رقابت‌ها باز کرده است.

این لیگ نه صرفاً یک رقابت فناورانه، بلکه بستری واقعی برای پرورش ایده‌های نو، عرضه محصولات در حال توسعه و شکل‌گیری پیوند میان دانشگاه و صنعت است. جایی که خلاقیت خام دانشجویان با چاشنی مهندسی، داوری صنعتی و نگاه بازار همراه می‌شود تا ایده‌هایی که در لیگ‌های سنتی جای نمی‌گیرند، فرصتی برای بروز و بلوغ پیدا کنند. برای شناخت بیشتر این لیگ، سازوکار آن و مسیری که برای تبدیل ایده به محصول ترسیم شده، پای گفت‌و‌گو با وحید طاووسی، سرپرست لیگ «دمو» نشستیم.

وحید طاووسی، سرپرست لیگ دانشجویی «دمو»، در گفت‌و‌گو با خبرنگار برنا با تشریح ساختار این لیگ اظهار می‌کند: لیگ «دمو» شامل دو شاخه مجزا تحت عنوان «ایده تا محصول» و «ایده تا پوستر» است که در واقع مکمل یکدیگر محسوب می‌شوند. هدف اصلی از برگزاری این دو لیگ، ایجاد فضایی برای معرفی و ارزیابی ربات‌ها و پروژه‌هایی است که در قالب سایر مسابقات جای نمی‌گیرند، اما در حوزه‌های نوآورانه فعالیت دارند. این لیگ بستری فراهم می‌کند تا تیم‌ها بتوانند محصولات خود را در معرض دید داوران قرار داده و از بازخورد‌های فنی و تخصصی بهره‌مند شوند.

وی با تأکید بر نگاه کاربردی این رقابت‌ها ادامه می‌دهد: در بخش «ایده تا محصول»، شرکت‌کنندگان علاوه بر پرداختن به جنبه‌های علمی پروژه خود، ملزم به رعایت فرآیند‌های مهندسی سیستم نظیر مدیریت پروژه، طراحی مهندسی و سایر الزامات اجرایی هستند. ما می‌خواهیم ببینیم آیا تیم‌ها تنها به جنبه علمی پروژه نگاه می‌کنند یا آن را به عنوان یک محصول نهایی با قابلیت ورود به بازار نیز مدنظر دارند. این نگاه، نقطه تمایز اصلی این لیگ با سایر رقابت‌هاست.

سرپرست لیگ «دمو» همچنین با اشاره به سطح فناوری تیم‌های شرکت‌کننده بیان می‌کند: اگر سطح فناوری را در مقیاسی از ۱ تا ۹ تعریف کنیم، سقف پذیرش در این لیگ، سطح ۶ در نظر گرفته شده است. به عبارتی، پروژه‌هایی که در مرحله آزمایشگاهی و توسعه اولیه هستند و با بودجه‌های محدود قابلیت پیاده‌سازی دارند، می‌توانند در این رقابت حضور داشته باشند.

او در ادامه درباره بخش دیگر مسابقات می‌گوید: در لیگ «ایده تا پوستر»، تیم‌ها ممکن است هنوز به مرحله ساخت نمونه اولیه محصول نرسیده باشند، اما ایده خود را به کمک مدل‌سازی، شبیه‌سازی یا ارائه نمونه‌های کوچک‌تر توسعه داده‌اند. این بخش به شرکت‌کنندگانی اختصاص دارد که در حال پیمودن مسیر ایده تا محصول هستند و قصد دارند ایده‌شان را به عنوان طرحی در حال بلوغ، معرفی کنند. بر همین اساس، دو مسیر «پوستر» و «محصول» برای این لیگ طراحی شده است.

طاووسی درباره نحوه حمایت از تیم‌های برتر عنوان می‌کند: متأسفانه حمایت‌های مالی مستقیم در حال حاضر محدود است و تنها در حد ارائه گواهینامه و تأییدیه‌های فعالیت صورت می‌گیرد. با این حال، تلاش کرده‌ایم با صنایع مختلفی که پیش‌تر با آنها تعامل داشته‌ایم، ارتباط برقرار کنیم و از آنها برای حضور در داوری و بازدید از پروژه‌ها دعوت کرده‌ایم.

وی ادامه می‌دهد: علاوه بر این، مذاکراتی نیز با مرکز رشد دانشگاه در حال انجام است تا به عنوان ناظر در رویداد حضور پیدا کند. هدف این است که در صورت مشاهده ظرفیت‌های لازم، بتواند برخی از تیم‌ها را به همکاری و ورود به مرکز رشد دعوت کند. همچنین، برخی از تیم‌ها طبق مقررات مسابقه، پیشاپیش اقدام به جذب سرمایه‌گذار یا اسپانسر کرده‌اند و ما نیز آنها را در این مسیر تشویق می‌کنیم. در عین حال، سعی کرده‌ایم زیرساختی فراهم کنیم تا تیم‌ها خود نیز درگیر فرآیند تأمین منابع شوند.

سرپرست لیگ «دمو» با انتقاد از نگاه محدود برخی صنایع به چنین رویداد‌هایی اظهار دارد: متأسفانه هنوز بسیاری از صنایع نگاه جدی به این نوع مسابقات ندارند و حتی با وجود دعوت رسمی، در رویداد شرکت نمی‌کنند. با این حال، ما تلاش کرده‌ایم تا حد امکان ارتباط مؤثری با صنعت برقرار کنیم. به‌عنوان نمونه، در لیگ امسال از میان هشت داور، هفت نفر از فعالان صنعتی هستند که با مشاهده پروژه‌ها، می‌توانند تیم‌ها را به بخش‌هایی از صنعت که قابلیت حمایت دارند، متصل کنند. به بیان دیگر، ساختار داوری به گونه‌ای طراحی شده که امکان ایجاد پیوند میان دانشگاه و صنعت فراهم شود.

او درباره جزئیات تیم‌های شرکت‌کننده نیز می‌گوید: در این دوره، ۱۸ تیم در بخش «محصول» ثبت‌نام کرده‌اند که البته تعداد درخواست‌ها بیش از این بود، اما پس از بررسی مدارک و اعمال فیلتر‌های مشخص، این تعداد پذیرش شد. در بخش «پوستر» نیز هفت تیم حضور دارند.

به گزارش برنا، طاووسی درباره مقایسه این دوره با دوره‌های گذشته عنوان می‌کند: در دو دوره پیش، تنها سه تیم دانشجویی در رقابت‌ها شرکت کرده بودند، در حالی که امسال تعداد تیم‌ها به ۲۳ رسیده است. سال گذشته شاید در مجموع ۱۶ یا ۱۷ تیم حضور داشتند. تیم‌هایی که در دوره قبل شرکت کرده بودند، با مشاهده سطح داوری و نحوه برخوردها، فعالیت‌های خود را ارتقا دادند و امسال با آمادگی بیشتری وارد رقابت شده‌اند. این روند، نشانه‌ای از پیشرفت تدریجی و مؤثر این لیگ در هر سال است.

وی در پایان با اشاره به تفاوت‌های لیگ «دمو» با سایر لیگ‌های معتبر مانند «ربوکاپ» می‌گوید: یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های لیگ ما، هزینه پایین شرکت در آن است. در حالی که حضور در رقابت‌های ربوکاپ مستلزم صرف هزینه‌های بسیار بالایی برای ساخت ربات است، در لیگ دمو با بودجه‌هایی در حدود پنج تا ۱۰ میلیون تومان یا اندکی بیشتر، امکان حضور و رقابت فراهم است. این موضوع باعث شده تا فضای رقابتی قابل دسترس‌تری برای تیم‌های دانشجویی فراهم شود.

نوزدهمین دوره مسابقات ربوکاپ آزاد ایران با حضور ۲۱ لیگ و میزبانی دانشگاه آزاد اسلامی استان تهران، در محل دائمی نمایشگاه‌های بین‌المللی تهران آغاز به کار کرده است. در این دوره، بیش از ۴۰۰ تیم دانش‌آموزی و دانشجویی با یکدیگر به رقابت می‌پردازند.

انتهای پیام/