نگاه جدی‌تر به بدنه حامیان

١. این واقعه تأسف‌بار، نمونه بارز توهین عده‌ای مدعی به بیت مکرم امام و همچنین به یکی از قدیمی‌ترین یاران و همراهان آن فرزانه ارجمند است؛ کسی که برای اولین‌بار در یک سخنرانی علنی و در سال‌های سرد استبداد، از واژه «امام» برای رهبرِ در تبعید ملت ایران استفاده کرد و امروز رئیس‌جمهوری اسلامی ایران است. گویا دایره اخراج یاران و همراهان و هزینه‌داده‌های امام و انقلاب- نه از نظام که از چارچوب فکری محدود قلیلی انحصارطلب که متوهمانه خود را عین نظام و انقلاب می‌پندارند- روزبه‌روز تنگ‌تر می‌شود.

٢. بسیار خطرناک است که تکرار متعدد چنین جسارت‌هایی به عادت زشت عده‌ای تبدیل شده که در کمال تأسف، ادعای ولایت‌مداری و دینداری هم دارند و صراحتا برخلاف منویات شفاف و غیرقابل تفسیر و تحریف مقام‌معظم‌رهبری عمل می‌کنند. ای‌ کاش پیش از این جلوی تکرار چنین رفتارهایی گرفته می‌شد تا به سنتی سیئه تبدیل نشود.

٣. امروز آزادی سیاسی در اعلام نظر و تجمع، برای مخالفان دولت بسیار گسترده‌تر و فراخ‌تر از موافقان است، پس چه نیازی است که این عده حتی به مراسم بزرگداشت حضرت امام هم رحم نکنند و بداخلاقی‌شان را به این مکان احترام‌برانگیز نیز بکشانند.

٤. درحالی‌که رقم‌خوردن بداخلاقی در محیط‌های ورزشی و در پخش زنده، سریعا با واکنش کارگردان برنامه‌های ورزشی مواجه شده و از انتشار صداهای قبیح و غیراخلاقی جلوگیری به عمل می‌آید، چرا سیمای ملی از به‌تصویرکشاندن این توهین‌ها و بداخلاقی‌ها آن هم به رئیس‌جمهور محترم و یادگار بزرگوار امام ابایی ندارد؟ این درحالی است که صدای مخالفان و منتقدان در هفته‌های گذشته بارها از سیمای ملی پخش شده و انعکاس وسیع داشته است!

٤.یکی از آسیب‌های متوجه دولت و حامیانش این است که جریان مخالف دولت تلاش می‌کند از همه ابزارها و امکاناتش برای ایجاد «شکاف» در بدنه اجتماعی حامی اصلاحات و اعتدال استفاده ‌کند. یک روز به بهانه مشکلات اقتصادی و یارانه، روز دیگر از نارسایی‌های اداری به ارث گذاشته‌شده از دولت اصولگرایان، همچون مسئله فرهنگیان و البته در همه این روزها نیز بهانه‌گیری و وارونه‌جلوه‌دادن روند و نتیجه مذاکرات و ایجاد نگرانی کاذب در جامعه و اظهار ازدست‌رفتن انقلاب و خیانت در مذاکرات و... بازهم برخلاف فرمایشات صریح رهبری انقلاب.

هدف مخالفان پیام ٢٤ خرداد ٩٢ به‌ویژه در این ماه، نبودن امکان تبلیغات مناسب در سالگرد این حماسه و از آن مهم‌تر متشکل‌کردن نیروهای جریان مخالف دولت برای انتخابات مجلس و بازسازی روحی و فکری حامیانش است. تمام تلاش این گروه، زیاد جلوه‌دادن خود و از قول مردم و متدینین سخن‌گفتن است. از نزدیک و در مسیر عبور، تجمع هفته گذشته در میدان فلسطین را دیدم که ضلع جنوبی میدان به‌طور کامل از جمعیت پر نشده بود، اما در تبلیغات و تصویرسازی‌های آنها چیزی دیگر جلوه می‌کند.

اما آن سوی میدان، این دولت است و حامیان کثیرش؛ دقیقا نقطه ضعف نیز همین است که از این امکانات استفاده نمی‌شود. مقوله وزارت کشور و استانداری‌ها و جلسات تعطیل‌شده حامیان در شهرستان‌ها به ‌کنار، فقط از منظر آسیب‌شناسی دولت می‌گویم که یکی از مهم‌ترین امکانات بالقوه و نعمت‌های این دولت، ظرفیت عظیم جوانانی است که با وجود بی‌مهری‌های صورت‌گرفته در سال‌های نه‌چندان‌دور، همچنان خود را متعهد به حمایت از دولت تدبیروامید می‌دانند، همان‌هایی که صادقانه آمدند و موج عظیم انتخابات را برای حاکمیت عقلانیت و اعتدال و رقم‌خوردن حماسه راه انداختند و هنوز هم صادقانه در صحنه مانده‌اند و در این دوسال نیز ثابت کرده‌اند اگر فرصتی فراهم آید، به صحنه می‌آیند و منتظر درخواست کمک از سوی دولتمردان نمی‌مانند. جوانانی که در دانشگاه‌ها امید را بسط می‌دهند و در تشکل‌های مدنی تمرین می‌کنند و خود را برای خدمت به جامعه تربیت می‌کنند و در صحنه عمل سیاسی و اجتماعی ادای تکلیف می‌کنند.آنها در بازگشت رئیس‌جمهور از سفر اول به نیویورک و دو استقبال از تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای و سفرهای دولت در استان‌ها پیشگام و موفق بوده‌اند. همه اینها نیز در حالی رخ می‌دهد که هماهنگی خاصی از سوی دولت و مردان رئیس‌جمهور برای کمک به حامیان جوانش انجام نشده بود. اما اگر پاستورنشینان اندکی با حامیان جوانشان بنشینند، آن وقت طیف گسترده حامیان و جوانان خط امامی اجازه توهین به رئیس‌جمهورشان در مراسم‌های مختلف را نخواهند داد. ادب و متانت و اخلاق‌مداری سیاسی و شور و نشاط و حماسه‌آفرینی، دو روی یک سکه‌اند و جوانان به‌خوبی دو روی این سکه را می‌شناسند و به آن پایبند هستند؛ جوانانی که هم نگاهی اخلاقی به ساحت جامعه و سیاست‌ورزی دارند و هم اهل حماسه و حماسه‌آفرینی‌اند؛ آن هم در خرداد!

*روزنامه‌نگار و عضو مجمع نیروهای خط امام