آخرین آرزوی آیت‌الله هاشمی رفسنجانی چه بود؟

هاشمی اضافه کرد: آیت‌الله هاشمی رفسنجانی تا آخرین لحظه عمرشان در مسیری حرکت کردند که آرزوی امام راحل و شهدای انقلاب اسلامی بود و برای خدمت به مردم، هیچ تفاوتی بین روز آغاز و پایانی عمرشان وجود نداشت.

وی که در آخرین روز حیات آیت الله هاشمی همراه وی بود، گفت: چند ساعت قبل از فوت آیت الله با ایشان جلسه داشتم. در آن جلسه گفتند، آرزوی‌شان ساختن کشور، آرامش مردم، پیشگیری از دوقطبی شدن و تنازعاتی است که همیشه برای استقلال و پیشرفت یک کشور چون سمی مهلک عمل می‌کند. اینها سخنان فردی بود که در دشمن شناسی نمره فوق‌العاده‌ای داشت و از همان منظر، نگران بود که خناسان و دشمنان، دستاوردهای انقلاب را که هزینه‌های بسیار زیادی برای آن پرداخت شده، از بین ببرند، بنابراین بهترین راه را حفظ وحدت، توکل به خدا و تبعیت از مقام معظم رهبری می‌دانستند.

به‌گفته وزیر بهداشت، ایشان معتقد بودند همه جریانات و افرادی را که خلاف مسیر وحدت کشور حرکت می‌کنند، باید شناخت و ریشه نفاق را خشکاند. در این مسیر هم باید از خود و اطرافیان‌مان شروع کنیم و انگشت اتهام را به‌سمت دیگران نشانه نرویم البته این‌کار در مورد مسئولان رده‌بالا، بیشتر صدق می‌کند.

به گزارش وزارت بهداشت ــ وی با بیان "اگر بخواهیم راه بزرگان را برویم، باید به اهداف آنها بیندیشیم و از خودمان عبور کنیم"، ادامه داد: آیت الله هاشمی رفسنجانی هم همین مسیر را پیمود؛ ایشان چندین سال پیش از خود عبور کرد و فقط به نظام، کشور، ملت و مصالح و منافع آنان فکر می‌کرد و به همین دلیل، تمام مصیبت‌هایی را که به ایشان تحمیل شد، شیرین دید و آنها را به جان خرید.

آیت‌الله هاشمی نماد روحانیت انقلابی و مخلص بود

هاشمی با تأکید بر اینکه آیت الله هاشمی به‌واقع نماد روحانیت انقلابی و مخلص بود تصریح کرد: بزرگترین صفت‌شان «صبر» بود چه در مقابل افرادی که خدمت زیادی به آنها کرده بود و قدرشناس نبودند و چه درمقابل هم‌لباس‌های خودشان که در اخلاق، مروت و آموزه‌های دینی دیدگاهی متفاوت با ایشان داشتند.

وی با ابراز "آیت الله هاشمی همیشه و به‌ویژه در آخرین روز زندگی که ناهار را در خدمت‌شان صرف کردم، آرزوهای زیبایی برای آینده کشور داشتند و مطمئن بودند که کشور از گردنه و مشکلات اقتصادی عبور خواهد کرد" ادامه داد: در غروب سرد همان روز، روح آیت‎الله هاشمی به ملکوت اعلی پر کشید و او از میان ما رفت؛ اینک لازم است به خود آییم و از رفتن ایشان درس و عبرت بگیریم. راه او را بشناسیم و بدانیم اگر می‌خواهیم اسلام و انقلاب و آنچه شهدا برایش جان دادند، پابرجا بماند، باید رفتار، کردار و نگاه‌مان به یکدیگر را عوض کنیم. باید مهربان و صادق باشیم و به اهداف بزرگی مانند مجد و عظمت اسلام و کشور و ارتقای معیشت و رفاه مردم فکر و کار و تلاش کنیم. این تنها راه قدرشناسی از سال‌های طولانی تلاش و فداکاری قرآن شناسی مجاهد، مبارزی عالم و سیاستمداری مردمی و مردمدار است.