«ایدئولوژی و ادبیات» منتشر شد

 رویارویی عرفان و تجدد، جزم‌اندیشی حافظ و مولوی، حافظی که متعصب است، فروغ در برابر شاملو، اقتدارگرایی در اندیشه شاملو، ادبیات اعتراض و ادبیات ایدئولوژیک، بازخوانی یک شعر، قهرمان شعرهای فروغ، فروغ مدرن‌تر از شاملو، زبان در شعر شاملو، فروغ و سپهری، شاعری که از عقل می‌ترسید، حزب توده و نقش دوگانه در ادبیات، شعر ایران، شعر حسرت است، ادبیات کلاسیک؛ مردم به مثابه رعیت، فراز و فرود ادبیات متعهد و اندیشه شریعتی از فصل‌های مختلف این کتاب هستند.

در نوشته پشت جلد کتاب می‌خوانیم: شعر به عنوان بستری که بخش بزرگی از اندیشه‌های ایرانی در آن جاری شده و به نمایش درآمده، از ابتدا دو شاخه را شاهد بوده است؛ شاخه‌ای که بنای آن تمرکزگرایی در اندیشه و  عمل بوده و شاخه‌ای بر تکثر تکیه داده است. این دو جریان از گذشته‌های دور شکل گرفته و در شعر معاصر خود را نمایان ساخته است.

کتاب «ایدئولوژی و ادبیات» شامل مقاله‌هایی است که در چهارچوب جامعه‌شناسی ادبیات، سعی دارد نشان دهد که بخش بزرگی از اندیشه‌های شاعرانی که از رهایی و آزادی و انسان متعالی و جامعه آرمانی سخن می‌گفتند و در برابر استبداد قرار داشتند، خود عمیقا مستبد و مبتنی بر تمرکزگرایی بوده‌اند.