لابد در بیان رسمی این جمله از طرف رییس جمهور ایران ، کار کارشناسی با در نظر گرفتن ابعاد و مقتضیات آن صورت گرفته است .این پیام در پایتخت دیپلماسی جهان داده شده است ، که معمولا پیامهای رسمی از همانجا به طرفهای مخاصمه و بحران، مخابره می شود.
مضمون دقیق بیان پریزیدنت در دیدار با همتای سوئیسی خود و با هر استنباطی از آن به این شکل و محتواست که
"اگر ما نتوانیم نفت صادر کنیم دیگران هم نخواهند توانست "
این عبارت کوتاه که یک تهدید آشکار را در لایه ی دیپلماسی پیچیده و به مخاطبین خود هدیه کرده است ،آشکار تر از آنست که در دایره ی درک و توجه مخاطبین امریکایی ،اروپایی ،آسیایی و عربی خود قرار نگیرد .
صرفنظر از باید ها و نباید های آن بدون شک، بررسی همین عبارت کوتاه از دیروز در اتاقهای کاری و فکری بازیگران اصلی و فرعی بحران قرار گرفته است .
پیام روشنی به امریکا و نیز به صادر کنندگان نفت در منطقه و در راس آن عربستان داده شده است که آیا مایلند بازی خود را تا کدام سطح ادامه دهند ؟
اگر از تمامی مباحث مطروحه ی فیمابین رئیس جمهور ایران و سوئیس در دیدار به ظاهر دوجانبه و در باطن ،چند جانبه ی آن فاکتور بگیریم، بطور قطع می توان گفت که سفر روحانی به سوئیس تنها برای بیان همین عبارت کوتاه انجام گرفته است .
"اگر ما نفت صادر نکنیم ،دیگران هم نخواهند کرد "
این سخن کوتاه اما صریح از یک گزینه و اراده ی جدی در صورت اوج گرفتن تحریم نفتی ایران پرده برداشته است که بحران موجود را یک گام به سمت جنگ نزدیک می کند .
بحث در مورد ابعاد و پیامدهای آن فعلا محل سخن این یادداشت نیست اما پیام ایران روشن است .
"با هر کسی که از سر پیمان برفت ،باید به گونه ی دیگری بر سر پیمانه شد."
پیمان شکنی برای همه هزینه دارد و پیام دیروز ایران به امریکا ، عربستان ،امارات ، کویت و عراق از یک طرف و خریداران نفت ،شامل اروپا ، هند، چین ،ژاپن ، کره ی جنوبی و ....از طرف دیگر به همان آشکاره گی و پوست کنده گیست که خواجه ی شیراز گفته است :
سخن درست بگویم نمیتوانم دید،
که می، خورند حریفان و من نظاره کنم.
نویسنده: مالک رضایی