
برنامه «عصر جدید» که بیش از هفتاد، هشتاد درصد شرکتکنندگان هر شبش بازنده هستند این روزها نقل محافل است و این نشان از آن دارد که جای اثری با چنین ساختار و مختصات در تلویزیون ما خالی بوده است. برنامه تلوزیزیونی «عصر جدید» اگر چه یک اثر کپی شده به علاوه محدودیتها و ممیزیهای تلویزیون ملی است اما فرصتی است تا بسیاری از خلاقیتها و توانمندیها و استعدادهای نابغههای ایرانی شکوفا شود اما چند سوال که ذهن بسیاری از مخاطبان شبکه سه را به خود جلب کرده است اینجا مطرح است که آیا تمام افرادی که به عنوان شرکتکننده تا امروز مهمان برنامه «عصر جدید» بودهاند نابغه هستند و خلاقیت عجیب و غریبشان مخاطب و داوران را انگشت به دهان نگاه میدارد؟
آیا رقابت هر یک از این شرکتکنندگان و با توجه به تخصص خاصشان منطقی است؟
آیا نحوه قضاوت و صعود یکی از شرکتکنندگان به فینال با منطقی مرسوم طراحی شده است؟ یا به دور از قاعده بازی و تنها بر اساس ویژگیهای یک مسابقه تلویزیونی بازندگان برنامه کنار میروند؟
نکته دیگر اینکه آیا داوران مسابقه علیخانی انتخاب مناسبی هستند؟
بی گمان هر یک از داوران انتخاب شده برای مسابقه احسان علیخانی از ستارگان عرصه خودشان محسوب میشوند اما بحث قضاوت آن هم در برنامهای با این ساختار قطعا رمز و راز دیگری میتواند داشته باشد چراکه بیتردید داوری در برنامه «عصر جدید» جدا از اینکه بر پایه سلایق انسانی اتفاق میافتد به ویژگی و خصلتهای شخصیتی داوران نیز میتواند مرتبط باشد که این مسئله در برخی از اوقات ماهیت داوری را شاید تحت تأثیر خودش قرار دهد.
سوالات بالا و هر آنچه در خصوص سبک اجرای علیخانی، حضور و نحوه حضور او در برنامه و نوع دکور و سبک مونتاژ و... قابل بررسی است اما سوالی که به شدت میتواند ذهن مخاطب را درگیر کند به این مسئله برمیگردد که آیا شرکتکنندگان و افراد خلاق و صاحب توانمندی و استعداد برای تعداد کامل برنامههای علیخانی موجود است در واقع آیا به اندازه مورد نیاز علیخانی ما میتوانیم شرکتکنندگان جذاب که برنامه را در اوج نگاه دارند داشته باشیم؟ سوالی که قطعا جواب آن در پیشرفت و ماندگاری برنامه در ذهن مخاطب موثر است. به زودی در گزارشی و در گفتوگو با کارشناسان تلویزیون این موضوع را بررسی خواهیم کرد.