نبود احساس ما بودن در جامعه/ مردم درگیر نیاز های ابتدایی/ از نظر روانی جامعه امنی نیستیم

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛‌ یکی از مشکلاتی که در جامعه ما با آن روبرو هستیم، ناامیدی مردم از شرایط فعلی کشور است بنابر این نیاز است تا به ابعاد این مسئله که چگونه باید یک جامعه را امیدوار کرد بپردازیم؛ حال در همین رابطه با یک مدرس دانشگاه و استاد دانشگاه به گفت‌وگو نشسته‌ایم.

مجید فولادیان، مدرس دانشگاه و جامعه‌شناس، در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری برنا درباره المان‌های جامعه امیدوار بیان کرد: جامعه امیدوار، جامعه ای است که آینده آن شفاف بوده و مردم در آن، ابهام روز فردای خود را ندارند؛ این جامعه باید از نظر اقتصادی ثبات داشته و تورم در آن زیر 10 درصد باشد تا هر روز شاهد تغییر قیمت ها نباشیم. نظام سیاسی یک جامعه امیدوار در تنگنا نیست و برنامه ریزی مشخصی دارد.

وی در پاسخ به این سوال که آیا تنها مسئولین وظیفه امیدوار کردن جامعه را برعهده دارند اظهار کرد: در شرایط امروز همه مسئول هستیم تا درجامعه امید بخشی کنیم؛ اگر بر اساس تئوری های روانشناسی بخواهیم این مسئله را بررسی کنیم، جامعه ای جامعه مناسب است که نیازهای ابتدایی آن برای همه انسان ها برآورده شود؛ ما در بعضی از دوره ها به سمت این نیازها حرکت کرده ایم اما هم اکنون به سمت نیاز های ابتدایی خود مانند نیاز های روزمره اقتصادی و امنیت حرکت کرده ایم.

فولادیان ادامه داد: عده ای امنیت را تنها به امنیت جانی تقلیل می‌دهند؛ آنها می‌گویند همین که در کشور جنگ نیست یعنی ما امنیت داریم، اما امنیت جانی تنها یک بّعد از امنیت است و مسئله امنیت روانی بسیار مهم تر است.

او افزود: جامعه ما از نظر روانی جامعه امنی نیست؛ زمانی که از فردای خود خبر نداریم و نمی‌دانیم برای قیمت ها چه اتفاقی رخ می‌دهد، این جامعه برای انسان ها ناامن می‌شود و افراد به جای اینکه به سمت نیازهای بالاتر خود بروند، به سمت نیاز های ابتدایی خود حرکت می‌کنند.

این مدرس دانشگاه اشاره کرد: جامعه ای که اکثر مردم، درگیر نیاز های ابتدایی خود و حل مشکلات اقتصادی هستند برای مردم نا امن است و پایه‌های بنیان یک نظام اجتماعی برپا نیست؛ مطلوب این است که حاکمیت این نیازها را برای مردم برطرف کند.

این جامعه شناس در خصوص اینکه در این شرایط برای مردم احساس ناامنی به وجود آمده است حال باید چه اعمالی را انجام دهند گفت: هر یک از مردم باید با امید های کوچک یکدیگر را خوشحال کنند؛ این مسئله یک انگیزه اجتماعی در شرایط نامشخص امروز دربین مردم ایجاد خواهد کرد؛ ما باید احساس ما بودن را به جامعه برگردانیم چرا که امروز جامعه ما به شدت تشدد گرا شده و به دنبال آرمان های جمعی نیست؛ بنابراین احساس ما بودن به جامعه کمک بسیار بزرگی به آن خواهد کرد.