به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی برنا ؛ آمار زنان کارآفرین در ایران روز به روز بیشتر می شود. این اتفاق خوبی است که آینده ای متفاوت را برای کشور رقم می زند. این آینده متفاوت زمانی رقم زده می شود که زنان کارآفرین از روح زنانه و زاویه دید خود به کسب و کار نگاه کنند، اما ما شاهد این هستیم که زنان کارآفرین تمایل دارند شبیه همتایان مردشان باشند و همین خلاقیت روح زنانه را می کشد.
در این باره مصاحبه ای با یک زن کارآفرین داشتیم آنهم با این سوال که چرا زنان کارآفرین تمایل دارند شبیه همتایان مردشان باشند؟
محبوبه خلوق، مدیرعامل انجمن برنا با بیان اینکه کشور ما یک کشور مردانه ای است، به همین دلیل مدیران، برنامه نویسان، سیاستگذاران و تصمیم گیران در حوزه های مختلف یک نگاه مردانه دارند، می گوید: «علی رغم اینکه زنان ما در حوزه های مختلف حضور پیدا کرده اند ولی این نگاه مردانه تبدیل به یک مانع بزرگ برای فعالیت آن ها شده است. حوزه کارآفرینی هم از این قاعده مستنثنی نیست. وقتی مردان دور یک میز می نشینند و برای زنان تصمیم می گیرند، زنان اگر هم بخواهند در هرعرصه ای فعالیت بکنند مجبورند که از قاعده های مردانه تبعیت کنند.»
او با بیان اینکه ساختار کلان در این زمینه تأثیرگذار است، می افزاید: «عملکرد ساختار کلان باعث می شود زنان کارآفرین مجبور شوند خود را با قوانین و ساختارهای موجود تطبیق دهند. و همین راه را بر نوآوری ها در این زمینه می بندد. هر گونه ایده پردازی نیاز به این دارد که یک پروسه ای از فعالیت ها و نهادها پشت فرد را بگیرند، شرایطی که برای فعالیت زنان در جامعه ما وجود دارد راه را بر ایده پردازی ها می بندد و کاری می کند که زنان مجبور شوند در قالب ایده های موجود کار کنند، در غیر این صورت از زنان حمایت نمی شود.»
او با بیان اینکه، حوزه کارآفرینی در کشور ما یک حوزه نوپاست، تصریح می کند: «نوپا بودن کارآفرینی به حدی است که گاهی اوقات شاهد هستیم که مسئولان ما بین کارآفرینی و اشتغال آفرینی تمایز قائل نمی شوند. هنوز نهادهای مختلف در جامعه ما به این فکر نرسیده اند که یکی از حوزه های مهم در کارآفرینی، حوزه اجتماعی است. زنان در جامعه ما به خوبی می توانند در حوزه کارآفرینی اجتماعی کار کنند. زنان در این حوزه می توانند یک معضل را شناسایی و تعریف کنند و راه های حل شدن آن را نیز ارائه کنند. الان متأسفانه با توجه به مشکلات اقتصادی که در کشور ما وجود دارد همه افراد به سمت حوزه اقتصادی می روند.»
خلوق با بیان اینکه، مجموع این عوامل باعث می شوند که نگاه زنان کارآفرین مانند مردان کارآفرین یک نگاه اقتصادی باشد، می گوید: «اگر قرار باشد یک زن کارآفرین یک نگاه زنانه داشته باشد به دنبال حل یکی از معضلات اجتماعی می رود. در این نگاه سود مالی صرف غلبه ندارد و هدف اصلی حل یکی از مشکلات اجتماعی جامعه است. در حال حاضر تقریبا هیچ کدام از برنامه ریزان در کشور ما دغدغه شان مسائل اجتماعی نیست. همین مسئله باعث شده است که خلاقیت و نوآوری در سیستم کارآفرینی ما از بین برود. همه افراد ایده های قدیمی افراد قبلی را دنبال می کنند و همان ها را تکرار می کنند.»
او ادامه می دهد: «در سطح خرد یک سری زنان دست به افتتاح کارگاه های کوچک برای فعالیت چند نفر دست زده اند ولی فعالیت در این سطح خرد نمی تواند یک تغییر جدی در وضعیت زنان ایجاد کند. این فعالیت ها معمولا تعریف شده و تکراری هستند و در آن ها خلاقیت زیادی به چشم نمی خورد.»
او مرگ خلاقیت زنانه را در این پروسه اینگونه شرح می دهد: «این پروسه باعث می شود خلاقیت زنان در کشور ما در نطفه خفه شود. خیلی از زن ها در کشور ما هستند که اگر پای صحبت هایشان بنشینیم می بینیم که ایده های بزرگی در سر دارند ولی نبود امکانات باعث شده است که این افراد نتوانند ایده های خود را عملی کنند. این بی توجهی به نقش زنان در شرایطی صورت می گیرد که زنان در کشور ما منضبط تر و بابرنامه تر هستند.»
خلوق راه حل مسئله را اینگونه بیان می کند: «کارآفرینی زنانه نیازمند سیاستگذاری ای است که از ایده های زنان حمایت کند. نگاهی که جامعه به زنان دارد و شیوه برخوردی که با آن ها می شود باعث شده است که زنان در کشور ما از ریسک کردن خودداری کنند. اگر جامعه ما می خواهد از ایده های زنان در عرصه کارآفرینی استفاده کند باید فضا را برای فعالیت زنان باز بگذارد. در تصمیم گیری ها زنان را وارد کنند و حرف های آن ها شنیده شود. برای فعالیت سازنده زنان در جامعه ما نیاز به فرهنگ سازی قوی داریم. فرهنگ سازی هم یک پروسه زمان بر است. و با توجه به وضعیتی که در حال حاضر در جامعه وجود دارد به نظر می رسد به این زودی ها از ظرفیت زنان استفاده نشود، چون نگاه مردانه به زنان اجازه فعالیت را نمی دهد. این در حالی است که توجه به نگاه زنانه می تواند تحولاتی مهم را در عرصه کارآفرینی کشور ایجاد کند.»