کجا برویم؟ تاسوعا، حلواپزون گلوبندک

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ چهارراه گلوبندک تهران هرساله در روز تاسوعا، اجتماع حلواپزانی می‌‌شود که شاید اولین تجربه آشپزی‌شان باشد، اما نذر کرده‌‌اند و چون حاجت‌‌شان برآورده می‌‌شود، بساط پیک‌نیکی، قابلمه، روغن و آرد را کنار خیابان پهن و شروع می‌کنند به حلواپزی.

روایت خانه ای که عطر حلوا داشت و آتش گرفت

مردم روایتی از چگونگی شکل گیری حلواپزی در روز تاسوعا در این محله دارند که اینگونه می‌گویند: چند متر بالاتر از حسینیه کربلایی‌‌ها، در کوچه امیر چترچی منطقه گلوبندک خانه‌‌ای هست که بنا به روایاتی، پدر خانواده منبرنشین و روضه‌خوان بوده است.

بنا به گفته برخی از قدیمی‌‌های محل، حدود 25 سال پیش در چنین روزی در این خانه حلوا می‌‌پختند، بعد از آن‌که پدر و مادر خانواده فوت می‌‌کنند، فرزندان برای سروسامان دادن به وضعیت خانه برخی از اسباب‌‌های کهنه را دور می‌‌ریزند که منبر هم جزو این وسایل بوده؛ اما هر بار که آن‌را از خانه خارج می‌‌کردند، دوباره به نحوی به داخل خانه برمی‌‌گشته است؛ بعد از آن، فرزندان، خانه و منبر را وقف می‌‌کنند.

بعد از این هم مراسم حلواپزی چندین‌بار در داخل خانه برگزار شد، اما به دلیل آتش‌سوزی، پخت حلوا به داخل کوچه و بعد از آن خیابان و چهارراه گلوبندک کشیده می‌شود و از 25 سال قبل تا به امروز این رسم ادامه دارد.

عابرانی هم که برای مراسم عزاداری به حسینیه کربلایی‌ها می‌آیند تا عطر حلوای داغ را استشمام کنند، دور حلواپزان حلقه می‌زنند. رسم بر این است که نیت کنند و هفت قابلمه حلوا را هم بزنند و از هفت حلوا بخورند تا سال آینده که حاجت روا شد، خودشان به جمع حلواپزان خیابان بپیوندند.