
نگار قاسمی منش: هزینههای جوان بودن و جوانی کردن در ایران به مرحلهای رسیده که پرداخت آن با اعصاب و روان و دست و پنجه نرم کردن با سایر مسائل اجتماعی و درگیریهای درون خانوادگی همراه است؛ هربار باید جیب خالی یک جوان در مواجهه با قیمت عادیترین تفریحات به رخ کشیده شود تا خطی از پیری روی پیشانی اش نمایان شود.
کیفیت روابط خانوادگی تحت تاثیر افزایش قیمت تفریحات
مصطفی آبروشن جامعه شناس و تحلیلگر مسائل اجتماعی در گفتوگو با خبرنگار باشگاه جوانی خبرگزاری برنا درباره هزینه جوانی در ایران گفت: با توجه به این که تفریحات، نقش کلیدی در ایجاد حس شادی و نشاط اجتماعی دارند؛ از همین رو قیمت گزاف تفریحات، میتواند منجر به احساس تنهایی و انزوا شود. همچنین افزایش استرس و اضطراب و ایجاد نگرانی درباره تأمین هزینههای زندگی و تفریح از دیگر پیامدهای افزایش بیرویه قیمت تفریحات خواهد بود که بر سلامت روانی جوانان تأثیر منفی خواهد گذاشت.
وی افزود: هزینهای که یک شخص بابت خاطره انگیزترین دوره زندگی خود میپردازد فقط به قیمتهای گزاف و نجومی محیطهای تفریحی ختم نمیشود؛ کمبود کار در جامعه ایران از مشکلات دیرینهای است که همچنان گریبانگیر جوانان است، به عبارت دیگر جوان امروز که بهترین روزهای عمر خود را سپری میکند، نه شغلی برای کسب درآمد دارند و نه پولی برای تفریح کردن.
این عضو پیوسته انجمن جامعه شناسی ایران عدم دسترسی به این تفریحات را مسیری برای کاهش سطح انرژی و انگیزه در جوانان دانست و ادامه داد: از سوی دیگر وقتی خانوادهها نمیتوانند به تفریح بروند، بدیهی است که جوانان نیز نتوانند با یکدیگر وقت بگذرانند. این مسأله یکی از عواملی است که به کاهش کیفیت روابط خانوادگی در جامعه منجر شده است.
حرف از سرو غذا در کافههای پایتخت با شکایت درباره قیمتها تعارض دارد
کافیشاپها نه به عنوان مکانی برای وقت گذرانی، بلکه به عنوان محیطی که بسیاری از افراد برای درس خواندن و برگزاری جلسات حضور پیدا میکنند؛ با قیمتهای ۸۰ الی ۲۰۰ هزار تومانی نوشیدنیهای بار گرم، مشتریهای خود را از فیلترهای مفرح بودن عبور میدهند؛ به عبارت دیگر جوانی که برای یک فنجان قهوه تلخ ۸۰ تا ۲۰۰ هزار تومانی به مشکل میخورد، جایی در کافههای مجلل پایتخت نداشته و به این ترتیب تلخی واقعی زندگی را نه در فنجانهای قهوه و چای، که در شیرینترین روزهای عمر خود میچشد.
نوشیدنیهای بار سرد نیز هم اختلاف ۲۰ الی ۳۰ هزار تومان کمتر، دست کمی از نوشیدنیهای گرم ندارند؛ این قیمتها تنها بابت یک لیوان نوشیدنی سرد یا گرمی است که حتی به عنوان پیش غذا شناخته نخواهند شد. حرف از سرو غذا در کافههای پایتخت، آب در هاون کوبیدنی است که با شکایت درباره قیمتها تعارض و مغایرت دارد.
عضو انجمن جامعه شناسی آموزش و پرورش ایران کاهش فرصتهای اجتماعی را از جمله پیامدهای افزایش هزینههای تفریح دانست و افزود: وقتی جوانان نمیتوانند هزینههای تفریحی را تأمین کنند، فرصتهای اجتماعی کمتری برای ملاقات با دوستان و برقراری ارتباطات جدید خواهند داشت؛ ضمن اینکه بیکاری و عدم توانایی در فعالیتهای تفریحی به خودی خود میتواند به مشکلات روانی مانند افسردگی دامن بزند.
پتک قیمت تفریحات بر سر غرور پسران
سرو فستفود در کافههای مناطق مرکزی پایتخت که ظاهری چشم نواز هم داشته باشند؛ از ۶۰ هزار تومان شروع و تا ۴۰۰ هزار تومان هم آب میخورند؛ این تنها هزینه غذا بدون احتساب هزینه دسر و باقی تفریحات است. به عبارت دیگر پسری که به طور رسمی برای آشنایی اقدام کرده و مراحل آشنایی خود را در کافهها میگذراند؛ دست کم برای هر قرار بیش از یک میلیون تومان پیاده میشود.
با توجه به این که در تاریخ و تمدن ایران همواره حرمت زن حفظ شده و از همین رو هزینهها بر دوش مرد بوده؛ آیا انصاف و وجدان قبول میکند که پسری جوان از حداکثر ۱۵ میلیون حقوق خود دست کم یک میلیون از آن را بابت قراری صرف کند که سرانجام آن پیدا نیست؟! یا این که مطابق با رسوم امروز جوانان، حرف دنگ را پیش کشیدن دور از ادب و شان زن و مرد نیست؟ این از دیگر عواقب افزایش نجومی قیمت تفریحات است که همواره مثل پتکی بر سر غرور پسران سرزمین فرو میآید.
مصطفی آب روشن به عنوان تحلیلگر ارشد مسائل و آسیبهای اجتماعی ایران قلیان را مصداقی از تفریح ناسالم در دسترس می داند و می گوید: با توجه به این که افزایش هزینه تفریحات سالم، گزینههای کمتری برای سرگرمی و تفریح در اختیار جوانان میگذارد؛ کمبود گزینههای سالم میتواند راهی برای سوق دادن جوانان به سمت فعالیتهای ناسالم باشد. از سوی دیگر هزینه قلیان نسبت به بسیاری از تفریحات سالم کمتر است.
لزوم بازنگری مسئولان در قیمت تفریحات جوانان
سینما هم به عنوان یکی از قدیمیترین تفریحاتی که تمام قشرهای جامعه را در بر میگیرد؛ با بلیت ۸۰ هزارتومانی از مخاطبان پذیرایی میکند. یعنی فیلم دیدن به تنهایی بدون هیچ تفریح فرعیای معادل حدود ۱۰۰ هزار تومان وجه رایج مملکت است که از جیب جوان ایرانی گرفته میشود؛ بدون آن که توجه کند در پس این ۱۰۰ هزار تومان چند ساعت اضافه کاری و سختی بوده است.
حال که کشور رنگ جشنواره فیلم فجر و اکران جدیدترین فیلمها را در پرده سینما را به خود گرفته؛ وضعیت از این هم بدتر میشود. اگرچه هر بلیت در باجه سینما با بهای ۸۰ هزارتومانی به فروش میرسد؛ اما سودجویان مستقل حرفی دیگر دارند و بلیت فیلمهای پر طرفدار به قیمتهای چندبرابر در برنامههای مختلف اجتماعی به فروش میرسند.
در ایام جشنواره فجر بلیت ۸۰ هزارتومانی تا ۲۶۰ هزار تومان هم افزایش قیمت داشت و کسی نمیداند اين ۱۸۰ هزارتومان اضافه برای چیست؟! مگر فروشنده از دست اندرکاران فیلم است؟ یا مگر خریدار باید پول اینترنتی را بدهد که فروشنده بابت ثبت آگهی صرف میکند؟! از همین رو است که باید دست تقدیر با جوان ایرانی یار باشد تا تفریحی که در ذات خود زیر ۱۰۰ هزار تومان است را به همان قیمت پیدا کند.
همچنان که تئاتر از عناصر متفاوتتری در جامعه تشکیل شده؛ قیمتی متفاوتتر و البته بیشتر هم دارد، دسته بندی قیمت نمایشهای تئاتر از رنج ۱۰۰ هزار تومن شروع شده و تا ۴۰۰ هزار تومان ادامه دارد.
آبروشن خاطرنشان کرد: شرایط نابسامان اقتصادی به شدت بر روی کیفیت زندگی جوانان تأثیر میگذارد؛ از همین رو نیاز است تا راهکارهایی ایجاد شود که جوانان بتوانند به تفریحات سالم دسترسی داشته باشند و از زندگی خود لذت ببرند.
جوانان، انگیزه خود را برای جستجوی شغل یا ادامه تحصیل از دست خواهند داد
آبروشن از تفریح در جامعه به عنوان مکانیزمی برای فرار از فشارهای روزمره یاد کرد و ادامه داد: با توجه به این که از تفریح، میتوان در راستای تقویت خلاقیت استفاده کرد؛ عدم دسترسی به این فعالیتها باعث کاهش خلاقیت و انگیزه در جوانان خواهد شد، از سوی دیگر فعالیتهای تفریحی معمولاً شامل تحرک بدنی هستند، اما افزایش هزینههای شادی در زندگی باعث کم تحرکی و در نهایت منجر به مشکلات جسمی مانند چاقی و بیماریهای مرتبط با کمتحرکی خواهد شد.
شهربازیهای پایتخت نیز برای ۲۳ بازی، رنج قیمتی ۶۵ الی ۱۲۵ هزار تومان را در نظر گرفتهاند؛ یعنی پدر ۲ فرزند برای ارزانترین بازی ۲۶۰ هزار تومان از جیب میخورد که در بهترین حالت زیر ۱۵ دقیقه طول خواهد کشید.
این جامعه شناس با اشاره به تأثیرات جدی احساس بیارزشی و ناامیدی ناشی از تفریح نکردن در طولانیمدت بر سلامت روان فرد افزود: همچنان که هزینههای مناسب برای تفریح میتواند به افراد کمک کند تا زمانهایی را برای استراحت و تجدید قوا اختصاص دهند و این موضوع به سلامت روانی و شادابی افراد کمک میکند؛ در سوی دیگر داستان، جوانانی که نمیتوانند از اوقات فراغت خود بهرهبرداری کنند، انگیزه خود را برای جستجوی شغل یا ادامه تحصیل از دست خواهند داد.
موزهها در مکانهای گردشگری نیز جای خود را حفظ کردهاند؛ اما جوانی که این دوره از زندگی خود را در اضطراب آینده یا پس انداز سپری کند؛ چه انگیزهای برای زندگی کردن خواهد داشت؟ جوانی که ذره ذره شاهد افزایش قیمتها و از دست رفتن تفریحات خود است؛ چه دل خوشی برای ادامه مسیر خود خواهد داشت؟
انتهای پیام/