در گفت‌وگو با برنا مطرح شد؛
سریال «سوجان» فرهنگ‌های فراموش‌شده ایرانی را زنده می‌کند/ وجود نگرانی بابت بازتاب لهجه‌ها
بازیگر سریال «سوجان» از بازخورد مثبت مخاطبان به این اثر سخن گفت و تأکید کرد: بازنمایی آیین‌ها و فرهنگ‌های فراموش‌شده ایرانی، عامل اصلی استقبال از این سریال بوده است.
حدیث نیک‌رو، بازیگر سینما و تلویزیون به خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ درباره حضور در سریال «سوجان» به کارگردانی حسین تبریزی که این روزها از شبکه یک سیما پخش می‌شود، گفت: یکی از دلایلی که این نقش را پذیرفتم، جذابیت داستان و پیوند عاطفی میان مادر و دختر بود. این ارتباط در کنار فضای خانوادگی و فرهنگی قصه و شخصیت مادری که قابله است و این شغل را به‌صورت موروثی از نسل قبل به ارث برده، برایم تازگی داشت. چنین نقش‌هایی که در عین قدرت و مسئولیت با چالش‌های درونی و بیرونی روبه‌رو هستند، همواره برای من جالب و تأثیرگذارند.
وی درباره روند طولانی فیلمبرداری و دشواری‌های تولید سریال اظهار کرد: این پروژه حدود سه سال زمان برد و در این مدت، چندین‌بار متوقف و دوباره از سر گرفته شد. با این حال، حضور آقای تبریزی و روحیه حمایتی و اخلاق حرفه‌ای ایشان به همه گروه انرژی و انگیزه داد. همکاری با کارگردانی که کار را با عشق پیش می‌برد و با عوامل به‌صورت صمیمی و رفاقتی رفتار می‌کند، باعث شد این مسیر دشوار قابل‌تحمل شود.
نیک‌رو درباره آینده و تعداد فصل‌های این سریال توضیح داد: شنیده‌ام که این مجموعه در شش فصل ۳۰۰ قسمتی برنامه‌ریزی شده است. فصل اول که شامل ۶۰ قسمت است، اکنون به پخش رسیده و صحبت‌هایی درباره ادامه آن وجود دارد. البته هنوز هیچ‌چیز قطعی نیست و باید منتظر ماند تا شرایط تولید فصل‌های بعد مشخص شود.
این بازیگر درباره ارتباط شخصی خود با فضای سریال و ویژگی‌های نقش بیان کرد: سریال «سوجان» در دهه ۱۳۱۰ و در خطه گیلان روایت می‌شود. از آنجا که اصالتاً اهل این منطقه هستم، حس نزدیکی خاصی با فضا و داستان پیدا کردم. با این حال، روایت تاریخی و فرهنگی سریال نیاز به مطالعه و دقت داشت تا جزئیات، درست و دقیق به تصویر کشیده شود. شخصیت من به‌عنوان یک مادر، از یک سو با مسئولیت‌های خانوادگی و حرفه‌ای درگیر است و از سوی دیگر، با درد و رنجی پنهان که زندگی‌ام را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.
حدیث نیک‌رو درباره واکنش مخاطبان به سریال «سوجان» گفت: وقتی سریالی در یک منطقه خاص ساخته می‌شود، طبیعتاً مردم آن منطقه چه به لحاظ لهجه و چه از نظر جغرافیا و فرهنگ ارتباط بهتری با آن برقرار می‌کنند. در ابتدا نگرانی‌هایی داشتم که مبادا لهجه یا بازتاب فرهنگ محلی، واکنش منفی در مخاطبان ایجاد کند اما خدا را شکر سریال با استقبال خوبی مواجه شد. یکی از دلایل این استقبال، بازنمایی فرهنگ‌ها و آیین‌های فراموش‌شده‌ای است که امروز دیگر اجرا نمی‌شوند. مثلاً در این سریال مراسم عروسی، عزاداریعیدهای محلی و آیین‌هایی به نمایش درآمده که مخاطبان به‌ویژه افراد مسن‌تر را جذب کرده است. این آیین‌ها، مانند جشن‌های عید که همه از خانه‌ای به خانه دیگر می‌رفتند و روزها با هم غذا می‌پختند، حس نوستالژی ایجاد می‌کند و مردم را به یاد گذشته‌هایشان می‌اندازد.
نیک‌رو در پایان با اشاره به فعالیت‌های اخیرش عنوان کرد: به‌تازگی فیلمبرداری سریال «فراری» را برای شبکه یک به پایان رسانده‌ام که احتمالاً بعد از پایان مراحل فنی پخش خواهد شد.
انتهای پیام/
نظر شما
اخبار برگزیده
پرونده ویژه
تبلیغات متنی