پاسخ متفاوت مراجع تقلید درباره روش اعدام

به گزارش خبرگزاری برنا، شفقنا نوشت: درباره شیوه‌های اعدام محکومان به مرگ دیدگاه‌های متفاوتی در جهان وجود دارد؛ در برخی کشورها اعدام با چوبه دار و در برخی کشورها روش تیرباران یا گردن زدن اتخاذ می‌شود. کشورهایی نیز وجود دارند که اعدام با تزریق سم را به عنوان روش رایج استفاده می‌کنند.

شفقنا برای نخستین بار روش اعدام با تزریق سم را مورد پرسش از علمای شیعه قرار داده است. در این خصوص، مراجع عظامی شیعه دیدگاه‌های متفاوتی ابراز داشته‌اند که هر کدام نکات حائز اهمیتی را گوشزد می‌کند.

حضرات آیات عظام مکارم شیرازی، شبیری زنجانی، صادق روحانی، موسوی اردبیلی، سبحانی و صانعی به پرسش‌های شفقنا درباره حکم اعدام با تزریق سم پاسخ داده‌اند.

متن این پرسش‌ها و پاسخ‌های مراجع تقلید شیعه بدین شرح است:

نظر به آنکه برای اعدام شیوه‌های مختلفی وجود دارد، آیا در شرع برای اعدام در هر محکومیتی شیوه مخصوصی تعیین شده است؟

اگر کسی بنا به تشخیص قاضی محکوم به اعدام شده است و در شرع برای آن محکومیت شیوه مخصوصی از اعدام تعیین نشده است، آیا می‌توان با تزریق سم حکم اعدام را اجرا کرد؟

پاسخ حضرت آیت‌الله العظمی شبیری زنجانی:

در صورتی که نوع خاصی از قتل در لسان دلیل وارد نشده باشد، در فرض وجود مصلحت، حاکم شرع می‌تواند شیوه مذکور را انتخاب کند.

پاسخ حضرت آیت‌الله العظمی مکارم شیرازی:

در صورتی که شیوه خاصی برای اعدام در شرع تعیین نشده باشد، باید این کار به شکل مرسوم و متداول اجرا شود و غیر آن جایز نیست.

پاسخ حضرت آیت‌الله العظمی موسوی اردبیلی:

در بعضی موارد شیوه خاصی برای اعدام مشخص شده، مثل «رَجم» ولی در مواردی که شیوه خاص تعیین نشده، در صورتی که حاکم شرع مصلحت بداند، اعدام با تزریق سم چنانچه موجب زجر بیش از حد معمول و متعارف در اعدام‌ها نباشد، مانعی ندارد.

پاسخ حضرت آیت‌الله العظمی سیدمحمدصادق روحانی:

شارع مقدس در کیفیت اعدام مطلقاً می‌فرماید: باید به نحوی باشد که خیلی دردناک نباشد و با شمشیر تیز آن هم در گردن که شاید کم‌اذیت‌تر است، دستور قصاص را داده است؛ و با الغای خصوصیت می‌توان نتیجه گرفت که حکومت باید نوعی را اختیار کند که کم‌اذیت‌تر است.

پاسخ حضرت آیت‌الله العظمی جعفر سبحانی:

اعدام با تزریق سم جایز نیست. والله العالم

پاسخ حضرت آیت‌الله العظمی یوسف صانعی:

در حدودی که مجازات آنها قتل است، معیناً مانند زنای با محارم یا مخیراً مانند قتل محارب، اجرای مجازات قتل به نحو ذکرشده به خاطر اطلاق ادله قتل در آنها مانعی ندارد و اما در بقیه حدود که یا مجازات قتل وجود ندارد یا از ادله‌اش استفاده می‌شود که قتل باید به نحو خاص باشد، کشتن به نحو ذکرشده جایز نمی‌باشد.