ابراهیم عامریان تهیهکننده سینما در گفتوگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: قطعاً عامل کمبود فیلمهای سینمایی ایرانی در ژانرهای مختلف نبود مخاطب و عدم استقبال است. سلیقه مخاطب ایرانی برای دیدن فیلمهای ایرانی در سالنهای سینما بیشتر به سمت ژانر کمدی معطوف است و اگر نگاهی به فیلمهای پرفروش سالهای اخیر داشته باشیم میبینیم که اکثر فیلمهای موفق در ژانر کمدی قرار میگیرند.
عامریان تصریح کرد: اگر نگاهی به فیلمهای اکران شده در سالهای گذشته داشته باشیم میبینیم حدود 60 تا 70 درصد فیلمها اجتماعی هستند اما اکثراً فیلمهای کمدی موفق به فروش بالا شدهاند؛ در این شرایط طبیعی است که تهیهکنندهها نیز به ساخت فیلمهای کمدی توجه داشته باشند چرا که در وضعیت اقتصادی کشور برای هر تهیهکننده میتواند یکی از مهمترین مسائل بازگشت سرمایه باشد. البته طی سالهای اخیر چند فیلم اجتماعی هستند که فروش قابل توجهی داشتند و توانستند جزو آثار موفق سال باشند.
تهیهکننده فیلم سینمایی «تگزاس» در ادامه اظهار داشت: مخاطبان امروز سینما هوش و ذکاوت بالایی دارند، آنها با دیدن یک تیزر متوجه کیفیت اثر میشوند و در این شرایط بحث توانایی سینماگران ما بسیار مطرح است. مردم ایران فیلمهای اکشن، ترسناک و... را نیز میبینند اما در این گونهها توجهشان بیشتر به آثار خارجی معطوف است که یکی از دلایلش میتواند به توانایی فیلمسازان برگردد.
او افزود: ما در حوزه سینمای اکشن، تاریخی و ترسناک از دیگر سینماهای دنیا بسیار عقب هستیم، هالیوود و حتی سینمای بالیوود در اینگونه آثار از ما بسیار موفقتر هستند. ما به لحاظ امکانات به دلایل مختلف نمیتوانیم خود را با دیگر کشورها مقایسه کنیم رقابت با آنها برای ما با توجه به امکاناتی که داریم غیرممکن است. در سینمای ما نیز چند فیلم ترسناک، اکشن، تاریخی و... ساخته شد اما تجربههای موفقی نبودند و در گیشه نیز شکست خوردند، طبیعی است که به همین دلیل رغبت کمتری به ساخت فیلمهایی غیر از فیلمهای کمدی و اجتماعی وجود دارد.
عامریان با اشاره به نقش سانسور در ایجاد محدودیت برای فیلمسازی گفت: در سینمای اکشن سانسور مطرح نیست، مسأله اصلی در این گونه سینمایی برای ما همان امکانات است اما در حوزه سینمای سیاسی قطعاً سانسور نقش مهمی ایفا میکند که باعث شده فیلمسازان ما کمتر به سراغ آن بروند. در کشور ما به سختی میشود با موضوعات شوخی کرد و آنها را مورد انتقاد قرار داد، با هر شوخی ممکن است یک جناح موضع تندی نسبت به فیلم شما بگیرد و مشکلات بسیاری به وجود آید که کمتر تهیهکننده و فیلمسازی حاضر به پذیرفتن این مشکلات است.
او در پایان گفت: با وجود اینکه شرایط اقتصادی امکان ریسک را گرفته، باید تهیهکنندههای ما کمی ریسکپذیرتر بوده و به سراغ ژانرهای دیگر بروند. ژانر کمدی امروز یک لقمه آماده برای تهیهکنندهها به حساب میآید که البته فیلم ساختن در این حوزه هیچ ایرادی نمیتواند داشته باشد اما به نظر من در کنار آثار کمدی باید هر تهیهکننده ریسک ساخت فیلمهای متفاوت را به جان بخرد. من به شخصه این ریسک را به جان خریده و سعی دارم فیلمهای متفاوت بسازم. به زودی به سراغ ژانرهایی میروم که یا کمتر ساخته شده یا در سینمای ایران تا امروز فیلمی در آن ژانرها ساخته نشده است./2