برای تعیین دستمزد باید اعضای صنوف خانه سینما درجه‌بندی شوند

عبدالله علیخانی، تهیه‌کننده سینما، در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: میزان دستمزد عوامل پشت صحنه و همچنین بازیگران بر اساس معیار مشخصی تعیین نمی‌شود، هر کس هر چقدر که دلش بخواهد به تهیه‌کننده میزان دستمزد را اعلام می‌کند و در نهایت دستمزد بر اساس توافق دو طرف مشخص می‌شود.

علیخانی تصریح کرد: دستمزدها در سینمای ایران به شکل عرضه و تقاضا تعیین می‌شود، اینکه می‌گویند دستمزدها با ملاک و معیار مشخصی بالا نمی‌رود درست است اما اگر این مسأله مطرح باشد که دستمزدها تغییر نمی‌کند، خیر اینگونه نیست و ما هر سال شاهد افزایش دستمزد هستیم که در بسیاری مواقع این افزایش دستمزد هیچ منطقی ندارد.

او افزود: زمانی می‌توان دستمزدها را در چارچوب درستی قرار داد که عوامل سینما در گروه‌بندی‌های مشخصی قرار بگیرند و اتحادیه تهیه‌کنندگان، وزارت ارشاد و صنوف خانه سینما با همکاری یکدیگر اعضای صنوف را درجه‌بندی کنند و بر اساس این درجه‌بندی که می‌تواند رده‌بندی A تا C باشد میزان دستمزدها مشخص شود اما امروز دستمزدها ملاک و معیار مشخصی ندارد و قطعاً نمی‌توان در این وضعیت به شکل دقیقی میزان افزایش دستمزدها را مشخص کرد.

تهیه‌کننده فیلم سینمایی «شب‌های تهران» در ادامه گفت: با این حال من بعید می‌دانم درجه‌بندی اعضای صنوف در سینمای ایران امکانپذیر باشد. این اتفاق از بدو پیدایش سینما در ایران تا امروز رخ نداده و فکر می‌کنم امکان اجرایش در ایران وجود نداشته باشد چرا که ما همه با هم تعارف و رودربایستی داریم و جسارت تعیین درجه و ایستادگی بر معیارهایی که مشخص کرده‌ایم را نداریم.

این تهیه‌کننده تأکید کرد: این بهترین کار برای رسیدن به یک ملاک مشخص در پرداخت دستمزدها است اما قطعاً اعضای صنوف به این درجه‌بندی تن نمی‌دهند و آن را قبول نمی‌کنند. همه ادعای درجه یک بودن دارند و اگر به آنها بگویی که تو باید بر اساس یک درجه دو یا درجه سه دستمزد بگیری به او بر خورده و این درجه‌بندی را نمی‌پذیرد. اگر این اتفاق رخ دهد می‌توان میزان دستمزدها را بر اساس تورم مشخص کرد به طوری که دیگر حقی از کسی ضایع نشود و هزینه فیلمسازی در ایران نیز منطقی می‌شود.

علیخانی در پایان اظهار داشت: زمانی تهیه‌کننده‌ها موظف بودند افرادی را در پشت صحنه پروژه‌های خود استفاده کنند که عضو صنف باشند و این وضعیت باعث شده بود که تقریباً همه سر کار باشند و بیکاری به حداقل برسد. متأسفانه امروز هیچ سازماندهی و ساز و کاری وجود ندارد که امنیت شغلی را برای اهالی سینما تضمین کند و دستمزدها بر اساس معیار و ملاکی مشخص بالا برود. بحث درجه‌بندی که مطرح کردم به نظرم همین الآن نیز اجرا شده و می‌بینیم عوامل بر اساس تجربه، کار و مهارتشان دستمزد خود را مشخص می‌کنند اما وقتی قرار است درجه بندی شود از برچسب‌ها ترسیده و آن را نمی‌پذیرند. بهتر است این تعارف را کنار بگذاریم و صنوف باید جسارت تعیین درجه‌بندی اعضای خود را داشته باشند./2